#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_137
❇️دلایل #توحید در آسمانها!
💠وَ كَذلِكَ نُرِي إِبْراهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ
🌱بدین‌سان، حاکمیت مطلق (خود در) آسمانها و زمین را (برای اهدافی مهم) به ابراهیم نشان دادیم، و (یکی از آن اهداف،) این (است) که از اهل یقین شود.
أنعام - ۷۵
🔷✨در تعقیب نکوهشى که ابراهیم از بتها داشت، قرآن به مبارزات منطقى ابراهیم با گروههاى مختلف بتپرستان اشاره مىکند نخست مىگوید:
👈«همانطور که ابراهیم را از زیانهاى بتپرستى آگاه ساختیم همچنین مالکیت مطلقه و تسلط پروردگار را بر تمام آسمان و زمین به او نشان دادیم» (وَ کَذلِکَ نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).
👈و در پایان آیه مىفرماید: «و هدف ما این بود که ابراهیم اهل یقین گردد» (وَ لِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ).
شک نیست که ابراهیم یقین استدلالى و فطرى به یگانگى خدا داشت، اما با مطالعه در اسرار آفرینش این یقین به سر حد کمال رسید.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_137
❇️#آیه80انعام
💠وَ حاجَّهُ قَوْمُهُ قالَ أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَ قَدْ هَدانِ وَ لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ إِلاَّ أَنْ يَشاءَ رَبِّي شَيْئاً وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْ‌ءٍ عِلْماً أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ (۸۰/انعام)
🌱و قومش با وی به گفتگو و ستيزه پرداختند، او گفت: آيا درباره‌ی خدا با من محاجّه و ستيزه می‌كنيد؟ و حال آن كه او مرا هدايت كرده است و من از آنچه شما شريك او می‌پنداريد بيم ندارم، مگر آنكه پروردگارم چيزی بخواهد، (كه اگر هم آسيبی به من برسد، خواست خداست، نه بتها) علم پروردگارم همه چيز را فراگرفته، پس آيا پند نمی‌گيريد؟
🔹اهل باطل، تعصّب دارند. «حاجَّهُ قَوْمُهُ» (آن‌گونه كه اگر بدهكار را آرام بگذارند طلبكار می‌شود، قوم منحرف هم به جای شرم از شرك خود، قد علم كرده احتجاج می‌كنند)
🔹تعصّب و پافشاری اهل باطل، شگفت‌آور است. «أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ»
🔹موحّد، حتّی اگر تنها باشد، از مقابله‌ی با جمعيّت نگرانی ندارد. أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ ... وَ لا أَخافُ ...
🔹حقّ جويی از انسان است ولی هدايت از خدا. «هَدانِ» (حتّی انبياهم نياز به هدايت الهی دارند)
🔹آنكه مشمول هدايت الهی شود، بيم ندارد. «هَدانِ وَ لا أَخافُ»
🔹نترسيدن از غير خدا، نشانه‌ی توحيد است. «لا أَخافُ» (مشركان، حضرت ابراهيم را به خطر و انتقام تهديد می‌كردند)
🔹از ريشه‌های شرك، گمان ضرر و ترس از آسيب‌رسانی بتها و طاغوت‌ها می‌باشد. «لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ» (ترس از بتها، سبب پافشاری و تعصّب بر بت‌پرستی بود)
🔹تأثير و نقش هر پديده‌ای وابسته به اراده خداوند است. «لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَنْ يَشاءَ رَبِّي»
🔹ربوبيّت، سزاوار كسی است كه احاطه‌ی علمی دارد. «وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْ‌ءٍ عِلْماً»
🔹حقيقت، امری فطری و وجدانی است كه برای شناخت آن، تذكّر كافی است.
«أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_137
❇️ديد #ملكوتی يعنی درك #توحيد در هستی و باطل بودن #شرك
💠و کذلک نری ابرهیم ملکوت السموات و الارض و لیکون من الموقنین 75/انعام
🌱و اینچنین به ابراهیم ملکوت آسمانها و زمین را نشان می دهیم و برای اینکه از اهل یقین باشد.
🔹یعنی مابه همین نحوی که نمونه اش را در محاجه ابراهیم با آرز دیدید ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم ارائه دادیم و ملکوت از ریشه (ملک )به معنای قدرت بر تصرف است ،منتها تأکید بیشتری بر تسلطدارد،پس خداوند حاکم و مسلط و متصرف در همه ملک هستی است که تمامی اموری زایل هستند، در حالیکه خدای سبحان سرمدی و باقی است و ملکوت وجود اشیاء است از جهت انتسابشان به خدای سبحان و قیامی که به او دارن.
🔹پس منظور از نشان دادن ملکوت آسمانها و زمین آن است که خداوند خود را ازطریق مشاهده اشیاء و استنادی که به وی دارند به ابراهیم نشان می دهد، زیراوقتی که این استناد قابل شرکت نباشد ،هرکس به موجودات عالم نظر کند بی درنگ حکم می نماید به اینکه هیچ یک از موجودات مربی دیگران و مدبر نظام جاری در آنها نیست و ربوبیت نحوه ای از ملک و تدبیر است که تفویض وتملیک نمی پذیرد و به دیگری منتقل نمی شود و اینها همه توجیهاتی است که نفس ابراهیم (ع ) از مشاهده اشیاء و دانستن نسبتی که با خالق خود دارند به آنهامتوجه می شود و به این وسیله از اهل یقین می گردد و یقین علمی است که آمیخته با هیچ شک و تردیدی نیست و علم یقینی ، انکشاف و پرده برداری ازماوراء حس و از حقائق هستی است و این علم بر هر کس که خدا بخواهد به مقداری که او بخواهد ظاهر می گردد.
📚تفسیر المیزان
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نکات_تفسیری
#صفحه_137
❇️شيوه‌ی تعليم #حقّ يا انتقاد از #باطل، بايد گام به گام باشد
💠فَلَمَّا رَأَی الشَّمْسَ بازِغَةً قالَ هذا رَبِّي هذا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قالَ يا قَوْمِ إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (۷۸/انعام)
🌱پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت: اينست پروردگار من، اين بزرگتر (از ماه و ستاره) است. امّا چون غروب كرد، گفت: ای قوم من! همانا من از آنچه برای خداوند شريك قرار می‌دهيد بيزارم.
🔹در مكاشفة ابراهيم 4 بار نام «ربّ»، به عنوان كليد فهم ملكوت آسمانها و زمين، تكرار شده است. در بازپرسيِ محاكمه مانند نمرود از ابراهيم نيز مسئلة اصلي، «ربوبيّت»، به معناي سروري و سيادت و رياست بود كه نمرود بر آن كرسي تكيه داشت (بقره 258 (2:258) ). پذيرش نام «الله» كم و بيش مورد توافق مردمان بوده است، آنها به هر حال به خدايي به تناسب درك و فهم خود باور داشتند، اختلاف همواره بر سر «ربوبيّت» بوده است كه به فرماندهي و قدرت ارتباط پيدا مي‌كند.
🔹بري بودن از کاري يا کسي، بيش از آنکه مفهوم بیزاری و تنفر داشته باشد، مفهوم برکناري، اعلام عدم موافقت و مبرا بودن از عواقب و آثار آن است. همچنانکه گفته مي‌شود فلان شخص از اتهامات وارده «تبرئه» شد يا «برائت» يافت، اين کلمه به معناي بهبودي از بيماري (بري شدن از مرض) و شفا يافتن نيز در قرآن آمده است.
🔹در اين آيه نيز ابراهيم عليه السلام در مقام بحث و گفتگو است، نه در مقام بيان عقيده‌ی شخصی، و همچنان كه گذشت كلمه‌ی «يا قَوْمِ» و نيز «مِمَّا تُشْرِكُونَ» (شرك می‌ورزيد، نه می‌ورزم) دليل آن است كه خود آن حضرت، ماه و خورشيد و ستاره را نمی‌پرستيده است.
🔹پيام‌های ۱ و ۲ و ۳ آيه‌ی ۷۶، در اينجا نيز مورد استفاده است.
كوچكی و بزرگی اجسام مهم نيست، همه‌ی آنها چون متغيّر و ناپايدارند، پس نمی‌توانند خدا باشند. «هذا أَكْبَرُ»
🔹شيوه‌ی تعليم حقّ يا انتقاد از باطل، بايد گام به گام باشد. ابتدا نفی ستاره‌و ماه و در نهايت خورشيد. فَلَمَّا رَأَی الشَّمْسَ ... قالَ
🔹برائت از شرك، «فرياد ابراهيمی» است. «إِنِّي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ»
🔹برائت از «شرك» است، نه از «افراد». «مِمَّا تُشْرِكُونَ»، نه «مِنْكُمْ».
🔹برائت جستن، بايد پس از بيان برهان و استدلال باشد. (اوّل افول و غروب را مطرح كرد، بعد برائت از شرك را). فَلَمَّا أَفَلَتْ قالَ ...
📚تفسیر نور و بازرگان
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan