صندلی‌ پرهایش را باز کرد و لی افتاد روی زمین و گفت؛ آخ.. از پرنده کمک گرفت و گفت : پرنده‌ جان کمک ، کمک .... پرنده گفت: واای ، چه می گویی؟؟ من که زور ندارم!! برو سراغ مورچه ی قهرمان .. صندلی از مورچه کمک خواست.. داد زد؛ آهای بقیه ی مورچه‌ها بیایید کمک و صندلی را بلند کنید تا بتواند پرواز کند .. صندلی گفت: دستتان درد نکند و با هم دوست شدند.. بعد مورچه‌ای که پدربزرگ مورچه‌ها بود گفت؛ من تو را می‌شناسم. تو یک روز درخت بودی و ما کنار تو زندگی می‌کردیم .. و ادامه ماجرا ..... مربی؛خانم نوری #نوشتن_خلاق #بازی_ادبی #قصه‌_گروهی #کارگاه_ادبی #بهار_کانون #فعالیتهای_فرایند_محور ✨✨@qomkpf5✨✨