eitaa logo
قران پویان
492 دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
758 ویدیو
768 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن ارتباط با ادمین @farpuy
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا 🌹 ، خرافه پرستی مهلک قسمت اول ✳️ مراد از غلو، افراط، بالابردن، و تجاوز از حد است. گاهی غلو برای تملق و چاپلوسی و به جهت تحکیم جایگاه و موقعیت خود نزد صاحب منصبان صورت می گیرد . 🔹در مقابل در روایات اسلامی واژه تقصیر به کار رفته است که به معنای پایین آوردن کسی یا چیزی از حد و اندازه خود است . 🔸با توجه به معنایی که در باره خرافه گفته شد، غلو را می توان به معنایی نوعی به حساب آورد چرا که سخن و اعتقادی بی دلیل و نا معقول است. ✅ غلو در قرآن جالب این است که قرآن کریم در باره خرافات سخن گفته اما واژه خرافات را بکار نبرده است. اما کلمه «غلو» چهار بار در قرآن استعمال شده، ولی تنها دو بار آن به معنای مصطلح، یعنی بالا بری بی حد و بی جا، آنهم در حوزه و خطاب به اهل کتاب است.⬅️ یکی در سوره نساء خطاب به عیسویان : «یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ» (نساء/۱۷۱).👈 اى اهل کتاب، در دین خود غلوّ مکنید، و در باره خدا جز [سخنِ] درست مگویید. مسیح، عیسى بن مریم، فقط پیامبر خدا و کلمه اوست که آن را به سوى مریم افکنده و روحى از جانب اوست. ⬅️و دیگری در سوره مائده : «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثِیراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِیلِ» (مائده/۷۷).👈 بگو: اى اهل کتاب، در دین خود بناحق گزافه گویى نکنید، و از پى هوسهاى گروهى که پیش از این گمراه گشتند و بسیارى [از مردم] را گمراه کردند و [خود] از راه راست منحرف شدند، نروید. 🔹محور مشترک این دو آیه، بالا بردن از حد واقعیت، گزافه گویی و سخن درست نگفتن در حوزه عقاید دینی است. بنا بر این گاهی همان گزافه گویی و سخن ناروا است. 🔹ائمه اطهار(ع) بر این نکته تاکید کرده اند که غلو یا درباره آنان گمراهی محض است:«هَلَکَ فِیَّ رَجُلان: مُحبٌ غال و مُبغضٌ قال»(نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹). دو گروه در باره ما نابود شدند، دوستی که زیاده روی کند و دشمنی که بیهوده سخن بگوید. و نیز فرموده اند: «ایّاکم و الغلو فینا»(آمدی، غررالحکم، ج۲، ص۳۲۴) از غلو درباره ما پرهیز کنید. راستی چه چیزی موجب هلاکت در دین می شود؟ آن جایی که زیاده روی به بی منطقی، استهزاء در ، رفتارهای افراطی، و دوری از توحید کشانده شود. ✅بنابراین غلو از مصادیق بارز خرافه است و مطابق روایات و آیات با و حقیقت سنخیتی ندارد و بدعت و باطل است. نویسنده : استاد سید محمد علی ایازی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت با عمومی سازی فهم و عمل به قرآن ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🕋 در قرآن قسمت هفتم ✅ بر دور كعبه، در 👌يكي از مناسك حج چه و چه ،طواف دور خانه خداست.يعني حاجي بايد بار دور خانه خدا از يك نقطه خاص و دريك جهت خاص با آداب خاصي بچرخد. در برخي آيات به اين عمل عبادي اشاره شده است: 👈از جمله در سوره حج كه خداوند به حضرت ابراهيم مناسك حج را آموزش داده به طواف كعبه پس از انجام قرباني اشاره كرده است. 👌همانطور كه ميدانيد در حج واجب ، پس از كردن و و (تراشیدن سر)انجام طواف و نماز طواف ،سپس و سپس طواف دیگری موسوم به واجب است.كه در سوره حج به این طواف اشاره شده است. تا شاهد منافع خويش باشند و نام خدا را در روزهاى معلومى (۱۲-۱۰ )بر دامهاى زبان بسته اى كه روزى آنان كرده است ببرند پس از آنها بخوريد و به درمانده مستمند بخورانيد (۲۸) لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ ﴿۲۸﴾ 👈سپس بايد آلودگى خود را بزدايند و به نذرهاى خود وفا كنند و بر گرد آن خانه كهن [=كعبه] طواف به جاى آورند (۲۹) ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴿۲۹﴾ http://yon.ir/Qp490 ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
به نام خدا 🌹 ، خرافه پرستی مهلک قسمت اول ✳️ مراد از غلو، افراط، بالابردن، و تجاوز از حد است. گاهی غلو برای تملق و چاپلوسی و به جهت تحکیم جایگاه و موقعیت خود نزد صاحب منصبان صورت می گیرد . 🔹در مقابل در روایات اسلامی واژه تقصیر به کار رفته است که به معنای پایین آوردن کسی یا چیزی از حد و اندازه خود است . 🔸با توجه به معنایی که در باره خرافه گفته شد، غلو را می توان به معنایی نوعی به حساب آورد چرا که سخن و اعتقادی بی دلیل و نا معقول است. ✅ غلو در قرآن جالب این است که قرآن کریم در باره خرافات سخن گفته اما واژه خرافات را بکار نبرده است. اما کلمه «غلو» چهار بار در قرآن استعمال شده، ولی تنها دو بار آن به معنای مصطلح، یعنی بالا بری بی حد و بی جا، آنهم در حوزه و خطاب به اهل کتاب است.⬅️ یکی در سوره نساء خطاب به عیسویان : «یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ» (نساء/۱۷۱).👈 اى اهل کتاب، در دین خود غلوّ مکنید، و در باره خدا جز [سخنِ] درست مگویید. مسیح، عیسى بن مریم، فقط پیامبر خدا و کلمه اوست که آن را به سوى مریم افکنده و روحى از جانب اوست. ⬅️و دیگری در سوره مائده : «قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا فِی دِینِکُمْ غَیْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثِیراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبِیلِ» (مائده/۷۷).👈 بگو: اى اهل کتاب، در دین خود بناحق گزافه گویى نکنید، و از پى هوسهاى گروهى که پیش از این گمراه گشتند و بسیارى [از مردم] را گمراه کردند و [خود] از راه راست منحرف شدند، نروید. 🔹محور مشترک این دو آیه، بالا بردن از حد واقعیت، گزافه گویی و سخن درست نگفتن در حوزه عقاید دینی است. بنا بر این گاهی همان گزافه گویی و سخن ناروا است. 🔹ائمه اطهار(ع) بر این نکته تاکید کرده اند که غلو یا درباره آنان گمراهی محض است:«هَلَکَ فِیَّ رَجُلان: مُحبٌ غال و مُبغضٌ قال»(نهج البلاغه، حکمت ۱۰۹). دو گروه در باره ما نابود شدند، دوستی که زیاده روی کند و دشمنی که بیهوده سخن بگوید. و نیز فرموده اند: «ایّاکم و الغلو فینا»(آمدی، غررالحکم، ج۲، ص۳۲۴) از غلو درباره ما پرهیز کنید. 🤔راستی چه چیزی موجب هلاکت در دین می شود؟ آن جایی که زیاده روی به بی منطقی، استهزاء در ، رفتارهای افراطی، و دوری از توحید کشانده شود. ✅بنابراین غلو از مصادیق بارز خرافه است و مطابق روایات و آیات با و حقیقت سنخیتی ندارد و بدعت و باطل است. نویسنده : استاد سید محمد علی ایازی http://yon.ir/qp3936 تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت با عمومی سازی فهم و عمل به قرآن ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔 @quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
در واقعه تاریخی قسمت بیست و هشتم. تحریفات معنوی از کتاب ✅هم خواص و هم عوام ولی حقیقت این است كه در این هم خواص مسئول هستند و هم عوام، هر دو. راجع به مسئول بودن و بودن خواص و علما شاید چندان احتیاجی به توضیح نباشد، ولی این را بدانید كه عامه ی مردم و توده ی مردم هم در این مسائل شریك اند، به همان اندازه و شاید احیاناً بیشتر. بلكه در این طور مسائل، این توده ی مردم هستند كه حقایق كُشی می كنند و را اشاعه می دهند. حدیث معروفی است : شخصی از امام صادق علیه السلام درباره ی آیه ی شریفه ی:  «وَ مِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ اَلْكِتابَ إِلاّ أَمانِیَّ» كه خدا از عوام یهود در آنجا انتقاد می كند (با اینكه خدا این عوام را بی سواد، امّی و درس ناخوانده معرفی می كند، در عین حال از همین عوام در قرآن انتقاد می كند و اینها را مسئول می شناسد) سؤال می كند علمای یهود مسئول بودند درست، عوام دیگر چه مسئولیتی دارند؟ اینها دیگر عوام بودنشان عذرشان است. امام فرمود: خیر، این طور نیست؛ بله، یك مسائلی هست كه احتیاج به درس خواندن دارد، فقط درس خوانده ها آنها را درك می كنند، در اینجا می توان گفت كه عوام مسئول نیستند چون درس خوانده نیستند، گواینكه گاهی مسئولیتشان این است كه چرا درس نمی خوانند. آن هم خودش یك منطقی است. احیاناً اگر عوام مسئولیت نداشته باشند، در مسائلی است كه احتیاج به تحصیل و درس و كتاب و معلم دارد. این شخص، معلم ندیده، مدرسه ندیده، كتاب نخوانده است، چرا مسئول باشد؟ فرمود اما بعضی از مسائل است كه بشر به فطرت سلیم آن را درك می كند. این دیگر مدرسه و كتاب و معلم نمی خواهد، دیپلم داشتن- به تعبیر من- نمی خواهد، سلامت عقل كافی است. بعد امام مثال زد، فرمود اینكه یك عالمی مردم را به و تقوا دعوت كند ولی همان كه مردم را به زهد و تقوا دعوت می كند خودش بر خلاف زهد و تقوا عمل كند، فرما باشد اما توبه فرمایان خود توبه كمتر كنند، و مردم عوام هم اینها را ببینند كه می گویند و بر ضد گفته ی خودشان عمل می كنند، آیا این آدم باید درس خوانده و معلم دیده باشد و كلاس طی كرده باشد تا بفهمد كه یك چنین آدمی لایق پیروی نیست؟ عوام یهود اینها را به چشم خودشان می دیدند و به عقل خودشان درك می كردند، «وَ اضْطُرّوا بِمَعارِفِ قُلوبِهِمْ» با یك معرفت فكری این را درك می كردند كه از چنین كسانی نباید پیروی كرد، مع ذلك پیروی می كردند، پس مسئولند. پس یك سلسله مسائل است كه احتیاج به درس خواندن ندارد، هر گونه درسی. ادامه دارد… https://eitaa.com/quranpuyan