#گزیده_نکات_تفسیری #صفحه_86 ❇️لعن #علماي‌تحريفگر_متكبر_دنياطلب 💠مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَيَقُـولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا  نساء:46 🌱بعضي از يهوديان [معنا و مفهوم واقعي] كلمات را از جاي خود منحرف مي‌سازند؛ مي‌گويند: «شنيديم و [پس از فهميدن] نافرماني كرديم!» و [تو نيز به ظاهر] بشنو، بي‌آنكه بشنوي  و [تحت تأثير قرار گيري، و به پيامبر نيز مي‌گفتند: حالِ] ما را رعايت كن!  [اين شيوه سخن] زبان بازي و طعنه زدن در دين [=باورهاي ديگران] است. و اگر [صادقانه] مي‌گفتند: شنيديم و پذيرفتيم و [تو نيز سخنان ما را] بشنو و به ما نظر [=توجه] كن،  بي‌گمان براي ايشان بهتر و استوارتر بود، اما خدا به خاطر کفرشان [=انكار و حق‌ستيزي] آنها را از رحمت خويش دور ساخته و جز قليلي ايمان نمي‌آورند. 🔷ايه،  اشاره‌ ‌به‌ قسمت‌ دیگری‌ ‌از‌ سخنان‌ عداوت‌ آمیز و آمیخته‌ ‌با‌ جسارت‌ و بی‌ادبی‌ ‌علماي يهود کرده‌، می‌گوید: ‌آنها‌ می‌گویند: «بشنو ‌که‌ هرگز نشنوی‌» (وَ اسمَع‌ غَیرَ مُسمَع‌ٍ). علاوه‌ ‌بر‌ ‌این ‌از‌ روی‌ سخریه‌ می‌گفتند: (راعِنا). 🔷توضیح‌ ‌این ‌که‌: مسلمانان‌ راستین‌ ‌در‌ آغاز دعوت‌ پیامبر صلّی‌ اللّه‌ ‌علیه‌ و آله‌ ‌برای‌ ‌این ‌که‌ بهتر سخنان‌ ‌او‌ ‌را‌ بشنوند و ‌به‌ دل‌ بسپارند ‌در‌ برابر پیامبر صلّی‌ اللّه‌ ‌علیه‌ و آله‌ ‌این جمله‌ ‌را‌ می‌گفتند: راعنا ‌یعنی‌، ‌ما ‌را‌ مراعات‌ کن‌ و ‌به‌ ‌ما مهلت‌ بده‌؟ ولی‌ ‌این دسته‌ ‌از‌ یهود ‌این جمله‌ ‌را‌ دستاویز قرار داده‌ و ‌آن‌ ‌را‌ مقابل‌ حضرت‌ تکرار می‌کردند و منظورشان‌ معنی‌ عبری‌ ‌این جمله‌ ‌که‌ «بشنو ‌که‌ هرگز نشنوی‌» ‌بود‌ و ‌ یا ‌ معنی‌ دیگر عربی‌ ‌آن‌ ‌را‌ ‌یعنی‌ «‌ما ‌را‌ تحمیق‌ کن‌»؟ اراده‌ می‌کردند. 🔷«لَيًّا» وصفي است از حالتي كه به لحن خود مي‌دادند. لَيّ از ريشة «لَوَيَ»، تاب دادن است. مثل تاب دادن ريسمان يا گرداندن سر از روي تكبر و بي‌اعتنايي به ديگران (منافقون 5 (63:5) و نساء 135 (4:135) ). گردش زبان نيز ابراز تحريف و طعنه و تمسخر به شمار مي‌رود. گويا عامل اصلي انحرافات آن قوم، همين «خود محوري» و انتظارِ از پيامبر براي رعايت حال و انطباق شريعت با شرايط شخصي و تمايلات آنها بوده است. پيامبران طبيبان دردهاي روحي و درمان كنندة ددمنشي‌هاي اخلاقي قوم خود بودند؛ آيا درمان درست، جز با تسليم به طبيب و تهية نسخه و تبعيت از نحوة مصرف آن است؟ انتظارِ ملاحظة حال بيمار و سازگار ساختن طبابت با تمايلات بيمار، تب او را بالاتر مي‌برد! در زبان عربي چوپان را «راعي» و چراگاه را «مرعي» گويند. چوپان گوسفندان را به حال خود در طبيعت رها مي‌سازد تا فربه و فروخته و فداي آدميان شوند، درخواست «راعنا» با شأن انسانِ مختار تناسب ندارد. 🔷نظر پروردگار به بندگان، انعكاسي است از نظر قلبي آنان به او، كساني كه از چنين نظري روگردانده و سوي ثروت و شهرت و قدرت روي آورده باشند، از آنچه روي گردانده‌اند نصيبي در آخرت نخواهند داشت، حتي اگر به ظاهر مُبلّغ و متولي ديني بوده باشند! اين وصف قرآن از عالماني از اهل كتاب است كه عهد و پيمان خدا را به بهاي اندكي فروختند و در قمار زندگي، سرماية حيات و نصيب آخرت خود را باختند و از تكلّم خدا، نظر لطف او و تزكيه‌اش محروم شدند (آل‌عمران 77 (3:77) - ...وَلا يُكَلِّمُهُمُ اللهُ وَلا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَهِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ). 🔷«لَعْن»، راندن كسي از خود و دور كردن اوست. لعنت كردن ما آدميان لفظي است و جنبة نفرين دارد، اما لعن الهي، محروم كردن گمراهان از رحمت خود، در بازتاب عمل خود آنها (كفر، نفاق، ستم، فساد و تباهي و...) مي‌باشد. در واقع لعنت خدا مثل دستِ رد زدن معلم به شاگرد بازيگوش براي رفتن به كلاس بالاتر است كه نه از دشمني، بلكه از حكمت و حمايت از حق تلاش‌كنندگان ناشي مي‌شود. 📚تفاسير بازرگان و نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan