#صلوات_خاصه_امام_هادی_ع آیت الله مشکینی: مبادا روز شهادت یا ولادت امامی بگذرد وشما آن امام را زیارت نکنید

▪️السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْحُجَّةُ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ ▪️السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا التَّالِي لِلْقُرْآنِ ▪️السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُبَيِّنُ لِلْحَلالِ مِنَ الْحَرامِ ▪️أشْهَدُ أَنَّكَ الرُّكْنُ الَّذِي يَلْجَأُ إِلَيْهِ الْعِبادُ، وَ تُحْيىٰ بِهِ الْبِلادُ ▪️و السَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكاتُهُ ▪️ساعد الله قلبک یا بقیة الله فی مصیبة جدک المظلوم علی بن محمد الهادی النقی (علیهما السلام) ⚫️ عظّم الله أجورنا وأجوركم بذكرى شهادة إمامنا الهادي (عليه السلام) @quranekarim1398

◾️امشب که زمین و آسمان می‌گرید ◾️از بهر غریب سامرا می‌گرید ◾️جا دارد اگر که شیعه خون گریه کند ◾️چون مهدی صاحب الزمان می‌گرید 🏴شهادت جانسوز امام هادی(علیه‌السلام) تسلیت باد

┄┅─✵💝✵─┅┄ #بسم_الله_الرحمن_الرحیم روزگارتان از رحمت  «الرَّحْمَنُ الرَّحِیم» لبریز سفرهٔ تان از نعمت   «رَبُّ الْعَالَمِين» سرشار روزتون پراز لطف وعنایت خداوند ‌ سلاااام الهی به امیدتو صبحتون بخیر💖 @quranekarim1398 ┄┅─✵💝✵─┅┄

صفحه ۵۶۳ مصحف شریف سوره مبارکه ملک #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🔸ترتیل صفحه ۵۶۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : ماهور #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 67 سوره مبارکه الملك صفحه 563 وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) و سخن خود را پنهان بداريد يا آشکارش کنيد [براى خدا فرق ندارد]، همانا او به رازهاى سينه ها دانا است. (13) أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) آيا آن کس که آفريده است [احوال آفريده خود را ]نمى داند، با اين که او باريک بين و آگاه است؟ (14) هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) او است آن که زمين را براى شما رام قرار داد، پس در روى شانه هاى آن راه برويد (همه گونه تصرّف در آن بکنيد) و از عطاى خداوند بهره مند گرديد; و برانگيخته شدن [همگان] فقط به سوى او است. (15) أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) آيا از آن کس که در آسمان است ايمن هستيد که شما را در زمين فرو برد در حالى که آن يکباره به لرزه افتاده است؟ (16) أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) يا از آن کس که در آسمان است ايمن هستيد که تندبادى ريگ افشان بر شما بفرستد؟ آن وقت خواهيد دانست که اخطار من چگونه است. (17) وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18) و همانا کسانى که پيش از اينان (کافران مکّه) بودند [پيامبران را] تکذيب کردند [و هلاکشان کردم] پس آيا انکار [و عقوبت] من چگونه بود؟ (18) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19) آيا [غافل اند و] به پرندگان بالاى سرشان نگاه نکرده اند که [بال ها را] مى گشايند و جمع مى کنند؟ آنها را جز [خداى ]رحمان [از سقوط] نگه نمى دارد; بى شک او به هر چيزى بينا است. (19) أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20) آيا اين گروهى که [بتوان گفت:] سپاهى براى شما است و شما را در برابر خداى رحمان يارى مى کند کدام گروه است; کافران جز در غرورى [عميق ]نيستند. (20) أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) آيا اگر خداوند عطايش را بازدارد، کيست اين کسى [که بتوان گفت:] به شما عطا مى دهد؟ [نه] بلکه در سرکشى و رميدن [از حق] لجاجت مى کنند. (21) أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (22) پس آيا کسى که [در مسيرى ناهموار] راه مى رود در حالى که پى در پى به رو درمى افتد هدايت يافته تر است يا آن کس که راست قامت بر راهى مستقيم راه مى رود؟ (22) قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (23) بگو: او است آن که شما را آفريد و برايتان گوش و چشم و قلب قرار داد; شما اندکى سپاس مى گزاريد. (23) قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) بگو: او است آن که شما را در زمين خلق و تکثير کرد، و فقط به سوى او محشور خواهيد شد. (24) وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (25) و مى گويند: اگر راست مى گوييد اين وعده [قيامت ]کى خواهد بود؟ (25) قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (26) بگو: علم آن فقط نزد خداوند است، و من تنها اخطارکننده اى آشکار هستم. (26) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

نکته تفسیری صفحه ۵۶۳: . زمین؛ مَرکبی رام و هموار: تا زمانی که حرکت­ های متعدد زمین با دلایل قطعی ثابت نشده بود، کسی باور نمی­ کرد که زمین حرکت می­ کند. خود ما نیز تا هنگامی که این واقعیّت را در مدرسه یا از دیگران نشنیده بودیم، از آن اطّلاعی نداشتیم و خیال می­ کردیم که زمین ثابت است و خورشید و ماه، دور ما می­ چرخند؛ در حالی که زمین با سرعت 30 کیلومتر در ثانیه دور خورشید می­ چرخد؛ در هر شبانه­ روز، یک بار هم دور خودش چرخ می­ زند و همراه با منظومه­ ی شمسی در کهکشان راه شیری در حال حرکت است. این در حالی­ است که ساکنان زمین هیچ­یک از این حرکات را درک نمی­ کنند و از آن­ها آسیبی نمی­ بینند. تصوّر کنید انسان­ها انواع حرکت­ های زمین را احساس می­ کردند؛ چنان­که گویی همه‏ ی انسان­ها در سفینه‏ ی بسیار بزرگی سوار هستند و پیوسته به این سو و آن سو می­روند و می­ چرخند! در این صورت آیا زندگی بر روی زمین امکان­ پذیر بود؟ پاسخ روشن است؛ امّا لطف خدا چنین بوده که زمین را همچون مَرکب رامی قرار داده که سوارانش هیچ خبری از حرکت آن ندارند. از سوی دیگر، سطح زمین به گونه­ ای­ست که انسان­ها به راحت در آن راه می­ روند و به این سو و آن سو سفر می­ کنند. نه چنان سفت و خشن است که نتوان بر آن زندگی کرد، و نه چنان سست و نرم است که ساکنانش بر روی آن آرام و قرار نگیرند؛ بلکه کاملاً برای زندگی بشر هموار است. اگر بیشتر سطح زمین، باتلاق­ هایی بود که همه چیز در آن گم می­شد، یا ماسه­ های نرمی که پای انسان تا زانو در آن فرو می­ نشست، یا سنگ­ های تیز و خشنی که پای انسان با کمی راه رفتن بر روی آن، مجروح می­ شد، آن­ وقت ناآرامیِ زمین به چشم می­ آمد. از سوی دیگر، فاصله‏ ی زمین از خورشید نه چندان کم است که همه چیز از شدّت گرما بسوزد، و نه چندان زیاد که همه چیز از سرما بخشکد. فشار هوا بر کره‏ی زمین چنان است که آرامش انسان را تأمین می­ کند. جاذبه‏ ی زمین نه آن­قدر زیاد است که انسان نتواند پایش را از روی آن بلند کند، و نه آن­قدر کم است که با یک حرکت از جا کنده و در فضا پرتاب شود. خلاصه، زمین از هر نظر برای انسان­ها رام و هموار شده است. جالب توجّه این­که قرآن پس از بیان «ذَلول»(رام و هموار) بودن زمین، به انسان­ها دستور می­ دهد که «بر شانه­ های آن راه بروند» (فَامشوا فی مَناکِبِها)؛ گویی زمین مانند مَرکب بسیار بزرگ و آرامی­ است که سواران آن می­ توانند به راحت روی آن راه بروند و بر شانه­ هایش حرکت کنند و تعادل خود را با کمال آرامش حفظ کنند.[1] [1] - در نگارش این متن از تفسیر نمونه، ذیل آیة مورد بحث استفاده شده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @quranekarim1398 ┗━━━♥️═🍃━━━┛