💢کمال‌گرایی در نوشتن حسین حسینی‌نژاد کمال‌گرایی در نوشتن، عامل دیگری است برای به تعويق انداختن نوشتن. نگاه شما به کمال‌گرایی چگونه است؟ چقدر درگیر آن هستید و چقدر از آن فاصله گرفته‌اید؟ دوستی دارم که سالهاست تصمیم به نوشتن کتابی گرفته است، هر وقت او را می‌بینم و از پیشرفت کارش می‌پرسم می‌گوید دارم راجع به چگونگی نوشتن آن فکر می‌کنم. می‌خواهم کارم بی‌عیب باشد. دوست دیگری مدتهاست کتاب شعرش را آماده کرده سالهاست منتظر است تا وقتی کامل شد آنرا منتشر کند. البته کمال‌گرایی صرفا در نوشتن مطرح نیست، در خرید و فروش در دید و بازدید، در ساخت و ساز و... هم مطرح است. در نگاه اول اینکه انسان بخواهد اثر کاملی بیرون بدهد، جنس کاملی بخرد، مجموعه بی‌نقصی بسازد البته کار پسندیده ایست. منتهی اگر به وسواس بدل شود و شهامت کار را از فرد بگیرد دیگر نه تنها کارآیی خود را از دست داده، بلکه مانع رشد وی هم می‌شود. کمال‌گرایی مثل شمشیر دولبه عمل می‌کند. یک طرفش پیشرفت و طرف دیگرش درجا زدن است. با این حال وجودش به اندازه، ضروری است تا کارهای قوی‌تری ارائه دهیم. تجربه نشان داده کسانی که انتظار از خود را به زمان محول می‌کنند، در کارشان موفق‌تر می‌شوند نسبت به افرادی که می‌خواهند یک‌باره در هر کار و برنامه‌ای بهترين باشند. عالم نوشتن نیز از این قاعده جدا نیست. بهبود نوشتاری ما یکباره اتفاق نمی‌افتد. در طول زمان ممکن می‌شود. آن هم به شرطی که نوشته‌هایمان را عرضه کنیم و به خود فرصت اشتباه کردن و نقد شدن بدهیم. ۱۴۰۳/۰۶/۲۵ #کمال‌گرایی_نویسندگی #کانون_نویسندگان_قم تلگرام | ایتا | سایت|