eitaa logo
انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی آمل
445 دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
517 ویدیو
367 فایل
💎انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی آمل 💎 @quran_amol برای همکاری در نشریات دانشکده علوم قرآنی آمل و دیگر فعالیت های علمی با آیدی زیر در ارتباط باشید: @Maryam_janalipour منابع رشته علوم قرآن و حدیث https://eitaa.com/olampiadelmireshteheolomqorani
مشاهده در ایتا
دانلود
📜 |🔰 انتخاب معشوق 🔸براى سازندگى و تربيت بايد از اعماق شروع كرد. هنگامى كه مى‏ خواهيم رفتار و گفتار كسى را عوض كنيم، هنگامى كه مى‏ خواهيم‏ لباس كسى را دگرگون كنيم، بايد پيش از اين مرحله، عشق ‏ها و علاقه‏ هايش را عوض كنيم و ناچار شناخت ‏هايش را و ناچار فكرهايش را، كه ادامه‏ ى تفكر، شناخت است و ادامه‏ ى شناخت، عشق و ادامه‏ ى عشق، عمل. 🔸ما عاشق آفريده شده ‏ايم فقط معشوق‏ ها را انتخاب مى‏كنيم و براى اين انتخاب است كه بايد آن ‏ها را بسنجيم كه چه مى ‏دهند و چه مى‏ گيرند. 🔸با اين روش نتيجه ‏هاى سريع ‏ترى بدست مى ‏آيد. اگر فقط لباس كسى را عوض كرديم و چادر بر سرش انداختيم و نمازخوانش نموديم و با شعارها و تلقين ‏ها و يا تشويق‏ ها و تهديد ها، داغش كرديم، بدون اين كه از درون روشنش كرده باشيم و عشقى در نهادش گذاشته باشيم، ناچار در محيطى ديگر سرد مى ‏شود و يخ مى ‏زند؛ همان‏ طور كه آهن تفتيده در محيط ديگر، سرد و سخت مى‏شود. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۴۴ #⃣ 👤: @ad_einsad
📜 |🔰 ما كه در اين عالم خود را خرج مى‏كنيم، خرج چه كسى شويم كه سزاوارتر باشد؟ 🔹ما كه در اين عالم خود را خرج مى‏كنيم، خرج چه كسى شويم كه سزاوارتر باشد؟ ما اگر اين‏گونه آزاد شويم و اين‏گونه آزاد فكر كنيم و مقايسه كنيم به نتيجه خواهيم رسيد. 🔹 بگذر از اين كه نفس و خلق و دنيا و شيطان اين‏ها فقط مصرف كننده هستند و هيچ سودى نخواهند آورد و فقط استعدادهاى ما را خواهند بلعيد. 🔹اين‏ها چيزى ندارند و چيزى نمى‏دهند و بر فرض كه بدهند بيش از آن كه مى‏دهند پس مى‏گيرند و باز مى‏ستانند. اين‏ها سراسر نيازند. بر فرض هم كه نخواهند ما اسير نيازهايشان خواهيم شد و در يكى از سوراخ‏هايشان مدفون خواهيم گرديد. ولى، اللَّه نيازى ندارد و چيزى نمى‏خواهد تا ما را در راه آن فدا كند و به بازى بگيرد. 🔹 بر فرض كه ما به ثروت‏ها و لذت‏ها برسيم و از اوناسيس هم بگذرانيم و در هر دقيقه چند ميليون تومان به چنگ بياوريم، آيا اين همه ثروت و لذت در ما چه استعدادى را زياد مى‏كند؟ اين ما هستيم كه ثروت‏ها را زياد كرده‏ايم اما ثروت‏ها، چه؟ فقط نيروى ما را مصرف‏ كرده‏اند و روى هم جمع شده‏اند. و بر فرض اين كه به ما رفاه و آسايشى بدهند بيشتر از اين‏ها از ما گرفته‏اند. ما براى رفاه به اين همه استعداد نياز نداشتيم. ما براى رفاه به انسان بودن نياز نداشتيم. 🔹يك بزغاله، يك گوسفند و يا يك زنبور عسل به رفاه در سطح عالى‏ترى رسيده بدون اين كه اين همه استعداد داشته باشد. بدون اين كه از فكر، عقل، اختيار، وجدان و فرقان برخوردار باشد. آن‏ها لباسشان همراهشان است و خوراكشان دم دستشان و هيچ گاه خودكشى هم نكرده‏اند، زيرا خودآگاهى نداشته‏اند. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۷۷ #⃣ 👤: @ad_einsad
📜 |🔰عدل یا احسان؟! گاهى تو بچه را به پاى خودت مى‏ دوانى و توان او را در نظر نمى‏ گيرى و گاهى او را به‏اندازه‏ ى توانش راه مى‏ برى و با بى تفاوتى از او كار مى‏ كشى. گاهى با عشق و محبت و با لطافت و دقت در او انگيزه راه رفتن و عشق به قدم زدن و شوق دويدن ايجاد مى‏ كنى و با اين همه زيبايى او رامى‏ كشى و با او راه مى‏ روى. مدارا و مماشات، پا به پا رفتن و با نرمى و محبت او را به راه آوردن، چيزى بالاتر از عدل است. بعضى وقت‏ها تو براى رفع تكليف و قال خواباندن كسى را مهمان مى‏ كنى و برايش غذا مى‏ آورى و گاهى به خاطر محبت و ارادت و اشتياق و شيدايى مى‏ خواهى غذايى را فراهم كنى، اين دو اطعام يكسان نيستند و در شكل و روش و مقدار و كيفيت برابر نيستند. عدل به امن و استغنا نياز دارد؛ ولى احسان به عشق و شيدايى و محبت و لطافت! آن‏جا كه فرزند تو عيبى به هم مى‏ زند، با تمامى دقت سعى مى‏ كنى كه بدى‏ هايش را محاصره كنى و پنهان كنى و درمان كنى؛ ولى براى ديگرى زخمش را به همه نشان مى‏ دهى و بر آن نمك مى‏ پاشى و چركينش مى‏ سازى. تفاوت عدل و احسان در شكل عمل و روش و كيفيت و انگيزه‏ ها و زمينه سازى‏ ها برابر نيست و هر كس با هر قدر از خشونت و قاطعيت، در خويش مى‏ تواند اين تفاوت‏ ها را شاهد باشد و مى‏ تواند خود را محاسبه كند و نه تنها عمل، كه نفس و دل و نيت و انگيزه هايش را بررسى نمايد. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۷۴ #⃣ 👤: @ad_Einsad
📜 |🔰در متن تاريكى ‏ها جايى براى شروع و روشنايى هست. 🔹 مايى كه خود را حامل اسلام مى ‏دانيم، مايى كه خود را محبّ ولىّ مى ‏دانيم، مايى كه از عشق خدا و رسول خدا سرشار شده ‏ايم، نمى ‏توانيم بنشينيم و ببينيم كه همه چيز بر باد مى ‏رود. نمى ‏توانيم ناظر از دست رفتن آخرين ‏ها باشيم. 🔹 اميرالمؤمنين در يكى از نامه ‏هاشان مى ‏فرمايند كه من ديدم اگر از همه هم كه ببرّم از دين كه نبريده ‏ام! از اسلام كه نمى ‏توانم فاصله بگيرم! پس براى اين اسلام بايد كارى كرد. 🔹 يكى از دوستان مى ‏گفت: من دارم مى ‏روم، آخرين پايگاه ‏هاى ما هم دارد گرفته مى ‏شود، چه و چه مى ‏شود. من به هيچ يك از اين پيش ‏بينى ‏ها اعتقادى ندارم. 🔹 ما معتقديم كه در متن تاريكى ‏ها جايى براى شروع و روشنايى هست و حتى خود تاريكى ‏ها زمينه ‏سازِ كار و روشنايى ‏هاست. عرضم اين است كه تو اگر حرفى از دين دارى و سهمى از محبّت خدا و اولياى خدا، نمى ‏توانى بنشينى و بگذرى. بايد توليد كنى، بايد قدم بردارى، بايد بدون چشم داشت، بدون مزد و سپاس قدم بردارى‏. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۲۱۳ #⃣ 👤: @ad_einsad
📜 |🔰 انسان، فرزند انتخاب خویش است! 📝اين مهم نيست كه من در برابر نور هستم يا در تاريكى، مهم اين است كه در هر كدام از اين ها چه موضعى دارم. 📝 آيا به نور نگاه مى ‏كنم يا با نور نگاه مى ‏كنم؟! آيا تاريكى را تحمل مى ‏كنم یا جزع می زنم يا صبر مى ‏كنم و ليلة القدر خودم را مى ‏سازم؟! 📝با چنين ديدى با قاطعيت مى ‏گوييم كه انسان فرزند طبقه، فرزند شرايط، فرزند موقعيت ‏ها نيست، كه او فرزند همّت خويش، فرزند انتخاب خويش است! 📝 اين انتخاب ريشه در وجود انسان و تركيب عالى او دارد كه از جبرهاى گوناگون بهره مى ‏گيرد و آن‏ها را تبديل مى ‏كند و اصالت را به همين تركيب مى ‏سپارد. 📝هنگامى كه از تركيب هيدروژن و اكسيژن آب به وجود مى ‏آيد، در آب، اصالت با تركيب است، نه اكسيژن و نه هيدروژن. 📝انسان فرزند انتخاب خويشتن است و جبرهاى گوناگون زمينه ساز انتخاب او هستند. 📝 چنين انسان آزاد انتخاب‏گرى را چگونه مى ‏توان محكوم قوانين و اصولى كرد كه از خود او مايه مى ‏گيرند؟! 📝اين انسان است كه بيشتر مى ‏خواهد و پا به دهليز تاريخ مى ‏گذارد، در حالى كه اگر نمى ‏خواست، همچون قبايل وحشى، ميليون‏ها سال، همان بود. 📝اين انسان است كه مى ‏خواهد و تاريخ را مى ‏سازد. البته در تاريخ و همراه رابطه ‏هايش ناچار با جبرهاى تازه ‏اى روبرو مى ‏شود، كه بايد در كنار آن‏ها هم انتخاب كند و در موقعيت ‏هايى قرار مى ‏گيرد كه بايد در آنجا موضع بگيرد. ❛❛ عین‌صاد 📚  ج۴| ص ۱۰۷ #⃣ 👤: @ad_Einsad
📜 |🔰خوشى وجود ندارد مگر براى آنها كه با ناخوشى‌ها خوش هستند و با ناخوشى‌ها به خوبى‌ها مى‌رسند. 🔸 خوشى وجود ندارد مگر براى آنها كه با ناخوشى‌ها خوش هستند و با ناخوشى‌ها به خوبى‌ها مى‌رسند. اين آيه‌ها نه تنها خوبى را نشان مى‌دهند كه راه رسيدن به خوبى را با قاطعيت بازگو مى‌نمايند كه: " لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ"؛ هيچگاه از هيچ راهى به خوبى بِرّ نمى‌رسيد، "حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ‌"، تا اين كه از محبوب‌ها بگذريد و از عشق‌ها مايه بگذاريد. 🔸 گويا اين آيه‌ها در همين لحظه نازل شده‌اند و براى ما هستند و به زبان ما هستند. 🔸 تدبر در اين آيه‌هاست كه بار مى‌دهد و سرشارى مى‌آورد، در حالى كه تدبر در آيه‌هاى ديگر جز سرگردانى و خستگى و يا برداشت‌هاى تحميلى و ساختگى، بهره‌اى بدست نمى‌دهد. 🔸 هنگامى كه تحقيق علمى با نياز علمى اشتباه بشود و هنگامى كه سرگرمى و درمان خواهى، به هم آميخته گردد، تولد چنين تناقض‌هاى چاق و چله و بلبشوها و ابتذال‌هاى مزاحم، طبيعى است. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۳۳ #⃣ 👤: @ad_einsad