#مهدویت‌در‌قرآن «آیه ای از سوره نمل» «أمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلیلًا ما تَذَکَّرُونَ»*۱ كيست كه هرگاه درمانده اى او را بخواند، اجابت نمايد و بدى و ناخوشى را برطرف كند، و شما را جانشينان (خود در) زمين قرار دهد؟ آيا با خداوند معبودى است؟ چه كم پند مى پذيريد امام باقر در رابطه با این آیه فرمود: «و او(حضرت مهدی) همان مضطری است که خداوند می‌فرماید: "امن یجیب المضطر.." این آیه درباره او و برای او نازل شده است.»۲ تا زمانی که مردم به طور حقیقی خواهان ظهور نباشند خداوند اذن ظهور نخواهد داد. آنگاه که مردم مضطرانه خواستار فرج شوند و به کلی چشم از عالم اسباب برگیرند و تمام قلب و روحشان را در اختیار باری تعالی قرار دهند، حضرت حجت مضطرانه دست به دعا بر می‌دارند و آنگاه است که فرمان «قُم بِاذنِ الله» صادر خواهد شد. ۱. سوره نمل، آیه ۶۲ ۲‌. الغیبه،ص۱۸۲، باب ۱۰،ح۳۰ ╭━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╮ @qoranketabehedayt ╰━═━⊰   🍃🌸🍃   ⊱━═━╯