#زندگي_قرآني شماره 121 سوره #ال_عمران صفحه_57 #حنيف_بودن= ثبوت و #استمرار_حق_گرايي مانند ابراهيم( ع)❣ 🔶مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ. (ال عمران:67) ابراهيم [هرگز] نه يهودي بود و نه نصراني [مسيحي]، بلكه حق‌گرايي تسليم [به فرمان خدا] بود و [هرگز] از مشركان نبود. 🌹«حَنَف»، به معناى #گرايش به #حقّ است. بنابراين «حَنيف» به كسى گفته مى‌شود كه در مسير باشد، ولى بت‌پرستان آن را در مورد خود بكار مى‌بردند و مشركان نيز «حُنفاء» خوانده مى‌شدند. 👈اين آيه، با آوردن كلمه‌ى‌ «مُسْلِماً» در كنار كلمه‌ى‌ «حَنِيفاً»، هم ابراهيم را از شرك مبرّا كرده است و هم كفر و شرك را انحراف و ناحق دانسته است #حنيف از ريشة «حَنَفَ»، بيانگر انگيزه و ميل حركت از گمراهي به هدايت و از کجي به راستي و استقامت است. به بيان قرآن، حنيف بودن معادل مشرک نبودن است [حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ - حج 31 (22:31) ] و يا اخلاص در عبادت [وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ - بينه 5 (98:5) ]. حنيف بودن در بُعد عقيدتي آن متوقف نمي‌شود، ابراهيم آن را در عمل و در سراسر زندگي خود به نمايش گذاشت. ⭕️بيشتر #آدميان در ارتباط با #حق #خونسرد و خنثي هستند و کمتر انگيزه و احساسي براي جستجو و گرايش به حق از خود نشان مي‌دهند. اما «حنيف» صفت مشبهه است و دلالت بر ثبوت حق‌گرايي در شخص مي‌کند. نمونه ممتازش در قرآن، ابراهيم خليل(ع) است که چنين حالتي در شخصيت او حالت ثابت و راسخ يافته بود. 👈 در دو مورد باقيمانده [روم 30 (30:30) و يونس 105 (10:105) ]، واژة «حنيفاً»، هدفگيري حق‌گرايانه به سوي دين خدا را نشان مي‌دهد: فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا. 📚تفسير نور و بازرگان کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛