📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📝#ترجمه_نامه_54(نامه به طلحه و زبير كه ابو جعفر اسكافى آن را در كتاب مقامات، بخش فضائل اميرمؤمنان عليه‌السّلام آورد كه سال ۳۶ هجرى نوشت و توسط عمران بن حصین فرستاد). 🔰پاسخ به ادّعاهای سران جَمَل پس از ياد خدا و درود! شما مى‌دانيد _گرچه پنهان مى‌داريد_ كه من براى حكومت در پى مردم نرفته، تا آنان به سوى من آمدند، و من قول بيعت نداده تا آن كه آنان با من بيعت كردند، و شما دو نفر از كسانى بوديد كه مرا خواستند و بيعت كردند. همانا بيعت عموم مردم با من نه از روى ترس قدرتى مسلّط‍‌ بود، و نه براى به دست آوردن متاع دنيا. اگر شما دو نفر از روى ميل و انتخاب بيعت كرديد تا دير نشده (از راهى كه در پيش گرفته‌ايد) باز گرديد، و در پيشگاه خدا توبه كنيد. و اگر در دل با اكراه بيعت كرديد خود دانيد؛ زيرا اين شما بوديد كه مرا در حكومت بر خويش راه داديد، اطاعت از من را ظاهر، و نافرمانى را پنهان داشتيد. به جانم سوگند! شما از ساير مهاجران سزاوارتر به پنهان داشتن عقيده و پنهان كارى نيستيد. اگر در آغاز بيعت كنار مى‌رفتيد (و بيعت نمى‌كرديد) آسان‌تر بود كه بيعت كنيد و سپس به بهانه سرباز زنيد. شما پنداشته‌ايد كه من كشندۀ عثمان مى‌باشم؛ بياييد تا از مردم مدينه كسى بين من و شما داورى كنند، آنان كه نه از من طرفدارى كرده و نه به يارى شما برخاسته، سپس هر كدام به اندازۀ جرمى كه در آن حادثه داشته است، مسؤوليّت آن را پذيرا باشد. اى دو پير مرد! از آنچه در انديشه داريد باز گرديد، هم اكنون بزرگ‌ترين مسئلۀ شما، عار است، پيش از آن كه عار و آتش خشمِ پروردگار، دامنگيرتان گردد. با درود. 💠منبع:نرم‌افزار نهج‌البلاغه گویا، جامع شروح و ترجمه 🌷↪️ @Quranvahlebeyt

📔#نهج‌البلاغه_خوانی 📜مطالعه #نامه‌های_نهج‌البلاغه در ۷۰ روز 🗓#سهم_روز_56 🔰#ترجمه_نامه_54 (نامه به طلحه و زبیر که ابوجعفر اسکافی آن را در کتاب مقامات، بخش فضائل اميرمؤمنان عليه‌السّلام آورد که سال ۳۶ هجری نوشت و توسّط عمران بن حصین فرستاد.) 🔵 پاسخ به ادّعاهای سران جَمَل ✍پس از یاد خدا و درود! شما می‌دانید -گرچه پنهان می‌دارید- که من برای حکومت در پی مردم نرفته، تا آنان به سوی من آمدند، و من قول بیعت نداده تا آن‌که آنان با من بیعت کردند، و شما دو نفر از کسانی بودید که مرا خواستند و بیعت کردند. همانا بیعت عموم مردم با من نه از روی ترس قدرتی مسلّط بود، و نه برای به دست آوردن متاع دنیا. اگر شما دو نفر از روی میل و انتخاب بیعت کردید تا دیر نشده (از راهی که در پیش گرفته‌اید) باز گردید، و در پیشگاه خدا توبه کنید. و اگر در دل با اکراه بیعت کردید خود دانید؛ زیرا این شما بودید که مرا در حکومت بر خویش راه دادید، اطاعت از من را ظاهر، و نافرمانی را پنهان داشتید. به جانم سوگند! شما از سایر مهاجران سزاوارتر به پنهان داشتن عقیده و پنهان کاری نیستید. اگر در آغاز بیعت کنار می‌رفتید (و بیعت نمی‌کردید) آسان‌تر بود که بیعت کنید و سپس به بهانه سرباز زنید. شما پنداشته‌اید که من کشنده عثمان می‌باشم؛ بیایید تا از مردم مدینه کسی بین من و شما داوری کند، آنان که نه از من طرفداری کرده و نه به یاری شما برخاسته‌اند، سپس هر کدام به اندازه جُرمی که در آن حادثه داشته است، مسؤولیت آن را پذیرا باشد. ای دو پیرمرد! از آنچه در اندیشه دارید باز گردید، هم اکنون بزرگ‌ترين مسئله‌ شما، عار است، پیش از آن‌که عار و آتش خشمِ پروردگار، دامنگیرتان گردد. با درود. 💠منبع: نرم‌افزار نهج‌البلاغه نوین 🆔 @Quranvahlebeyt