eitaa logo
روابط عمومی پلیس درمیان(خراسان‌جنوبی)
1.3هزار دنبال‌کننده
19.9هزار عکس
14هزار ویدیو
68 فایل
کانال اطلاع رسانی، فرهنگی، اجتماعی و ....
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻تحلیل خطوط قرمز ژئوپلیتیکی ایران از نگاه رهبری ۱. تعریف خطوط قرمز: - مخالفت با تغییر مرزها (مانند تجزیه سوریه، عراق یا یمن). - مقابله با نفوذ آمریکا، اسرائیل و ناتو. - حمایت از محور مقاومت (حزب‌الله، انصارالله، گروه‌های فلسطینی). ۲. دلایل تأکید بر ثبات: - حفظ امنیت ملی ایران. - خنثی‌سازی طرح‌های آمریکا و اسرائیل (نرمالیزاسیون، ایران‌هراسی). - تأمین منافع اقتصادی (تنگه هرمز، کریدور شمال-جنوب). ۳. نمونه‌های عملی: - سوریه: حمایت از اسد برای جلوگیری از سقوط دولت. - یمن: پشتیبانی از انصارالله به‌عنوان بازدارنده مقابل عربستان. - عراق: مخالفت با استقلال کردستان (۲۰۱۷). ۴. واکنش‌های آینده: - هرگونه تغییر نقشه منطقه (مانند کردستان مستقل یا الحاق فلسطین) با پاسخ نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی ایران روبه‌رو خواهد شد. ابزارهای ایران: - نظامی (تقویت متحدان). - دیپلماتیک (همکاری با روسیه و چین). - اقتصادی (راه‌های جایگزین تجاری).
راهبرد «پاسخ ویرانگر» ایران یعنی نشان‌دادن قدرت ضربه دوم به‌گونه‌ای که هر جنگی برای دشمن پرهزینه و بی‌ثمر شود. ابعاد اصلی: 1. عملیاتی: حملات موشکی و پهپادی به مراکز حیاتی، پشتیبانی محور مقاومت، اخلال سایبری و دریایی. 2. روایتی: مقابله با عملیات روانی اسرائیل با برجسته‌کردن قدرت ایران و ناکامی‌های دشمن. 3. بازدارندگی: ترکیب قدرت سخت، تاب‌آوری داخلی و دیپلماسی فعال برای جلوگیری از اجماع علیه ایران. ✅ جمع‌بندی: این راهبرد با ضربه دوم دردناک + جنگ روایت‌ها، سایه جنگ را از ابزار فشار به ریسکی غیرقابل‌تحمل برای دشمن تبدیل می‌کند.
سیاست نقد دلسوزانه و سازنده: راهی به سوی بهبود در مواجهه با کم‌کاری‌ها یا اشتباهات مسئولین، نقد صادقانه اما دلسوزانه نه‌تنها ضروری، که نشانه‌ای از دغدغه‌ی عمیق برای پیشرفت کشور است. باید به‌جای تخریب یا دوقطبی‌سازی، با نگاهی سازنده به‌دنبال شناسایی ریشه‌های مشکلات و ارائه‌ی راه‌حل‌های عملی بود. چرا نقد دلسوزانه؟ - مسئولان نیز انسانند و ممکن است در تصمیم‌گیری‌ها دچار خطا شوند. نقد همراه با احترام، زمینه‌ی اصلاح را فراهم می‌کند. - وحدت ملی در خطر است اگر نقدها به جایگاه‌سازی سیاسی و تفرقه تبدیل شود، مشکلات حل نخواهند شد. - مردم نیازمند راهکارند؛ نه شعار و سرزنش. نقد سازنده امید به تغییر را زنده نگه می‌دارد. راهکارهای پیشنهادی: ۱. شفافیت و پاسخگویی: مسئولین باید با گفتمان انتقادی آشنا شوند و به‌جای دفاع کلی، شفاف پاسخ دهند. ۲. مشارکت نخبگان: از کارشناسان مستقل برای ارزیابی سیاست‌ها استفاده شود تا تصمیم‌ها مبتنی بر علم باشد. ۳. نهادهای نظارتی قوی: تقویت نهادهای بازرسی مردمی و رسانه‌های مستقل برای پیشگیری از فساد و کم‌کاری. ۴. گفت‌وگوی ملی: ایجاد فضایی امن برای نقد متعهدانه، بدون برچسب‌زنی و اتهام. سخن پایانی: ایران متعلق به همه‌ی ماست و بهبود آن نیازمند همدلی، صداقت و عزم جمعی است. نقد سازنده، نه تنها تخریب نیست، که نشانه‌ی عشق به میهن و امید به آینده‌ای بهتر است. بیایید با حفظ احترام متقابل، دست در دست هم، کشور را به سمت تعالی هدایت کنیم.
🔻شهید حاج قاسم سلیمانی: 🔻دختـرم ! شهـدای مدافع حرم را الگـو بگیر و مهم‌‌ترین شـادی آن‌ها، عفت و حجاب است...
اجرای مکانیزم اسنپ‌بک بیش از آنکه واقعیت اقتصادی جدیدی ایجاد کند، یک ابزار روانی و تبلیغاتی است. زیرا هم‌اکنون ایران تحت گسترده‌ترین و سنگین‌ترین تحریم‌ها قرار دارد و عملاً بخش عمده محدودیت‌هایی که ممکن است بعد از اسنپ‌بک اعمال شود، از قبل برقرار است. بنابراین آثار احتمالی آن بیشتر در فضای روانی و رسانه‌ای برجسته می‌شود تا در عرصه واقعی اقتصاد. در نتیجه، بزرگ‌نمایی این موضوع بیشتر حربه‌ای برای ایجاد نگرانی و فشار روانی بر افکار عمومی است تا تغییری واقعی در شرایط اقتصادی کشور.
🔻پیامبر اکرم حضرت محمد (ص): حُسنُ البِشْرِ یذهَبُ بالسَّخیمَةِ. خوش رویی، کینه را می بَرد. تحف العقول ـ ص ۴۵ رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست. رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می گوییم.
🔻امام حسن مجتبی (ع) مَن عَبدَ اللّه َ عَبّدَ اللّه ُ لَهُ كُلَّ شَيءٍ . هر كه خدا را بندگى كند خداوند همه اشياء را بنده او گرداند تنبيه الخواطر ـ ۲ / ۱۰۸ سالروز شهادت کریم اهلبیت ، حضرت امام حسن مجتبی (ع) بر همه شیعیان جهان تشیّع تسلیت باد.
مردم با خودشون و حتی با مردم جهان، حول محور علیه‌السلام شکل می‌گیره
9.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پاسخ گذشته رهبر معظم انقلاب به یک پرسش: علت اصلی دشمنی آمریکا با ملت ایران چیست؟
سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس با تکیه بر ابزار سیاسی موسوم به «مکانیزم ماشه» تلاش دارند تا فضایی برای اعمال فشار غیرقانونی بر ایران ایجاد کنند. این اقدام در حالی است که بر اساس مفاد برجام، استفاده از چنین مکانیزمی در شرایط فعلی فاقد وجاهت حقوقی است؛ چرا که طرف‌های اروپایی خود به تعهدات برجامی پایبند نبوده‌اند. از این منظر، رویکرد آنان بیش از آنکه مبتنی بر حقوق بین‌الملل باشد، در راستای منافع سیاسی و فشارهای آمریکا تعریف می‌شود. چنین رفتارهایی نه تنها مشروعیت سیاسی اروپا را در عرصه بین‌المللی زیر سؤال می‌برد، بلکه باعث تقویت این برداشت می‌شود که اروپا همچنان به‌عنوان بازیگری منفعل و وابسته به واشنگتن در قبال ایران عمل می‌کند.
تحریم‌های غرب علیه جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا با هدف فشار حداکثری بر اقتصاد کشور و تغییر رفتار سیاسی طراحی شد، اما واقعیت‌های میدانی طی سال‌های اخیر نشان داده که این راهبرد با شکست مواجه شده است. ایران توانسته با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، توسعه روابط اقتصادی با همسایگان و قدرت‌های نوظهور، و تقویت زیرساخت‌های تولیدی و فناورانه، بخش قابل توجهی از آثار تحریم‌ها را خنثی کند. اذعان مقامات غربی به ناکارآمدی تحریم‌ها و عدم تحقق اهداف اولیه، خود نشان‌دهنده این حقیقت است که مقاومت فعال ایران و بهره‌گیری از سیاست اقتصاد مقاومتی، معادلات تحریمی را برهم زده است. امروز ایران نه تنها در حوزه انرژی و تجارت، بلکه در صنایع پیشرفته و امنیت غذایی نیز به توانمندی‌های چشمگیری دست یافته که هرگونه فشار خارجی را بی‌اثر کرده و غرب را به بازنگری در سیاست‌های تحریمی واداشته است. به بیان دیگر، تحریم‌ها به جای تضعیف، موجب تقویت استقلال اقتصادی و افزایش خودباوری در کشور شده و به یک تجربه تاریخی در مدیریت بحران برای جمهوری اسلامی تبدیل گردیده است.
این اقدام اروپا در تلاش برای فعال‌سازی غیرقانونی مکانیزم ماشه را می‌توان بیش از آنکه یک تصمیم حقوقی یا مبتنی بر توافقات بین‌المللی دانست، یک حرکت سیاسی و فشار روانی تعبیر کرد. طبق متن برجام، کشورهای اروپایی به دلیل خروج آمریکا از توافق و نقض‌های مکرر خود، از جایگاه حقوقی لازم برای چنین اقدامی برخوردار نیستند. با این حال، بازنشر گسترده‌ی مواضع و اظهارنظرهای فعالان حقوقی و سیاسی در سطح جهان نشان می‌دهد که نگاه غالب بر این واقعیت تأکید دارد که استفاده از این ابزار، نقض آشکار حقوق بین‌الملل و بی‌اعتبارکننده‌ی خود اروپا در عرصه‌ی جهانی است. چنین رویکردی نه تنها اعتماد باقی‌مانده به دیپلماسی غربی را تضعیف می‌کند، بلکه نشان می‌دهد کشورهای اروپایی در واقع بیشتر به دنبال پیروی از فشارهای آمریکا هستند تا پایبندی واقعی به حقوق و تعهدات بین‌المللی. این در حالی است که بسیاری از ناظران سیاسی هشدار داده‌اند ادامه‌ی این مسیر، عملاً برهم‌زننده‌ی هرگونه فرصت برای گفت‌وگو و همکاری سازنده بوده و به تقویت شکاف‌های ژئوپلیتیکی در جهان منجر خواهد شد.