🔆#اوج_حضور
💠قسمت ششم: تشرف سعد بن عبدالله قمی
🔶... بعد از آنکه پاسخ سوالاتم را از آن کودک مبارک دریافت کردم، دیدم وقت نماز شد و امام حسن عسکری به همراه فرزند خود مشغول نماز شدند. من از خدمت ایشان مرخص گشته و به دنبال احمد بن اسحاق قمی روانه شدم؛ اما دیدم احمد بن اسحاق، گریان به سمت من آمد.
♦️سوال کردم: چرا گریه می‌کنی؟ جواب داد: آن پیراهنی که امام فرمود بیاورم را گم کردم. گفتم: خدمت امام برو و مطلب را برای ایشان بیان کن که ایشان خاندان رحمت و کرم الهی هستند. گفت: همین‌کار را می‌کنم.
✅داخل حجره شد و بعد از اندکی لبخندزنان بیرون آمد. گفتم چه شد؟ پاسخ داد: وقتی وارد حجره شدم دیدم مولایم آن پیراهن را زیر پای خود قرار داده و مشغول نماز شده است. من هم خدا را شکر کردم که آن پیراهن به دست مولایم رسیده است.
🚩سعد بن عبدالله می گوید. بعد از آن ملاقات، چند مرتبه دیگر به منزل امام حسن عسکری مشرف شدیم و او را زیارت کردیم. اما دیگر آن کودک را ندیدیم.
✅پایان
📔(حدیث سعد بن عبدالله اشعری قمی. کمال الدین و تمام النعمه، ج2 باب43 ص463)
#تشرفات #امام‌زمان_علیه‌السلام
#دعاهای_روزانه
خدایا!
لعنت كن نخستين ستمكارى را كه به حق محمّد و خاندان محمّد ستم كرد و آخرین ظالمى که از آن ظالمِ نخستین در ظلم تبعیّت کرد.
💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سورہ_مبارڪـہ_بقره آیات 38 تا 48
📄#صفحـہ_7
༻🍃🌸🍃༺
🌺حکم نشستن افراد روی صندلی در صف اول نماز جماعت🌺
📥پرسش کاربر در گروه:
سلام
آیا نشستن نفر اول در قسمت زنانه در نماز جماعت روی صندلی ، باعث ایجاد اشکال در نماز جماعت بقیه افراد می شود؟
📤پاسخ:
سلام علیکم.
نشستن افرادی که روی صندلی هستند در صف اول یا نفر اول در قسمت زنانه، هیچ اشکالی به نماز دیگر افراد وارد نمی کند؛ چرا که نماز فردی که روی صندلی به خاطر عذر می نشیند مانند دیگر افراد صحیح و کامل است و هیچ اختلالی در اتصال برقرار نمی کند.
نکته:👌👌
اینکه در نماز جماعت باید اتصال برقرار باشد به این معناست که اگر در نماز جماعت، بین مأموم و امام، یا بین مأموم و کسى که مأموم به واسطۀ او به امام متصل است کمتر از یک قدم بزرگ[حدود یک متر] فاصله پیدا شود، نماز جماعت او به هم نمی‌خورد، ولی اگر این فاصله بیش از این مقدار بود، نمازش فرادى می‌شود و صحیح است و باید حمد و سوره را خود بخواند و نماز را ادامه دهد.
📚منبع:
امام خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل محشی، ج1، ص 784.