#دست_نوشت #واژگان_قمی 🔰بچه که بودم شیطونی می‌کردیم. مادر بزرگ از لفظ "یامان" استفاده می‌کرد؛ مثلا اگر از دستمون عصبانی می‌شد می‌گفت: "یامان به تو جونتون بیریزه". هیچ‌وقت "یامان" برایم معنی نشد. 🔻یا وختی با پدر بزرگ مرحومم یِکّه به دو (گفت‌وگوی غیر صمیمانه) می‌کردن، پدر بزرگ می‌گفت: "ضعیفه اِنقه واتیه نزن". بعدها فهمیدم لفظ "واتیه" یعنی سخن کنایه آمیز. 🔺از دیگر کلماتی که مرحوم پدر به کار می‌برد "گردوی جوجاک" به معنای گردویی که به سختی مغزش خارج می‌شود یا از لفظ "گَگیر" به معنای الاغ و چهارپایی که به‌سختی بار می‌برد استفاده می‌کرد. از وسیله‌ای به‌نام "چوخط" استفاده می‌کرد. چوبی بود به طول ۲۵ سانت و ابعاد دو سانت چهارگوش وسیله‌ای بود برای نسیه بردن از قصابی یا نانوایی و مورد اعتماد طرفین و بدین صورت بود که هرکس این ("چوخط" را به قصابی یا نانوایی می‌برد به تعداد نان برشی مثلثی به چوب می‌زد. وقتی "چوخط" دیگه جا نداشت مرحوم پدر تعداد مثلث‌ها را می‌شمرد و با نانوا یا قصاب حساب می‌کردند. ✍ محمد خاکدامن بنیاد قم پژوهی 🕌@qomzaer ⚜___💠___⚜