💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سورہ_مبارڪـہ_بقره آیات 203 تا 210
📄#صفحـہ_32
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_32
❇️#منا، صحنه اي از محشر كبري.
💠وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ ۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(بقره/203)
🌱 و خدا را در روزهاى معیّنى یاد کنید: (روزهاى 11 و 12 و 13 ماه ذى حجّه). و هر کس شتاب کند، و (ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، باکى بر او نمى باشد. و هر که تأخیر کند، (و سه روز انجام دهد نیز) باکى بر او نیست. براى کسى که تقوا پیشه کند. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید. و بدانید شمابه سوى او محشور خواهید شد!
🔷✨خدای سبحان در ذیل آیه مورد بحث به تقوا که بهترین توشه است سفارش می‌کند و نیز می‌فرماید:بدانید همهشما به سوی خدا محشور می‌شوید: ﴿واتَّقوا اللّهَ واعلَموا اَنَّکُم اِلَیهِ تُحشَرون﴾. خداوند تقوا را پشتوانه احکام فقهی قرار داده و یاد قیامت را سندِ تقوا دانسته است، زیرا کسی که به یاد قیامت نیست نمی‌تواند داعیه تقوا داشته باشد.
🔷✨منشأ همه گناهان فراموشی آخرت، و سبب پرهیزگاری و دوری از گناهان یاد معاد است. آنان که براثر پیروی هوای نفس، از راه خدا گمراه و سبب اضلال دیگران شده‌اند و عذاب شدید الهی دامنگیر آنهاست، از آنروست که روز قیامت یعنی روز حساب را فراموش کرده‌اند: ﴿ولاتَتَّبِعِ الهَوی فَیُضِلَّکَ عَن سَبیلِ اللّهِ اِنَّ الَّذینَ یَضِلّونَ عَن سَبیلِ اللّهِ لَهُم عَذابٌ شَدیدٌ بِما نَسوا یَومَ الحِساب) 26ص
👈 پس منشأ همهبیتقواییها فراموشی قیامت، و سبب تقوا تذکره معاد است. اصولاً فرض صحیح ندارد که انسان متقی قیامت و حساب و کتاب آن روز را فراموش کند، چنان که عادتاً ممکن نیست به یادآورنده حقیقی قیامت و اهوال آن بی‌تقوا باشد.
🔷✨خدای سبحان در آیه مورد بحث، از مسلمانانی که از گوشه و کنار دنیا آمده و در سرزمین منا جمع شده‌اند، می‌خواهد که از این محشر و مجمع دنیایی به آن محشر اعظم و مجمع اکبر (قیامت کبرا) منتقل شوند: ﴿فَاِذا هُم مِنَ الاَجداثِ اِلی رَبِّهِم یَنسِلون)51یس
👈 و بدانند روز قیامت خواهد آمد و در محضر پروردگارشان جمع می‌شوند، پس تقوا و پرهیزگاری را سرلوحهکارهایشان قرار بدهند.
🔷✨سفر حج را باید یادآور سفر آخرت دانست؛ همان‌گونه که برای سفر حج باید توشه برگرفت، برای سفر آخرت نیز باید توشه اندوخت و بهترین ره‌توشه آن تقواست .، و اگر کسی در سفر حجّ به یاد حشر و قیامت باشد: ﴿واتَّقوا اللّهَ واعلَموا اَنَّکُم اِلَیهِ تُحشَرون﴾ خود را دائماً مسافر می‌داند و به فکر تحصیل زادراه می‌افتد.
📚 تفسیر تسنیم
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_32
❇️#آیه206بقره
💠وَ إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهادُ "206/بقره"
🌱 و هنگامی كه به او گفته شود از خدای پروا كن، عزت وغروری كه در سايه‌ی گناه بدست‌آورده او را بگيرد. پس آتش دوزخ برای او كافی است و چه بد جايگاهی است.
💬پيام‌ها🔻
1⃣ مستكبران، به موعظه‌ی ديگران گوش نمی‌دهند. «إِذا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ» در تاريخ آورده‌اند كه عبدالملك مروان از خلفای بنی‌اميه بر بالای منبر در شهر مدينه گفت: به خدا سوگند هركس مرا امر به تقوا كند، گردنش را خواهم زد.
2⃣ حاكم بايد پندپذير باشد. «إِذا قِيلَ ... أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ»
3⃣ گناه، مايه‌ی عجب، غرور و تكبّر است. «أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ»
۴- توجّه دادن به دوزخ، هشداری غرور شكن است. «فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
♻️♻️♻️ #قرآن‌فهمی‌برای‌همه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
4⃣1⃣ تدبر در سوره #شعرا
🔹نکات آیات سوره شعرا از تفسیر عبدالعلی بازرگان
شعراء : ۳۲
فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
آنگاه عصای خود را افكند، كه ناگهان اژدهائی آشكار شد. ۱۳
__
۱۳- تبديل به مار شدن عصای موسی را قرآن با سه واژة مختلف وصف کرده است: حَيه، جانّ، ثعبان! گويا هر يک از اين اوصاف به تناسب موقعيت مطرح شده است؛ در کلمه «حيه» ظاهراً به همين زنده و متحرک بودن آن اکتفا شده است [طور 20 (52:20) ] اما آنگاه که مي‌خواهد ترس موسی را از تبديل عصايش به مار وصف کند، لفظ «جانّ» را به کار برده است [فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ یُعَقِّبْ- نمل 10 (27:10) و قصص 31 (28:31) ].
جانّ در فرهنگ مردم عرب مفهوم غريبگی و ترسناکی [مقابل انسان = مأنوس] دارد و اعراب قديم مار و همة موجودات ترسناک و پنهان در لانه را جان مي‌ناميدند.
لفظ «ثعبان» که دو بار در اين ماجرا آمده است [اعراف 107 (7:107) و شعراء 32 (26:32) ]، به اژدها، يعنی مار طويلی که به سرعت حرکت مي‌کند، گفته مي‌شود و اتفاقاً اين لفظ فقط در مصاف ساحران فرعون به کار رفته است. تنوع اين اوصاف، تنوع تبديل عصا را بر حسب موقعيت‌ها نشان مي‌دهد، همچنان که عملکردهای ايجابی آن عصا، از شکافتن رود نيل برای نجات بني‌اسرائيل، تا شکافتن کوه برای جاری شدن آب برای تشنگان [بقره 60 (2:60) ] متنوع بود.
شعراء : ۳۳
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ
و دست خويش [از گريبان] برون آورد، كه ناگاه برای ناظران سفيد [=درخشان] جلوه كرد. ۱۴
__
۱۴- آيا مي‌توان از معجزة «يد بيضاء» [دست روشن] پند و پيامی به صورت نمادين دريافت کرد؟ مشتقات واژه «بَيضَ» نيز [همچون واژة عصا] 12 بار در قرآن آمده است که 5 مورد آن مرتبط با همين معجزه مي‌باشد [اعراف 108 (7:108) ، طه 22 (20:22) ، شعراء 33 (26:33) ، نمل 12 (27:12) ، قصص 32 (28:32) ].
معنای اين واژه همان سپيدی و درخشندگی است که قرآن آن را در وصف: پوست تخم مرغ، سنگ‌های سفيد، خطوط روشن طلوع فجر، سپيد روئی [در برابر سيه روئی عمل] و... به کار برده است، اما روشن و درخشنده بودن دست موسي(ع) نه ناشی از بيماری پوستی و نه ذاتی و جسمی بود، بلکه به تعبير قرآن، برای ناظرين چنين نمودی پيدا مي‌کرد [هی بيضاء للناظرين- اعراف 108 (7:108) ، شعراء 33 (26:33) ] و در ارتباط با مردم معنا مي‌داد.
از طرفی «يد» [دست]، نماد قدرت و انجام کار و خدمت است و «جَيب» به سينه و قلب و گريبان [بالای سينه] گفته مي‌شود، همچنانکه توصيه شده است بانوان روسری خود را بر سينه خود بپوشانند.
از طرفی مي‌دانيم واژة «صدر» [سينه] در قرآن جايگاه قلب [حج 46 (22:46) ] مي‌باشد و هر دو واژة سينه و قلب، به معنای مجازی خود در اين کتاب به کار رفته است، آنچنانکه در ادبيات ما آمده است:
خدايا سينه‌ای ده آتش افروز
در آن سينه دلی وان دل همه سوز
آيا نمي‌توان معجزة «يد بيضاء» را، نمادی از نورانيتی شمرد که موسی از سينه پر سوز و نورانی شده خود از پرتو وحی برای «ناظرين» عرضه مي‌کرد؟ کسی که در عرصه آتش کوه طور درآمده، اينک بايد به دست توانای همتّش، تاريکي‌های نظام فرعونی را به نور حق بزدايد.
شعراء : ۳۵
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
كه مي‌خواهد با جادوگري‌اش شما را از سرزمين‌تان بيرون راند [=با براندازی نظام، بني‌اسرائيل را حاكم سازد]؛ پس [در برابر چنين توطئه‌ای] شما چه نظری داريد؟ ۱۶
__
۱۶- در هيچ کجای قرآن حتی اشاره‌ای هم به اينکه رسالت حضرت موسی فرعون ستيزی و سرنگونی نظام او بوده، نشده است. تنها درخواست موسی از فرعون، آزاد ساختن قوم به بردگی گرفته شده بني‌اسرائيل و آزار نرساندن به آنان بوده است [طه 47 (20:47) ]. اما اين شيوة هميشگی ديکتاتورهاست که برای تحريک مردم عليه معترضان، آنها را به «براندازی» و قصد قبضه کردن قدرت و آواره ساختن مردم متهم مي‌سازند.
کانالِ قرآن‌پویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛