✡️ کمیسیون سه‌جانبه (سه‌جانبه‌خواهی) (١) 💥 شناخت مجامع مخفی (قسمت پنجم) 1️⃣ پس از «شورای روابط خارجی»، که تنظیم مناسبات کلان سیاسی بین آمریکا و بریتانیا را در اختیار داشت و دو حزب جمهوری‌خواه و دمکرات آمریکا را در مسیر استراتژی‌های کلان #مجامع_مخفی کنترل می‌کرد، #محارم پشت‌پرده با تأسیس #کمیسیون_سه‌جانبه، مدیریت کلان سه قطب اقتصادی و سیاسی مهم «آمریکای‌شمالی»، «اروپای‌غربی» و «ژاپن» را در دست گرفتند. 2️⃣ در ۱۹۷۳م به ابتکار #دیوید_راکفلر رئیس شورای روابط خارجی، رئیس #بنیاد_راکفلر و رئیس «چیس منهتن بانک»، سازمانی جداگانه به‌نام «کمیسیون سه‌جانبه» تأسیس شد. راکفلر، کمک مالی اولیه را تا زمانی که کانال تغذیهٔ مالی آن به‌وسیلهٔ #بنیادها فراهم شود، تأمین نمود و حتی اجلاس‌های اولیهٔ کمیسیون را هم در ملک شخصی‌اش در نیویورک برپا کرد. 3️⃣ همراهان دیوید راکفلر در تأسیس این کمیسیون، #زبیگنیو_برژینسکی مشاور امنیت ملی جیمی کارتر و دیگر شهروندان مهم بخش خصوصی بودند. حدود ۳۰۰ عضو (در ابتدا ۲۰۰ عضو بود) از ردهٔ بازرگانان و بانکداران بین‌المللی، حکومت‌ها، مراکز علمی، رسانه‌های جمعی و... برگزیده شدند. 4️⃣ #نخبگان در ۱۹۵۴م با راه‌اندازی #بیلدربرگ، سازمانی تحت رهبری اروپا تأسیس کردند تا اتحاد آنگلوساکسون‌های اروپا و آمریکا را در هدایت و کنترل نظام #سرمایه‌داری و حفظ منافع جهانی آن یاری دهد و بالأخره در ۱۹۷۳م با ایجاد مثلث «کمیسیون سه‌جانبه»، با قبول #ژاپن در باشگاه ملت‌های پیشرفته، سعی در حفظ مدیریت طبقات حاکم «آمریکای‌شمالی»، «اروپای‌غربی» و «ژاپن» کردند. از همین‌رو، این اتحاد را «کمیسیون سه‌جانبه» و حاضران در میزگرد کمیسیون را #سه‌جانبه‌خواهان نامیدند. 5️⃣ برژینسکی در ۱۹۷۳م #جیمی_کارتر را به عضویت «کمیسیون سه جانبه» درآورد. در دوران ریاست‌جمهوری کارتر، بسیاری از مطالب مربوط به «کمیسیون سه‌جانبه» بَرملا شد و مورد بحث‌های فراوانی واقع گردید و رسانه‌های گروهی به بحث دربارهٔ آن پرداختند. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter

✡️ کنترل دیجیتال 1️⃣ آیا #پاسپورت_واکسن در دوران کووید را به‌خاطر دارید؟ آن زمان که میلیون‌ها نفر ناگهان به شهروند درجهٔ دو تبدیل شدند و به‌دلیل امتناع از تزریق یک محصول دارویی، از سفر و اماکن عمومی منع شدند! 2️⃣ برای گردانندگان و امربَران #مجمع_جهانی_اقتصاد (WEF)، کووید یک آزمایش در سطح جهانی بود و آن‌ها می‌خواهند آن را دائمی کنند. استلا کریاکیدس، کمیسر اتحادیهٔ اروپا برای سلامت و ایمنی غذا، در جلسه داووس با عنوان «تثبیت مراقبت‌های بهداشتی دیجیتالی»، پاسپورت‌های واکسن را به‌عنوان نمونه‌ای از کارهایی که باید در آینده انجام شود، تحسین کرد. 3️⃣ کریاکیدس اشاره کرد که کلّ این پروژه توسط #سازمان_جهانی_بهداشت (WHO)، که خود یک سازمان جهانیِ غیرمنتخب و غیردموکراتیک است که خارج از دولت‌های ملّی فعالیت می‌کند، تصاحب شده است. آیا این طبیعی است؟! 4️⃣ مجمع جهانی اقتصاد برای اطمینان از این‌که متوجه شویم که کلیّت داووس دربارهٔ نخبگانی است که قصد دارند منویّات خود را به «عوام» تحمیل نمایند، ملکهٔ هلند را دعوت کردند تا ایدهٔ #شناسه_دیجیتال را ستایش کند. چرا او؟ شاید برای این‌که #نخبگان جهانی، خود را همچون «شاهان»، مالک توده‌ها می‌دانند و دعوت از ملکهٔ هلند هم یک عمل نمادین برای بازنمایی چنین تصوّری بود. 5️⃣ اما بیایید به آن‌چه «علیاحضرت» ملکهٔ هلند در مورد شناسه‌های دیجیتال می‌گوید، گوش دهیم: 👈 ملکه ماکسیما گفت که یک شناسهٔ دیجیتال بیومتریک برای دریافت خدمات مالی، برای ثبت‌نام در مدرسه، «دانستن این‌که چه کسی واکسن زده است یا نه» و برای یارانه‌های دولتی «ضروری» است! 6️⃣ برای دانستن این‌که چنین فناوری‌ای می‌تواند به‌راحتی جامعه را به یک «پاد-آرمانشهر»، با کنترل مطلق بر آزادی‌ها، اختیارات و انتخاب‌های انسانی تبدیل کند، حتماً نباید پیشگویی در حدّ نوسترآداموس باشیم. 7️⃣ با وجود چنین سیستمی، یک فرد واکسینه‌نشده به‌راحتی می‌تواند از دسترسی به خدمات بانکی و از یارانه‌های دولتی محروم شود. همین حالا در چین، افرادی که از سیستم انتقاد می‌کنند، با کسر امتیازِ #اعتبار_اجتماعی خود جریمه می‌شوند. آیا ممکن است با یک شناسه دیجیتال این اتفاق بیفتد؟ 8️⃣ اگر WEF شروع به نق‌زدن و گله‌کردن از #آزادی_بیان در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نمی‌کرد، شاید این وضعیتِ فرضیِ ترسیم‌شده، شکاکانه و پارانوئیدی به‌نظر می‌رسید، اما… ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter