#قرب_به_اهل_بیت۱۸ ✓بالاترین مومنان، مومنان زمان غیبتند، که غیبت امامشان با حضور امامشان فرقی ندارد. روحشان به ارتباط خصوصی با امام و انتظار برای فرج امام رسیده است. @ostad_shojae | montazer.ir

✘ منتظران فرج، همان مقربان به امامند! اگر ادعای انتظار دارید، ولی رابطه خصوصی میان شما و امامتان شکل نگرفته این پادکست را گوش کنید! مجموعه #قرب_به_اهل_بیت (علیهم‌االسلام) ۱۸ #استاد_شجاعی | #استاد_انصاریان @ostad_shojae | montazer.ir

✘ آیا میشه ما هم مثل حضرت موسی علیه‌السلام، صدای خدا رو بشنویم و «کلیم‌الله» بشیم ؟ #کلیپ | #استاد_شجاعی منبع: جلسه ۱۶ از مبحث فکر و ذکر ۳ @ostad_shojae |montazer.ir

✘ بعد از ظهور امام «رحمت واسعه» همه به یک میزان از این منبع رحمت بهره‌مند نمی‌شوند! سهم بعضی‌ها فوق‌العاده است! منبع : جلسه ۱۸ از مبحث شرح زیارت ال یاسین #استاد_شجاعی بامن همراه باش👇 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

✔️ چرا خیلی‌ها احساس نیاز به امام‌ زمان علیه‌السلام و دعا و استغاثه‌ی جدی برای ظهور امام، نمی‌کنند، حتی بسیاری از علمای دینی ! #پادکست_روز #استاد_شجاعی #رهبری منبع : جلسه ۸ از مبحث استغاثه بامن همراه باش👇 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

↗️ ↗️ ↗️ پرنده دین،پرنده عقل، حیا سؤال اگر به شما، حق انتخاب یکی را بدهند کدام را انتخاب می کنید⁉️

⚠️این یک سؤال واقعی است. سؤال کلیشه‌ای نیست.

دومین حدیث از احادیث باب «عقل و جهل» در کتاب اصول کافی؛ روایتی است که در سؤال بدان اشاره شده است. در این روایت که اصبغ بن نباته از امام على(عليه‌السلام) روایت می‌کند چنین آمده است: «جبرئیل بر آدم نازل شد و گفت: اى آدم! من مأمور شده‌ام که تو را در انتخاب یکى از سه چیز مخیّر سازم؛ پس یکى را برگزین و دوتا را واگذار. آدم گفت: آن سه چیز چیست؟ گفت: عقل، حیاء و دین. آدم گفت: عقل را برگزیدم، جبرئیل به حیاء و دین گفت: شما بازگردید و او را واگذارید، آن دو گفتند: اى جبرئیل! ما مأموریم هرجا که عقل باشد با او باشیم. جبرئیل گفت: خود دانید و بالا رفت».

این انتخاب ب ای تک تک انسان های صاحب عقل و اختیار هست. کدام یک دین یا عقل یا حیا⁉️

برای هر انسان سه پرنده هست، اما اکثر انسان ها در اثر انتخاب نادرست، باعث می شوند دوتا از این سه پرنده برگردند.😔

بله حضرت آدم به حضرت جبرئیل گفت: من عقل را برگزیدم. جبرئیل به حیاء و دین گفت: شما بازگردید و او را واگذارید دین و حیا گفتند: اى جبرئیل! ما مأموریم هرجا که عقل باشد با او باشیم. حضرت آدم صاحب عقل و دین و حیا با هم شد. اما در زمان ما و بین ما که ذريۀ حضرت آدم هستیم، درصد کمی هستند که با انتخاب عقل هر سه را داشته باشند. بعضی انسان‌ها حیای تنها را انتخاب کردند حیا و ادب جذابیت خاصی را برای این افراد در دنیا ایجاد می کند و مورد احترام دیگران هستند، چون احترام دیگران را حفظ می کنند. اما در آخرت می بینند که به هدف خلقت نرسیدند و ضرر کردند. بعضی انسان‌ها دین تنها را انتخاب کردند دین هم جذابیت خاصی را برای این افراد در دنیا ایجاد می کند و مورد احترام دیگران هستند، چون سعی می کنند عبادت خدا را انجام دهند. اما در آخرت می بینند که به هدف خلقت نرسیدند و ضرر کردند. آنچه که انسان‌ها با استفاده از آن به هدف خلقت می رسند عقل است و عقل انسان را پیروی از ولی خدا و معصومین علیهم‌السلام الزام می کند.

عقل در لغت به معنای امساک و نگاهداری، بند کردن، باز ایستادن و منع چیزی است. واژه عقل از «عقال» گرفته شده است؛ و «عقال» به معنای طنابی است که به وسیله آن زانوی شتر سرکش را می‌بندند و به این دلیل به عقل، عقل می‌گویند که این نیروی باطنی، شهوات و هواها و خواسته‌های شیطانی درون انسان را به بند می‌کشد. همچنین واژه عقل و مشتقات آن در لغت به معنای فهمیدن و دریافت کردن است.

در قرآن کریم نیز، عقل به معنای فهم و ادراک آمده است. عقل به معنی اسمی در قرآن نیامده و فقط به صورت فعل؛ مانند: عَقَلُوهُ، یَعْقِلُونَ، تَعْقِلُونَ و نَعْقِلُ به کار رفته است که مراد از آن، ظاهراً همان نیروی فهم و درک انسانی است؛ (قرشی، قاموس قرآن، تهران، ۱۳۷۸، ۵، ۲۹). در کتاب التحقیق درباره «عقل» آمده شده است: «عقل نیرویی است که با آن خیر و صلاح مادی و معنوی تشخیص داده می‌شود… و عقل قوی‌ترین وسیله‌ای است برای تحصیل سعادت و رسیدن به کمال؛ به گونه‌ای که با نبود آن هیچ عبادت و ریاضت و زهدی فایده و منفعت نخواهد داشت»؛ (مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، ۱۳۶۸،  ۸، ۱۹۷).

کلمه «عقل» ۴۹ بار در قرآن تکرار شده است. در قرآن بر عقل و تعقل تأکید فراوان شده است. در آیه ۲۴۲ سوره بقره آمده است: {کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ ٱللَّهُ لَکُمۡ ءَایَٰتِهِۦ لَعَلَّکُمۡ تَعۡقِلُونَ}، «بدینسان خداوند آیاتش را برای شما روشن می‌گرداند، تا اندیشه کنید». و در آیه ۲۲ سوره انفال، بدترین جنبندگان از نظر خداوند، ناشنوایان گنگ [از شنیدن حق] هستند که درنمی‌یابند. در آیه ۱۹۰ سوره آل‌ عمران آمده است که: «در آفرینش زمین و آسمان و اختلاف شب و روز، نشانه‌ها و آیاتی برای صاحبان عقل و خرد است و جز خردمندان کسی پند نمی‌گیرد»؛ (بقره/ ۲۶۹). مشتقات ماده عقل بارها در قرآن به‌کار رفته است و خداوند متعال در آیاتی از سوره‌های مبارکه بقره، آل‌ عمران، انعام، اعراف، یونس، هود، یوسف، انبیاء، مومنون، نور، شعراء، قصص، یس، صافات، غافر، زخرف، حدید، ملک، عنکبوت، مائده، انفال، رعد، نحل، حج، فرقان، روم، زمر، جاثیه، حجرات، حشر از عقل سخن گفته است. در قرآن مجید، «عقل‏» به صورت اسم و یا حتی به صورت مصدر نیامده است. استعمالات عقل در قرآن، به صورتِ «تعقلون‏» ۲۴ بار، «یعقلون‏» ۲۲ بار، «یعقلها» ۱ بار، «نعقل‏» ۱ بار، و «عقلوه‏» ۱ بار می‌باشد. عقل‏ که در قرآن کریم، فقط به صورت فعلی استعمال شده، مراد از آن «نوعی فهم خاص است که به ظواهر اکتفا نمی‏کند و حقیقت معنا را درمی‏یابد. همچنین عقل در قرآن کریم، به معنای فهمی است که حق را تشخیص داده و راه درست را نشان می‏دهد، به گونه‏ای که اگر انسان ملتزم به این فهم شود، نجات می‏یابد: {وَقَالُواْ لَوۡ کُنَّا نَسۡمَعُ أَوۡ نَعۡقِلُ مَا کُنَّا فِیٓ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِیرِ}، «و گویند: اگر شنیده [و پذیرفته] بودیم یا تعقل کرده بودیم در [میان] دوزخیان نبودیم»؛ (ملک/۱۰).

عقل در قرآن با تدبر، فکر، فهم، علم، لبّ، ایمان، تقوا، نفس، روح و قلب ارتباط بامعنایی دارد. ایمان بدون عقل، ایمان کوری است که به دگماتیسم منجر می‌شود. فهم، فکر و علم زیر مجموعه عقل است. نشانه‌های عاقل در قرآن چیست⁉️ ✅آخرت‌طلبی؛ (انعام/۳۲)، ✅خداجویی؛ (بقره/۱۶۴)، ✅تصدیق قرآن به عنوان کتاب وحیانی؛ (انبیاء/ ۱۰)، ✅تقواپیشگی؛ (طلاق/ ۸ و ۱۰)، ✅رعایت ادب و نزاکت؛ (حجرات/ ۴)، ✅دوزخ‌گریزی؛ (ملک/ ۹، ۱۰)، ✅پندگیری از آیات آفاقی و انفسی؛ (آل‌ عمران/ ۸۱۱)، ✅وحدت‌گرایی؛ (حشر/ ۱۴)، ✅اجتناب و پرهیز از گناه و پلیدی؛ (مائده/ ۱۰۰) ✅و پرهیز از دروغ و هواپرستی؛ (فرقان/ ۳۴ و ۴۴) از نشانه‌های انسان عاقل است.

عقل در روایات به معانی گوناگونی استعمال شده است که یکی از معانی آن، قوۀ تشخیص و ادراک و وادار کننده‌ انسان به نیکی و صلاح و بازدارندۀ وی از شر و فساد است؛ (الکافی، ۱، ۱۱).

بعضی نشانه‌های کمال عقل در روایات عبارتند از: ✅پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: «أَعْقَلُ‏ النَّاسِ‏ أَشَدُّهُمْ مُدَارَاهً لِلنَّاس»؛ «عاقل‌ترین مردم کسی است که بیشتر با مردم مدارا کند»؛ (غرر الحکم، ۱۹۹، ح ۲۷۷). ✅امیرمؤمنان امام علی(عليه‌السلام) فرمودند: «أَعْقَلُ‏ النَّاسِ‏ مَنْ کَانَ بِعَیْبِهِ بَصِیراً وَ عَنْ عَیْبِ غَیْرِهِ ضَرِیرا»، «عاقل‌ترین مردم کسی است که به عیب‌های خویش بینا و از عیوب دیگران، نابینا باشد»؛ (غرر الحکم، ۲۰۷، ح ۴۱۰). ✅امیرمؤمنان سلام الله علیه می‌فرماید: «کُلُ‏ شَیْ‏ءٍ یَحْتَاجُ‏ إِلَی‏ الْعَقْلِ‏ وَ الْعَقْلُ‏ یَحْتَاجُ‏ إِلَی‏ الْأَدَب»، «هر چیزی به عقل نیاز دارد و عقل به ادب نیازمند است»؛ (همان، ۵۱۰، ح۸۶). ✅امام صادق(عليه‌السلام) نیز، می‌فرماید: «أَکْمَلُ‏ النَّاسِ‏ عَقْلًا أَحْسَنُهُمْ‏ خُلُقاً»، «عاقل‌ترین مردم خوش خلق‌ترین آنها است»؛ (الکافی، ۱، ۲۳). ✅از امام کاظم(علیه‌السلام) روایت شده که فرمود: «التَّوَدُّدُ إِلَی‏ النَّاسِ‏ نِصْفُ‏ الْعَقْلِ»؛ «مهرورزی با مردم نیمی از عقل است»؛ (تحف العقول، ۴۰۳). ✅امام رضا(عليه‌السلام) از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت می‌کند: «رَأْسُ‏ الْعَقْلِ‏ بَعْدَ الْإِیمَانِ‏ بِاللَّهِ التَّوَدُّدُ إِلَی النَّاسِ وَ اصْطِنَاعُ الْخَیْرِ إِلَی کُلِّ بَرٍّ وَ فَاجِرٍ»، «بالاترین درجه عقل پس از ایمان به خدا، ابراز دوستی به مردم و نیکی به هر نیکوکار و بدکاری است»؛ (عیون اخبار الرضا، ۲، ۳۵). در روایات مذکور حوزه رفتارهای اجتماعی به عنوان نشانه عقل مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، روایات بسیاری درباره این که مودّت و محبت به مردم، نشانه‌ای از خردورزی است وارد شده است.

آیا می دانید که خدا و پیامبران الهی از انسان انتظار دارند از نیروی عقل خویش استفاده کند و راه زندگی بهتر را بجوید. فعالیت‌های خویش را با دستورهای آسمانی هماهنگ سازد، و از جاده سعادت نلغزد، و در بیراهه گام برندارد. و سلامت و سعادت خویش را با خطر مواجه نسازد. نرده­‌های عقل و وحی در دو سوی صراط مستقیم نصب شده است. بشر با تعطیل و تخریب عقل و تکذیب وحى، جهنم را به روی خویش می­‌گشاید. عقل و وحی دو گوهر آسمانی است که آفاق زندگی انسان را روشن می­‌کند. از حضرت موسی­ بن جعفر عليه‌السلام نقل شده که به هشام­بن حکم فرمود: یا هشامُ! إنَّ لله علی­النّاس حجّتین، حجّةً ظاهرةً و حجّةً باطنةً؛ فامّا الظّاهرةُ فالرّسلُ والأنبیاءُ والائمةُ: و أمَّا الباطِنةُ، فَالعقولُ؛ ای هشام خدای را بر مردم دو حجّت و راهنماست. حجتی آشکار و حجتی پنهان؛ حجّت آشکار الهی رسولان، انبیا و ائمّه: هستند، و حجّت پنهان عقل­‌هاست.

عقل چیست؟ در حدیث شریف نبوی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده است: قیل له: ماالعقلُ؟ قال: العملُ بطاعة اللهِ و إنَّ العمّالَ بطاعةِ الله هُمُ العُقلاءُ؛ ✅از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدند: عقل چیست؟ فرمود: عمل به فرمان خداوند، عاقلان راستین آن­هایند که از خداوند اطاعت می­کنند. ✅امام صادق(عليه‌السلام) در پاسخ این پرسش که عقل چیست؟ فرمود: مُا عُبِدَ بِه الرّحمنُ واکْتُسِبَ بِهِ الجِنَانُ؛ عقل چیزی است که بدان خدای رحمان عبادت شود و بهشت به دست آید. سؤال کننده پرسید: پس در معاویه که معروف به هوشمندی بود، چه چیزی بود؟ حضرت فرمود: آنچه معاویه داشت، نکرا و شیطنت و چیزی شبیه عقل بود که عقل نیست. ✅در کتاب کنزالفواید کراجکی از رسول اعظم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شد که فرمود: أفضلُ النّاس، أعقلُ النّاس؛ برترین مردم عاقل­ترین ایشان است. ✅در کتاب حدیثی محاسن برقی از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل است، که فرمود: خداوند چیزی بهتر از عقل در میان مردم توزیع نکرده است؛ بنابراین خواب عاقل از بیداری جاهل برتر است. افطار عاقل از روزه­ داری جاهل بالاتر است. اقامت عاقل از کوچ و سفر جاهل برتر است. خداوند هیچ رسول و پیامبری را مبعوث نکرد، مگر وقتی عقل او کامل گردید و عقل او از عقل تمام امّت وی فراتر رفت و آنچه پیامبر خدا در دل دارد، از دستاورد تمام تلاش­گران بالاتر است. هر خردمندی که فرایض الهی را به پا داشته از آن بزرگوار گرفته است. تمام عبادت کنندگان در پاداش عبادت به جایگاه "عاقل" نمی­‌رسند. به راستی عاقلان همان "اولوالألباب" هستند که خداوند فرموده است: إنّما یتذکّر اولوالألباب، تنها خردمندان یادآور می­‌شوند.

انسان با شناخت قانون خدا و اطاعت از آن، دروازه­ های بهشت را به روی خویش می­گشاید. و بدون پیروی از عقل و وحی راهی به سوی نیک­بختی دنیوی و سعادت جاوید وجود ندارد؛ چرا که عقل و وحی نرم­‌افزار کاربردی نظام آفرینش است، که بدون بهره­گیری از این دو نرم­افزار و نصب آن در قلب و مغز جامعه­ی انسانى، دیگر امکانات هدر می­‌رود و نصب ناقص آن نیز مشکلات فراوان در پی دارد.

گناه و معصیت، ناهماهنگی انسان با قوانین الهی است و این عقل و وحی است که انسان را با جهان هماهنگ می­‌سازد. امیرالمؤمنین علی(عليه‌السلام) فرمودند: صدرُالعاقلِ صُندوق سِرِّه، لاغِنی کالعَقلِ ولافَقْرَ کالجَهْلِ ولامیراثَ کالأدب و... لامال اعودَمِنَ العقلِ ولاعقلَ کالتَدّبِیرِ؛ ترجمه: سینه خردمند، صندوق اسرار اوست، هیچ بی­ نیازی بسان عقل نیست، هیچ فقری مانند نادانی نیست، هیچ میراثی همانند ادب نیست، و هیچ ثروتی چون عقل ثمربخش نیست و هیچ خردمندی چون آینده­ نگری و تدبیر نیست. نیروی عقل از دیدگاه­ های مختلف مورد توجه است: گاهی آن را زیور انسان دانسته­ اند؛ زینةُ الرّجل عَقْلُه. گاهی آن را ثروت و مایه­ ی بی­ نیازی بشر شمرده­ اند؛ لاغنی کالعقل. گاه آن را ذخیره زندگی شمرده­ اند؛ لاعُدة أنفعُ مِنَ العقل. گاه آن را ستون زندگی مؤمن و مرکب راه­وار انسان شمرده­ اند. گاه آن را دوست نزدیک و یار و یاور انسان دانسته­ اند. بی­ تردید، مهم­ترین سرمایه فرهنگی جامعه­ ی بشرى، عقل و اندیشه و قدرت تفکر و تحلیل و شناخت حق و باطل و راست و دروغ و نیک و بد و سود و زیان فرد و جامعه در شرایط و حوادث مختلف اجتماعی است. شناخت ارزش­ ها و ضدارزش­ ها، شناخت نیازها و اولویت­ بندی آن­ها، شناخت خودی و غیر خودى، شناخت دوستان و دشمنان، شناخت مبدأ و معاد، شناخت منابع فرهنگی زلال و آلوده و شناخت وظیفه در شرایط گوناگون؛ نماد خردورزی و عقل مداری است.