🔸ستاره ای بر سینه خورشید: #عبدالله‌بن‌حسن(علیه السلام) عبدالله فرزند امام مجتبی (علیه السلام) کودکی پانزده ساله بود و روز عاشورا  در خیمه گاه با زنان به سر می برد. امام حسین (علیه السلام) از شدت جراحات بر زمین افتاده بودند و در محاصره دشمن بودند  که عبدالله از خیمه بیرون دوید و شتابان به  جانب امام رفت. سید الهشدا (علیه السلام) به حضرت زینب (سلام الله علیها) فرمودند: « #خواهرم ! او را نگه دارید.» عبدالله در حالی که زینب او را گرفته بود، فریاد زد: «سوگند به خدا زا عمویم جدا نمی شوم❗️» . سپس به سختی از دستان عمه اش زنیب جدا شد و به میدان رفت. هنگامی که ابجربن کعب شمشیر خود را به سوی امام پائین آورد. عبدالله فریاد زد: «ای ناپاک زاده، وای بر تو!  می خواهی عمویم را بکشی❓❗️»  این را که گفت دستش را پیش آورد تا ضربه را از امام دور کند ولی دست مبارکش تا پوست قطع شد . فریاد عبدالله به «وامتاه» بلند شد. امام او را به سینه چسبانیدند و فرمودند : « ای فرزند برادرم❗️ بر آنچه به تو رسیده است، صبر کن و آن را حساب خیر بگذار.» سرانجام عبدالله در آغوش امام حسین (علیه السلام) به دست حرمله به شهادت رسید #یاران‌عاشورایی @quran_ac

🔹تکیه گاه کاروان کربلا: #عباس‌بن‌علی (علیه السلام) حضرت ابوالفضل (علیه السلام) کمالات ظاهری و باطنی بسیار و قامتی رشید  چهره  ای زیبا و شجاعتی کم  نظیر داشتند. به خاطر سیمای جذابشان به  قمر بنی هاشم 🌙مشهور بودند. مقام حضرت عباس تا به آنجاست که امام معصوم به ایشان  می گویند: «جانم به فدایت❗️»   بعد از شهادت عباس (علیه السلام) امام حسین (علیه السلام) در کنار پیکر برادر فرمودند: «برادرم اباالفضل❗️اکنون کمرم شکست و رشتۀ تدبیرم  گسست». 😔 سپس، درحالی که اشک بر گونه و محاسن داشت، برادر را بوسید. امام  سجاد (علیه السلام) فرمودند: « برای عباس نزد خداوند تبارک و تعالی مقامی است که همۀ #شهدا به آن غبطه می خورند.» #یاران‌عاشورایی @quran_ac