💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سوره_مبارڪه_مجادله_حشر
📄#صفحه_545
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_545
❇️جمع ميان" #محبت_خدا" و" #محبت_دشمنان خدا" در يك دل ممكن نيست،
💠لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۲۲/مجادله)
🌱هيچ قومی را نمی‌يابی كه به خدا و قيامت مؤمن باشند و (در همان حال) با كسی كه در برابر خدا و رسولش موضع گرفته است، مهرورزی كنند، حتّی اگر پدران يا پسران يا برادران يا خويشانشان باشند. آنها كسانی هستند كه خداوند، ايمان را در دلهايشان ثابت فرموده و با روحی از جانب خويش آنان را تأييد نموده است و آنان را در باغهايی كه نهرها از پای (درختان) آنها جاری است، وارد می‌كند در حالی كه در آنجا جاودانه هستند، خداوند از آنان راضی است و آنان نيز از او راضی هستند. آنان حزب خدا هستند، آگاه باشيد كه تنها حزب خدا پيروز و رستگارند.
🔹مقام رضا، بالاتر از مقام تسليم است، يعنی بنده نه فقط تسليم مقدّرات الهی و امر و نهی اوست، بلكه در دل نيز به آن راضی است و از سر رضايت آن را می‌پذيرد. ايمان با كفر سازگار نيست. به نوح درباره‌ی فرزندش گفته می‌شود: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» هنگامی كه برای ابراهيم ثابت شد عموی او منحرف است، از او برائت جست.
🔹يك دل، دو دوستی بر نمی‌دارد. دوستی خداوند با دوستی دشمنان دين خدا قابل جمع نيست. لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ (در آيه‌ای ديگر داريم: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ» خداوند در سينه انسان دو دل قرار نداده است.)
🔹عيب‌ها را از ريشه برطرف كنيد. مودت دشمنان خدا انسان را به گرايش‌های فكری، عملی و اخلاقی به سوی آنان وادار می‌كند، لذا بايد ريشه‌ی آن را خشكاند. لا تَجِدُ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ
🔹در اسلام، روابط و علاقه‌ها بايد در شعاع رضای خداوند باشد. «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ»
🔹روابط خانوادگی و خويشاوندی نيز خط قرمز و مرز دارند. وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ ...
🔹خداوند به خاطر قطع رابطه با چهار گروه از خويشان اگر معاند باشند، (پدر، پسر، برادر و فاميل)، چهار نمونه از لطف خود را بيان كرده است: ايمان، امداد، بهشت و رضوان. «الْإِيمانَ، أَيَّدَهُمْ، جَنَّاتٍ، رَضِيَ اللَّهُ»
🔹ارزش ايمان به ثبات آن است وگرنه ايمان‌های مقطعی، موسمی و عاريه‌ای بسيار است.«كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ»
🔹اول ايمان پايدار، بعد امداد و دريافت. كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ ... أَيَّدَهُمْ ...
🔹دين تنها يك رابطه قلبی و فردی ميان انسان و خدا نيست، بلكه تعيين كننده روابط اجتماعی است. لَوْ كانُوا آباءَهُمْ ...
🔹پاداش‌ها منحصر به آخرت نيست، بلكه تثبيت ايمان و امداد الهی، از پاداش‌های الهی در همين دنياست. كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ ... أَيَّدَهُمْ
🔹حزب اللّه، با دشمن خدا دوست نمی‌شود. لا تَجِدُ قَوْماً ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ ...
أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ
🔹حزب اللّه، نژاد و زبان و منطقه خاص ندارد، بلكه هر مؤمن مقاوم و استوار، جزو حزب اللّه است. لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ ... يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ ... أُولئِكَ حِزْبُ اللَّـهِ
🔹پيروزی و غلبه‌ای ارزش دارد كه همراه با رستگاری و رسيدن به هدف باشد.
در جای ديگر می‌فرمايد: «ألا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْغالِبُونَ و در اينجا می‌فرمايد:
«أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
🔹تداوم نعمت، خود يكی از نعمت‌های بهشتی است. «خالِدِينَ فِيها»
🔹اين كه ما از خدا راضی باشيم يك طرف قضيه است، مهم رضايت خدا از ماست. «رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ»
🔹در قيامت نعمت‌ها دو گونه است: مادّی جَنَّاتٍ ... و معنوی. رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ ... (چنانكه در جای ديگر می‌فرمايد: «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ)
«والحمدللّه ربّ العالمين»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_545
❇️لشكرهای #نامرئی خدا!
💠هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مِنْ دِيارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّـهِ فَأَتاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يا أُولِي الْأَبْصارِ (۲/حشر)
🌱اوست آن كه كسانی از اهل كتاب را كه كفر ورزيدند برای اولين بار از خانه‌هايشان بيرون راند، با آنكه شما گمان نداشتيد كه آنان (با داشتن آن همه قدرت، به آسانی) بيرون روند و خودشان گمان می‌كردند كه قلعه‌ها و حصارهايشان آنان را از قهر خدا مانع خواهد شد، امّا قهر خدا از جايی كه گمان نمی‌كردند بر آنان وارد شد و در دلهايشان ترس و وحشت افكند (به گونه‌ای كه) خانه‌های خود را با دست خويش و با دست مؤمنان خراب می‌كردند، پس ای صاحبان بصيرت عبرت بگيريد.
🔹در حالی كه اهل دنيا برای كسب پيروزی بر نيروهای ظاهری و مادی خويش تكيه می‌كنند، تكيه‌گاه خداپرستان ارزشهای معنوی و امدادهای الهی آنها است كه نمونه‌ای از آن را در داستان شكست" بنی نضير" و بيرون راندن آنها از مدينه در آيات فوق ملاحظه كرديم.
🔹در اين آيات خوانديم كه يكی از عوامل مؤثر پيروزی همان ترس و وحشتی بود كه خدا بر دلهای آنها افكند تا آنجا كه خانه‌های خود را با دست خود ويران می‌كردند، و حاضر شدند از اموال خود چشم بپوشند و از آن ديار بيرون روند.
🔹قسمتی از اين وحشت كه حكم يك لشكر نامرئی الهی را دارد طبيعی است هر چند قسمتی از آن اسرار آميز است، و روابط آن با وسائل عادی بر ما مكشوف نيست، آنچه طبيعی است اينكه مؤمنان در هر حال خود را پيروز می‌دانند خواه كشته و شهيد شوند و خواه دشمن را در هم بكوبند، و كسی كه منطقش اين است ترس و وحشتی به خود راه نمی‌دهد، بلكه چنين انسان اعجوبه‌ای برای دشمنش وحشت‌انگيز است، همانگونه كه در دنيای امروز نيز كشورهای بزرگی را می‌بينيم كه با داشتن پيشرفته‌ترين سلاحها، و بزرگترين ارتشها، از گروهی اندك مؤمنان راستين ستيزه‌جوی وحشت دارند، و دائما می‌كوشند با آنها درگير نشوند.
🔹در حقيقت آنها سعی می‌كنند از برون ضربه نخورند اما خداوند از درون آنها را متلاشی می‌كند، و می‌دانيم ضربه درونی جانكاهتر و جبران ناپذير است، چرا كه اگر تمام سلاحها و ارتشهای دنيا در اختيار كسی باشد ولی روحيه نبرد نداشته باشد محكوم به شكست و نابودی است.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
3⃣3⃣ تدبر در سوره #قصص
🔹نکات سوره قصص از تفسیر عبدالعلی بازرگان
قصص : ۲۹
فَلَمَّا قَضَى مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ
و چون موسی [مدت قرارداد را] سپری کرد و [برای تشکيل زندگی مستقل] خانواده‌اش را شبانه حرکت داد، [در بين راه، در تاريکی و سرمای صحرا] از طرف [کوه] طور، احساس [مطبوع] آتشی کرد؛ ۳۰
به خانواده‌اش گفت: کمی درنگ کنيد، من آتشی احساس مي‌کنم، شايد از آن برای شما خبری يا اخگری بياورم تا گرم شويد ۳۱
[چه بسا در پرتو نور، يا از کسی که آن را روشن کرده، راهيابی کنم و هيزم گرمی برای شما بياورم]. ۳۲
__
۳۰- اين صحنه از ماجرای شگفت‌آور زندگی موسي(ع) علاوه بر اين سوره در سوره‌های طه آيه ۱۰ (۲۰:۱۰) و نمل آيه ۷ (۲۷:۷) هم تکرار شده است، با اين تفاوت که دو بار فعل «انس» را به کار برده، يکبار فعل رَا [ديد- طه ۱۰ (۲۰:۱۰) ].
ميان فعلِ رَای [ديد] و انس تفاوت وجود دارد، در «رَای» فقط چشم است که مي‌بيند، اما در انَسَ دل است، يا چشم بصيرت است، که مي‌بيند. انس با اُنس و مأنوس هم‌ريشه است و در آن ميل قلبی و مؤانست، انس گرفتن و احساس مطبوع کردن نهفته است. در اين واژه نوعی مراقبت، زير نظر گرفتن و احساس مسئوليت محبت‌آميز هم وجود دارد. در قرآن تشخيص سن رشد و بلوغ عقلی يتيمان، برای سپردن کامل اموال به خودشان، را با واژه «انس» بيان کرده است: «...فان انستم منهم رشدا فادفعوا اليهم اموالهم...» [نساء ۶ (۴:۶) ].
۳۱- «تَصْطَلُونَ» از ريشه «صَلَی» [ملازم آتش شدن و به آن در آمدن] است که در باب افتعال، نوعی پذيرش و جذب گرمای آتش را مي‌رساند. اصطلاء همان گرم شدن با آتش است.
۳۲- قصد و منظور حضرت موسی را برای رفتن به سوی آتش، قرآن در سوره‌های مختلف با واژه‌های متفاوتی به شرح زير بيان کرده است:
طه ۱۰ (۲۰:۱۰) - إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّی آتِيكُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى
نمل ۷ (۲۷:۷) - إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِيكُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ
قصص ۲۹ (۲۸:۲۹) - فَلَمَّا قَضَى مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّی آتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ
از مقايسه اين موارد مي‌توان فهميد قصد نخست، خبر يافتن از مسير درست در شب تاريک و قصد دوم، گرم شدن از سرما بوده است. اولی به شناخت و راهنمائی مربوط مي‌شود، که امری بيرونی است، و دومی به دلگرمی و نيرو گرفتن که به درون ارتباط دارد.
https://cutt.ly/fweMIpGw
کانالِ قرآن‌پویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛