eitaa logo
قران پویان
494 دنبال‌کننده
6.6هزار عکس
758 ویدیو
771 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن ارتباط با ادمین @farpuy
مشاهده در ایتا
دانلود
 💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
‌🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️آيا انسان گمان می‌كند كه و رها می‌شود"؟! 💠أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً 🌱آیا انسان خیال می‌کند که به حال خود رها می‌شود؟ قیامه - ۳۶ 🔹‏" سدی" (بر وزن هدی) به معنی مهمل و بيهوده و بی‌هدف است، عرب می‌گويد:" ابل سدی" در مورد شتری كه بدون ساربان رها شده و هر جا می‌خواهد به چرا می‌رود. 🔹‏منظور از" انسان" در اين آيه همان انسانی است كه منكر معاد و رستاخيز می‌باشد، آيه می‌گويد: او چگونه باور می‌كند خداوند اين جهان پهناور را، با اين عظمت، و اينهمه شگفتيها، برای انسان بيافريند، ولی در آفرينش انسان هدفی نباشد،؟ چگونه می‌تواند باور كرد، كه هر عضوی از اعضای‌ انسان برای هدف خاصی آفريده شده باشد، چشم برای ديدن و گوش برای شنيدن، و قلب برای رسانيدن غذا و اكسيژن و آب به تمام سلولهای بدن. حتی خطوط سر انگشتان انسان نيز حكمتی دارد، ولی برای مجموع وجود او هيچ هدفی در كار نيست، و بيهوده و مهمل و بدون هيچگونه برنامه و امر و نهی و تكليف و مسئوليت آفريده شده است؟ 🔹‏يك فرد عادی اگر مصنوع كوچكی بی‌هدف بسازد به او ايراد می‌كنند، و نامش را از زمره انسانهای عاقل حذف می‌نمايند، چگونه خداوند حكيم علی الاطلاق ممكن است چنين آفرينش بی‌هدفی داشته باشد؟! و اگر گفته شود هدف همين زندگی چند روزه دنيا است، همين خور و خواب تكراری و آميخته با هزار گونه درد و رنج، قطعا اين چيزی نيست كه بتواند آن آفرينش بزرگ را توجيه كند. 🔹‏بنا بر اين نتيجه می‌گيريم كه اين انسان برای هدف بزرگتری يعنی زندگی جاويدان در جوار قرب رحمت حق، و تكامل بی‌وقفه و بی‌پايان، آفريده شده است‌ 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ انسان، براساس و است 💠إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً (۳) إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالاً وَ سَعِيراً (۴/انسان) 🌱‏به راستی ما راه (حق) را به او نمايانديم، خواه شاكر (و پذيرا) باشد يا ناسپاس. همانا ما برای كفر پيشه‌گان زنجيرها و غل‌ها و آتشی برافروخته آماده ساخته‌ايم. 👈هدايت، چند گونه است: 🔸‏گاهی هدايت فطری است. چنانچه قرآن می‌فرمايد: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها»۱ خداوند به نفس بشر، خير و شرّ را الهام كرد. 🔸‏نوع ديگر، هدايتی است كه از طريق تحصيل، تعقّل، مشورت، تجربه ومطالعه به دست می‌آيد. 🔸‏و نوع سوم هدايتی است كه از راه تبليغ و ارشاد انبيا و اوليا صورت می‌گيرد. 👈‏تشكّر گاهی قلبی است، يعنی همه نعمت‌ها را از خدا بدانيم؛ گاهی عملی است، بدين معنا كه انسان نعمت‌های خداوند را فقط در راه حق مصرف كند و گاهی زبانی است، يعنی انسان «الحمد لله رب العالمين» را بر زبان جاری كند. 🔹آزمايش انسان، براساس آگاهی و آزادی است: ‏آگاهی به واسطه چشم و گوش و عقل و فطرت درونی و هدايت بيرونی؛ و آزادی برمبنای اختيار كه به تمام انسان‌ها داده شده است: نَبْتَلِيهِ‌ ... سَمِيعاً بَصِيراً إِنَّا هَدَيْناهُ‌ ... إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً 🔹خداوند، حجت را بر انسان تمام كرده است. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ» ‏ 🔹راه درست، يكی بيش نيست. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ» (كلمه «سبيل» مفرد است.) 🔹هدايت، نعمتی در خور سپاس است. «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً» (پيمودن راه دين، شكر الهی و انحراف از آن، كفران و ناسپاسی است.) ‏ 🔹كسانی كه هدايت انبيا را نپذيرند، بالاترين مرحله از كفر را مرتكب شده‌اند. ‏(به جای آنكه بگويد «اما كافرا»، فرمود: «إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً». زيرا «كفور»، اوج كفر است.) ‏ 🔹هركس شاكر نباشد، كفور است، راه سوّمی وجود ندارد. «إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً» ‏ 🔹در تربيت انسان، نقش هشدار، بيش از بشارت است. (لذا قرآن ابتدا هشدار می‌دهد و سپس بشارت.) إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ‌ ... 🔹كيفرهای الهی دارای ملاك و معيارند. «أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ سَلاسِلَ وَ أَغْلالًا وَ سَعِيراً» ‏ 🔹هر انتخابی، سرانجام خود را به دنبال دارد. كفر، دوزخ را و شكر، بهشت را. ‏إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً ... إِنَّا أَعْتَدْنا لِلْكافِرِينَ‌ ... إِنَّ الْأَبْرارَ ... 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan