#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_7
❇️ #حق را كتمان نكنيد. با #باطل هم نپوشانيد
💠وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ "42/بقره"
🌱و [خلوص] حقّ را به باطل [هواي نفس و نظريات خود] نپوشانيد و آگاهانه حق را پنهان نكنيد.
🔷✨ دو آفت همواره حقّ را تهديد مي‌كند:
1- تلبيس [لباس ديگر پوشاندن بر آن]،
2- كتمان [پنهان كردن].
در حالت نخست، حق با هواي نفس مسخ و به نفع شخص توجيه مي‌شود، و در حالت دوم، به كلي ناديده گرفته و پوشانده مي‌شود.
👈از امام علي(ع) [در خطبة 50 نهج البلاغه] نقل شده است كه: پيدايش فتنه‌ها در جوامع با پيروي از نظريات شخصي و احكام بدعت گذاري شدة مخالف كتاب خدا آغاز و موجب ولايت كساني بر ديگران در مسير غير دين خدا مي‌گردد. [در اين شرايط] اگر «باطل» خود را با «حق» نمي‌آميخت، شناخت آن بر اهل شك پنهان نمي‌ماند، و اگر «حق» نيز با «لباس باطل» پوشيده نمي‌شد، زبان معاندان از آن كوتاه مي‌گرديد، اما همواره اين دو درهم مي‌آميزند و اينجاست كه شيطان بر دوستدارانش مستولي مي‌شود و كساني كه مشمول لطف خدا شده‌اند نجات مي‌يابند.
1⃣ : نه حقّ را با باطل مخلوط كنيم و آن را تغيير دهيم و نه باطل را در لباس حقّ مطرح سازيم. «لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ، لا تكتموا الحق»
2⃣ : وجدان وفطرت، بهترين گواه بر حقّ پوشى انسان است. «وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
📚تفاسیر نور وحکیم
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_7
❇️ #راه_پیروزى_برمشکلات
🔶وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ "45/بقره"
🔹از صبر و نماز یارى جویید. (و با شکیبایى و مهار هوسهاى درونى و توجه به پروردگار، نیرو بگیرید.) و این کار، جز براى خاشعان، دشوار و سنگین است.
🔷✨براى پیشرفت و پیروزى بر مشکلات دو رکن اساسى لازم است، یکى پایگاه نیرومند درونى، و دیگر تکیه گاه محکم برونى، در آیات فوق به این دو رکن اساسى با تعبیر صبر و صلوة اشاره شده است: صبر، آن حالت استقامت و شکیبائى و ایستادگى در جبهه مشکلات است، و نماز، پیوندى است با خدا و وسیله ارتباطى است با این تکیه گاه محکم.
🔷✨گر چه کلمه #صبر در روایات فراوانى به روزه تفسیر شده است،(۹) ولى مسلماً منحصر به روزه نیست، بلکه ذکر روزه به عنوان یک مصداق بارز و روشن آن است; زیرا انسان در پرتو این عبادت بزرگ، اراده اى نیرومند و ایمانى استوار پیدا مى کند و حاکمیت عقلش بر هوس هایش مسلّم مى گردد.
مفسران بزرگ در تفسیر این آیه نقل کرده اند که: رسول گرامى اسلام هر گاه با مشکلى روبرو مى شد که او را ناراحت مى کرد، از نماز و روزه مدد مى گرفت.(۱٠)
👈و نیز از امام صادق(علیه السلام) نقل شده: هنگامى که با غمى از غم هاى دنیا روبرو مى شوید، وضو گرفته، به مسجد بروید، نماز بخوانید و دعا کنید، زیرا خداوند دستور داده: وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة .(۱۱)
توجه به نماز و راز و نیاز با پروردگار، نیروى تازه اى در انسان ایجاد مى کند و او را براى رویاروئى با مشکلات نیرو مى بخشد.
🔷✨در کتاب کافى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: کانَ عَلِىٌّ(علیه السلام) إِذْا هالَهُ شَىْءٌ، فَزِعَ إِلَى الصَّلوةِ ثُمَّ تَلا هذِهِ الآیَةُ وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة: هنگامى که مشکل مهمى براى على(علیه السلام) پیش مى آمد به نماز بر مى خاست سپس این آیه را تلاوت مى فرمود وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة .(۱۲)
👈آرى، #نماز انسان را به قدرت لایزالى پیوند مى دهد که همه مشکلات براى او سهل و آسان است و همین احساس، سبب مى شود انسان در برابر حوادث، نیرومند و خونسرد باشد.
📚تفسیر نمونه
____________________________
۹ ـ کافى ، جلد ۴، صفحه ۶۳، حدیث ۷ ـ بحار الانوار ، جلد ۱٠،
۱٠ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث ـ بحار الانوار ، جلد ۷۹، صفحه ۱۹۲، و جلد ۸۲، صفحه ۱۲۵،.
۱۱ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث ـ وسائل الشیعه ، جلد ۸، صفحات ۱۳۸ و ۱۳۹، حدیث ۱٠۲۵۱ ـ .
۱۲ ـ کافى ، جلد ۳، صفحه ۴۸٠، حدیث ۱ وسائل الشیعه ،
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_7
❇️ #لقاءالله چیست؟
🔶الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ "46/بقره"
(همان) کسانى که مى دانند پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد، و به سوى او باز مى گردند.
🔷✨تعبیر به لقاء اللّه در قرآن مجید کراراً آمده است، و همه به معنى حضور در صحنه قیامت مى باشد، بدیهى است منظور از لقاء و ملاقات خداوند ملاقات حسى، مانند ملاقات افراد بشر با یکدیگر نیست، چه این که خداوند نه جسم است و نه رنگ و مکان دارد که با چشم ظاهر دیده شود، بلکه منظور، یا مشاهده آثار قدرت او در صحنه قیامت، پاداش هاو کیفرها و نعمت ها و عذاب هاى او است، چنان که گروهى از مفسران گفته اند.
یا به معنى یک نوع شهود باطنى و قلبى است; زیرا انسان گاه به جائى مى رسد که گوئى خدا را با چشم دل در برابر خود مشاهده مى کند، به طورى که هیچ گونه شک و تردیدى براى او باقى نمى ماند.
👈این حالت، ممکن است بر اثر پاکى، تقوا، عبادت و تهذیب نفس در این دنیا براى گروهى پیدا شود، چنان که در نهج البلاغه مى خوانیم:
🔷✨یکى از دوستان دانشمند على(علیه السلام) به نام ذعلب یمانى از امام(علیه السلام) پرسید: هَلْ رَأَیْتَ رَبَّکَ: آیا خداى خود را دیده اى ؟!
امام(علیه السلام) فرمود: أَ فَأَعْبُدُ ما لا أَرَى: آیا خدائى را که نبینم پرستش کنم ؟!
و هنگامى که او توضیح بیشتر خواست امام اضافه کرد:
لاتُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشاهَدَةِ الْعِیانِ وَ لکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقائِقِ الإِیمانِ:
چشم هاى ظاهر هرگز او را مشاهده نکنند، بلکه قلب ها به وسیله نور ایمان او را درک مى نمایند .(۸)
🔷✨این حالت شهود باطنى در قیامت، براى همگان پیدا مى شود; چرا که آثار عظمت و قدرت خدا در آنجا آن چنان آشکار است که هر کوردلى هم ایمان قطعى پیدا مى کند.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
5⃣ تدبر در سوره #کوثر
❓منظور از كوثر چيست؟
اگر کوثر را بمعنی لغوی آن یعنی « خیر کثیر فزاینده» بگیریم، قرآن و وحی و حضرت فاطمه سلام الله علیها، و سایر خیرهای کثیری که خداوند به آن حضرت عطا فرموده را شامل می شود.
👈🏻در اینصورت آیه سوم هم می باید مطابق لغت معنی شود و کلمه ابتر بمعنی بی خیر ترجمه گردد که با دشمنان آنحضرت که او را طعن میزدند نیز تناسب دارد.
زیرا اسلام و قرآن و ذریه آن حضرت ماندند و سبب خیر زیاد شدند اما از دشمنان آنها کسی نمی تواند خیری و خبری را سراغ بدهد.
اما اگر خصوص حضرت فاطمه زهرا(س) را اختصاصا معنی آن بگیریم، در اینصورت آیه سوم منطبق می شود بر آن دشمن خاصی که آنحضرت را در خصوص پسر نداشتن مورد طعنه قرار داده بود.
طبیعی است که معنی اخیر، برای آن روزها معنی تر و تازه و مفهومی بوده، اما در مورد معنی اول می توان گفت اینک که بیش از 1400 سال از آغاز وحی گذشته است و گوشه ای از آثار عالی آن در جامعه انسانی معلوم شده، ضمن اینکه مخالفتی با آن معنی خاص ندارد، از این لحاظ که عمومیت بیشتری دارد و آن معنی خاص را هم شامل می شود، بنظر بهتر می آید.
قاعدتاً باید علت آن این حقیقت بوده باشد که مخاطب های اولیه سوره ، آن «طعنه زننده پیامبر» (موضوع آیه3) را می شناخته اند و درباره او سئوالاتی می کرده اند و جواب هائی می شنیده اند و به این ترتیب «روایات» ی شکل گرفته ، و آن روایات مانده و در تفاسیر قرن سوم به بعد به کار گرفته شده و متاخرین نیز تحت تاثیر متقدمین قرار گرفته و اساسا به معنی اول که معنی بهتری است توجه نشده است .
اگر به بحث «معنی اول» و «معنی دوم» کلمه کوثر توجه کنید می بینید این بحث اساساً در تفاسیر دیده نمی شود .
«ما» و «تو»
در آیه 1 ضمیر «ما» را دو بار و آنهم با تأکید ذکر کرده تا توجه مخاطب را بطور کامل به اهمیت آن جلب کند. («ما» به تو خیر کثیر فزاینده داده«ایم»)
بسیار مهم است که یک چیز از کجا آمده باشد.
وقتی که شخصیت بزرگی به شخصی چیزی می دهد، آنچیز اهمیت خاصی می یابد. علاوه بر اهمیتی که خود آن چیز دارد.
ذکر اینکه آن چیز از جای بسیار مهمی رسیده، باعث مزید توجه به آن خواهد شد. طبعاً صاحبان اهمیت، چیزهای بی اهمیت اعطا نمی کنند و لذا با تکرار ضمیر «ما» در آیه 1 به مخاطب می فهماند که آنچه اعطا شده، بسیار مهم است.
بکار بردن ضمیر «تو» نیز همین حالت را دارد و نشان می دهد که «تو» برای «ما» مهم هستی که این «اعطا» را خاص «تو» کرده ایم.
چیزی را هم که اعطا شده بصورت کلی و بدون ذکر مصادیق آورده «خیر کثیر فزاینده»!
🖌از تفسیر آقای مهندس گنجی
https://b2n.ir/r12143
کانالِ قرآن‌پویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛