۲۵ اردیبهشت ماه در تقویم ایران زمین مزین به نام بزرگ مردی است که کلام فارسی، از همت و تلاش بی وقفه‌ی او، «جان» دوباره گرفت و به اعتلا و ماندگاری رسید. کسی که با شاهکار ادبی خود «شاهنامه»، نه تنها ایران، بلکه جهانی را مسحور گنجینه لغات و دانش ادبی خود کرد. به واقع، حکیم ابوالقاسم فردوسی با خلق «شاهنامه» با آن ابیات و اشعار بی نظیرش، یکی از پرمحتواترین آثار ادبی را به زبان فارسی به یادگار گذاشت گنجینه ارزشمندی که در گنجینه ادبیات جهان تا به امروز درخشش و تابندگی‌ خود را حفظ کرده است. نامگذاری چنین روزی به نام «حکیم ابوالقاسم فردوسی» به این دلیل است که این شاعر نامی، عمر گرانبهای خود را صرف اعتلای فرهنگ و ادب این مرز و بوم کرد. در حقیقت این «فردوسی» بود که برای جاودانه کردن دایره لغات و زبان شیوا و گیرای پارسی لحظات زندگی‌اش را گذاشت تا حماسه‌ای بیافریند که زبان و فرهنگ و تاریخ این کهن سرزمین را حفاظت کند. از همین روست که سرود: بسی رنج بردم بدين سال سی عجم زنده کردم بدين پارسی و حال ما که وامدار گنجینه‌ی اشعار و زحمات چنین شاعر بزرگی هستیم باید قدردان همت بلند او باشیم چرا که به واقع او استاد بی‌همتای شعر و خرد پارسی و بزرگترين حماسه سراي جهان است. نباید از نظر دور داشت که، اهميت فردوسی در این است که با خلق چنین حماسه بزرگی، نه تنها زبان ، بلكه فرهنگ، تاريخ و در يك کلام ، همه اصالت اقوام ايران و ایرانی را جاودانگی بخشيد چرا که معتقد بود که با زنده نگه داشتن زبان يك ملت، هویت آن ملت را می توان جاودانه و ماندگار کرد. مهمترین چیزی که در بطن اشعار او چشم نوازی می‌کند، اندیشه‌های نیک‌خواهی، نیکوکاری و انسان‌دوستی است که از دیرباز با اخلاق و سنن اجتماعی مردم ایران در آمیخته و عجین بوده است. و ماهیت چنین اشعاری است که توجه جهانیان را به «شاهنامه» و اعتبار حکیم ابوالقاسم فردوسی، معطوف کرده است. در دیدگاه فردوسی، تنها نام نیک انسان است که او را در یادها جاوید نگه خواهد داشت: جهان یادگار است و ما رفتنی به گیتی نماند به جز مردمی به نام نکو گر بمیرم رواست مرا نام باید که تن مرگ راست کجا شد فریدون و هوشنگ شاه که بودند با گنج و تخت و کلاه برفتند و ما را سپردند جای جهان را چنین است آئین و رأی او در همتی بی بدیل ۶ هزار بیت سرود تا ارج نهادن به اصالت زبان فارسی و سنت‌های درست ایرانی را به آیندگان متذکر شود؛ پس وظیفه ماست که در چنین روزی این تلنگر را به خود بزنیم که اصالت واژگان را حفظ کنیم و قدردان نام و همت والای فردوسی باشیم. روز او بهانه‌ای ست تا بیش از پیش عظمت این شاعر بزرگ را بشناسیم و برای حفظ و حراست از اصالت زبان فارسی همت کنیم و از اینکه ردپای چنین بزرگ مردی، بر تاریخ سرزمین ماست، بر خود ببالیم و قدردان آن باشیم. #فردوسی #مشاهیر •┈┈••••✾•🌸🌹🌸•✾•••┈┈• اداره استعدادهای درخشان استان قم ✳️@qomsampad