📌رشد انسان تنها با امارت #عقل میسر است و تمام آنچه که از مبانی و معارف اسلامی در اختیار اوست برای رشد این عقل است. 📌عقل مانند سایر ابعاد انسانی، قابل #رشد است و کلام امام علی(ع) شاهدی بر این مدعاست. حضرت می فرمایند " العَقلُ غَريزةٌ تَزيدُ بالعِلْمِ و التَّجارِبِ ، علم و تجربه عقل انسان را زیاد می کند". 📌 #علم و #تجربه ظرفیت تعقل انسانی را بالا می برند و هراندازه انسان عالم تر و مجربتر شود عاقل تر خواهد شد. 📌این جمله تاریخی امام علی(ع) که فرمود "كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إلّا وِعاءَ العِلمِ فَإنَّهُ يَتَّسِعُ به، گنجايش هر ظرفى با آنچه در آن نهند، تنگ شود، جز ظرف دانش كه [هرچه در آن نهند] گسترش يابدبه خوبی نشان می دهد که اولین کار علم #توسعه_عقل است، بنابراین سعه و ضیق عقل با علم و تجربه است و هر اندازه علم و تجربه بیشتر، #توسعه_وجودی و تکامل آن نیز بیشتر خواهد بود❗️ ♦️گزیده ای از متن جلسه پنجم سخنرانی دکتر رفیعی آتانی در مسجد حضرت خدیجه (س) 🆔 @rafeieatani

✳دکتر رفیعی آتانی رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی: ✅برای آنکه یک جریان سیاسی و اجتماعی، بتواند در جامعه، مفید و کارساز باشد، منطقا و البته مبتنی بر مبانی اسلامی، باید از خواست مردم شروع کند. هر جریان سیاسی، فرهنگی و فکری، باید نسبت خودش را با خواست مردم و نوع راه حلی که برای آن ارائه می کند، تنظیم کند. ✅تجربه تاریخی انقلاب اسلامی هم گواه همین معناست که امام خمینی (ره) اسلام را به مردم عرضه نکرد، بلکه خواست مردم را تشخیص داد و از طریق اسلام برای مردم پاسخ های کارآمد ارائه کرد. به همین دلیل دستگاهی که ایشان صحیح می دانست، توسط مردم، مورد قبول واقع شد. درست در همین نقطه بود که ایشان توانست بگوید میزان رای ملت است.

اینجانب توفیق داشته ام که همزمان با تحصیل، تدریس و تحقیق توامان حوزوی و دانشگاهی ام که در عموم عرصه‌های جبهه فکری مدافعان مبانی و معارف انقلاب اسلامی تمامِ هویت و فعالیتهای علمی ام را در چارچوب برنامه‌ها و موضوعات اصلی فکری انقلاب اسلامی تعریف نمایم. تولید دانش و مدیریت علمی در ذیل و ظل مناسبات علم و دین، جنبش نرم افزاری، الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت, علوم انسانی اسلامی و این اواخر سیاست گذاری و حکمرانی اسلامی از جمله این توفیقات بوده است. برای همین منظور در نهایت در قلمرو مبانی علوم انسانی در تعامل با مبانی دینی مجله «تحقیقات بنیادین علوم انسانی» را با اخذ رتبه علمی و پژوهشی از حوزه مبارکه قم در حال انتشار دارم و مجله «گفتمان پیشرفت» که با همراهی جمعی از دلسوزان نظام و انقلاب اسلامی به هدف گفتمان سازی فکری, فرهنگی, اجتماعی و سیاسی با بهره‌مندی از همه ظرفیت های تفکر دینی معاصر در ظرف اقتضائات و نیازهای امروز انقلاب اسلامی منتشر می شود. از دیرباز بر آن بوده ام که جبهه فکری انقلاب اسلامی به شدت به یک مجله با این ویژگیها که دارای ماموریت پشتیبانی فکری با استفاده از همه ظرفیت تولید تفکر بنیادین دینی از کنشگران سیاسی و اجتماعی است و در میانه مجلات علمی محض و جرائد یومیه به شدت نیازمند است. مجله کیان و آثار زیانبارش می تواند مثالی برای نشان دادن این نقطه نیاز باشد. با همه آشنایی ام با فضای رسانه ای و مطبوعاتی کشور جای چنین کاری را خالی می بینم . با این پیش فرض که خواسته عمومی جامعه _ با همه تفاوت های واقعی و غیرواقعی_ پیشرفت ایران است. «گفتمان پیشرفت» تلاش می کند تا همه ذخائر معارف انقلاب اسلامی را به منظور تبیین و جهت دهی این خواست عمومی در چارچوب عقلانیت اسلامی به منظور تبیین و جهت دهی دینی و انقلابی کنش اجتماعی بازخوانی کند. علاوه بر اینها پس از توفیق خدمت گزاری در مرکز پژوهشها و مرکز تحقیقات اسلامی مجلس برآن شدم تا انتشار مجله دیگری با عنوان سیاستگذاری و حکمرانی اسلامی را نیز پیگیری نمایم.با مدد خدای بزرگ، خبر انتشار و نیز مطالب برگزیده این مجلات از همین کانال اطلاع رسانی خواهد شد.

⭕️ نظریه پردازان اقتصاد اسلامی تحت فشار دانشگاه❗️ 🔻ظرف بانک در هیچ صورت نمی‌تواند مظروفی بدون #ربا را بپذیرد❗️ 🔻ربا را تحت عنوان سود به جامعه قبولانده‌اند❗️ 🔻همه می‌گوییم سود و می‌دانیم که همان رباست...❗️ 🔻تصور می‌کردند دو قطعه از یک ماشین ۵۰۰ قطعه‌ای را عوض کنند و انتظار داشتند کارکرد آن تغییر کند❗️ 🔻قانون عملیات بانکی بدون #ربا که از فروردین ۶۳ شروع شد از همان سپیده دم کنار گذاشته و دستورالعمل‌های بانک مرکزی اجرا شد❗️ 🔻۴۰ سال است که می‌گوییم اما مسائل در این کشور به این صورت است که هیچکس نمی‌گوید شما چه می‌گویید..❗️ 🎙گفتگوی #گفتمان_پیشرفت با حسن سبحانی درباره روزگار غربت متن های اقتصاد اسلامی 🆔@goftemanpishraft

▪️برای برداشتن گامهای استوار در آینده، باید #گذشته را درست شناخت و از #تجربه_ها درس گرفت؛ اگر از این راهبرد غفلت شود، دروغها به جای #حقیقت خواهند نشست و #آینده مورد تهدیدهای ناشناخته قرار خواهد گرفت. دشمنان انقلاب با انگیزهای قوی، #تحریف و #دروغپردازی درباره ی گذشته و حتّی زمان حال را دنبال میکنند و از پول و همه ی ابزارها برای آن بهره میگیرند. ▪️گزیده ای از «بیانیه گام دوم» رهبری انقلاب ▪️ #سوت_یک_پایان روایت عطاالله رفیعی آتانی از سالهای پرمخاطره دولتهای سازندگی و اصلاحات است. اینکه چرا و چطور میتواند قطار دولتها از انقلاب فاصله بگیرند. نشان دادن این اعوجاجها برای علاقمندان به نظام اسلامی و دولت مستقر در فهم چالشهای پیشرو درسهای فراوان خواهد داشت.

بخش اول از کتاب سوت یک پایان

🔴 یازدهمین شماره ماهنامه #گفتمان_پیشرفت در آستانه انتشار با آثاری از ▪️فواد ایزدی ▪️داود مهدوی زادگان ▪️محمدعلی میرزایی ▪️حمیدرضا تقی زاده ▪️موسی نجفی و ... 🆔@goftemanpishraft

بسمه تعالی جمهوری اسلامی و دشمنانش یکم – جمهوری اسلامی یک واقعیت یکه، واحد و تجزیه ناپذیر و البته دارای دو بعد "جمهوری" و "اسلامی" است. منظور از «بعد» آن است که اگر هر یک از دو بعد مذکور وجود نداشته باشد "کل" آن وجود نخواهد داشت. چنانکه هر سطح دارای دو بعد طول و عرض است و اگر یکی از آن دو بعد یعنی طول یا عرض صفر شود همه صفحه و سطح صفر خواهد شد. بر اساس منطق رابطه هندسه و ریاضیات این واقعیت به صورت حاصلضرب خود را نشان خواهد داد، چنانکه سطح، محصولِ حاصل ضرب طول در عرض خواهد بود. بر همین اساس جمهوری اسلامی نیز محصول حاصلضرب جمهوری در اسلام خواهد بود و در صورت صفر شدن هر یک، کل جمهوری اسلامی صفر خواهد شد. بنابراین آنانکه با اسلامیت و یا جمهوریت نظام مخالف هستند برانداز محسوب می شوند. این موضوع به نحو روشنی در آن دسته از اصولی از قانون اساسی که در صدد تنظیم گری ماجرای بازنگری در قانون اساسی است خود را به خوبی نشان داده است. در اصول مذکور آمده که همه اصول قانون اساسی قابل بازنگری است مگر اصولی که متضمن ضرورت ابتنای نظام اسلامی بر مبانی اسلامی و مدار آن یعنی ولایت فقیه است و یا اصولی که حکومت اسلامی را مبتنی بر رای مردم می داند. بنابراین هر فرد و جمع و نحله ای که با این دو اصل که همان جمهوریت و یا اسلامیت نظام است مخالف هستند برانداز نظام جمهوری اسلامی محسوب می شوند و سایر نحله ها برانداز محسوب نمی شوند و می توانند اصلاحات مورد نظر خودرا حتی در چارچوب اصلاحات قانون اساسی پیگیری کنند. دوم – به صورت طبیعی این ایده و ادعا با ایده و ادعاهای دیگر به شرح ذیل اختلاف خواهد داشت: 1. یکی از صورت بندی ها در مورد ماهیت جمهوری اسلامی این است که جمهوری اسلامی را به معنای حاصل جمع جمهوری با اسلام می داند. این ایده همچنانکه می تواند با وجود هر دو، جمهوری اسلامی را خلق کند می تواند با فرض وجود یکی از آن دو و عدم وجود دیگری نیز یک نیز یک حدی از جمهوری اسلامی را محقق بداند. مثلا می تواند بدون حضور جمهور مردم در عرصه سیاست یک حدی از نظام سیاسی اسلامی قابل قبول را داشته باشد. چنانکه می تواند به یک جمهوری بدون اسلام نیز راضی باشد. 2. صورت بندی دیگر آن است که جمهوری را ظرف و اسلام را محتوا بداند. در این صورت گویی ماهیت جمهوری می تواند در یک چارچوب فکری دیگری غنی سازی نظری و حتی محقق شود و البته بپذیرد که به اسلام نیز باید عمل کند. این در حالی است که ماهیت یکپارچه جمهوری اسلامی این نتیجه روشن را دارد که اساساً جمهوری بدون اسلام محقق نخواهد شد. به عبارت دیگر جمهوری حقیقی و ناب تنها با اسلام محقق می شود. توضیح روشن تر این ادعا این است که حقیقتاً و واقعا تنها اسلام است که به نظر جمهور پای بند خواهد بود. تعهدی که در ذات نگاه دینی به مردم و نیز منزلتی که اسلام برای انسان قائل است می تواند جمهور را به صورت حقیقی حاکم کند. انسان اسلامی، جامعه اسلامی، دولت اسلامی و نظام اسلامی بر حسب آنکه انسان را خلیفه خدا می داند و نیز به دروغ و منفعت طلبی آلوده نیست و نیز به ارزش اخلاقی و تعهد به مصلحت اجتماعی پای بند است و می داند که رشد و تعالی وجودی آدمی به حضور و نقش آفرینی او در عرصه های اجتماعی وابسته است و .... به بروز و ظهور و وجود و حاکمیت جمهور متعهد خواهد بود . اساساً و ذاتا ممکن نیست که انسان منفعت طلب و مادی و اقتصادی غربی بیش از انسان مسئول و متعهد اسلامی به رای و نظر و منزلت حقیقی انسانها احترام بگذارد. بنابراین گویی اسلام آمده است تا جمهور را حاکم کند. چنانکه اگر فردی یا جمعی و یا نحله ای که فکر می کند بدون جمهور ، اسلام حاکم خواهد شد لابد فکر می کند اسلام باید بر عدم حکومت کند! حکومت اسلام بدون حضور جمهور به چه معناست؟ و یا حکومت اسلام بدون حضور جمهور چگونه فرض وجود دارد؟ به نظر می رسد چنین طرز تفکری راضی است که اسلام در کتاب ها و کتابخانه ها وجود داشته باشد یا مثل دستورالعمل های نظامی در پادگانها در بیاید. در این صورت مهمترین رسالت اسلام یعنی رشد و تربیت و تعالی و پیشرفت وجودی فرد و جامعه به صورت کلی بی معنا خواهد بود. این مصداق روشن همان اسلام آمریکایی است. چنانکه جمهوری بدون اسلام هم مصداق کامل جمهوری آمریکایی است. اسلام ناب و جمهوری ناب تنها در ذیل "جمهوری اسلامی" محقق خواهد شد. سوم – ایده و ادعای مورد حمایت در این نظریه نشان می دهد که جمهوری اسلامی دارای یک واقعیت متحول ذومراتب و تکاملی است. هر اندازه تحقق عینی نقش اسلام و مردم افزایش یابد جمهوری اسلامی پیشرفته تری به وجود خواهد آمد. چنانکه رهبر حکیم انقلاب اسلامی فرمودند جمهوری اسلامی یعنی حرکت عمومی مردم به سمت اهداف الهی. بر این اساس انتظار می رود بالاترین حد و سطح جمهوری اسلامی در زمان ظهور حضرت ولی عصر (عج) محقق شود. مهمترین نتیجه این صوت بندی از واقعیت جمهوری اسلامی آن است که

"پیشرفت سیاسی" به معنای تحقق روزافزون وهمزمان جمهوری اسلامی است. به نظر می رسد جمهوری اسلامی در تجربه نظام اسلامی تاکنون درحال رشد بوده است. تاکنون نهادهای اساسی در کشور بدون حضور مردم حیات سیاسی نداشته اند، هیچ انتخاباتی تا کنون حتی با یک ثانیه تاخیر برگزار نشده است. حتی جنگ و خروج سیاسی برخی جناحها در برخی از مقاطع و هیچ عامل دیگری نتوانسته در برگزاری به هنگام انتخابات ها خللی ایجاد کند. جمهوری اسلامی تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 72 عمدتا یک مشارکت سیاسی تاییدی را تجربه می کرد ولی از همان دوره یک رویکرد مشارکت انتقادی شکل گرفت. در سال 76 اطرافیان رییس جمهور مستقر که از جمله پیشتازان نهضت اسلامی بود تمایل داشتند حتی با اصلاح قانون اساسی ریاست جمهوری او ادامه یابد ! اما رهبری انقلاب با جدیت با این ایده مخالفت کرد و راه را برای پیگیری یک مشارکت جدی انتقادی سیاسی در خرداد 76 فراهم نمود. پس از آن نظام اسلامی همه ظرفیت خود را در خدمت تحقق برنامه های پیروز منتقد در آن انتخابات قرار داد. در انتخابات 84 این فرصت داده شد که یک فرد ناشناخته در مشارکتی به شدت انتقادی در رقابت با هاشمی رفسنجانی که از پیشتازان نهضت اسلامی بود پیروز انتخابات شود. در انتخابات سال 88 نظام، اسلام و رهبری نظام اسلامی تمام هویت و ظرفیت خویش را در حمایت از رای مردم نشان داد. انتخابات سال 92ریاست جمهوری نیز گام بلند دیگری در نقطه عطفی دیگری بود که در تحقق جمهوری اسلامی شکل گرفت و آن این بود که رهبری انقلاب رای مردم را حق الناس دانست که تخلف در پایبندی و حفاظت از آن مثل همه حقوق مردم نزد خدای متعال بخشیده نخواهد شد. درحالیکه تخلف از احکام شرعی نزد خدای متعال با استغفار بخشیده خواهد. اتفاق مهم در این انتخابات و انتخابات سال 96این بود که رهبری انقلاب از مخالفان نظام خواستند که به دلیل مصلحت کشور در انتخابات شرکت کنند. زیرا هم باعث اقتدار کشور است و هم اینکه بالاخره یکی از کاندیدها رییس جمهور خواهد شد و حتمً در بین کاندیداها هر فردی دارای یک رتبه بندی است که با رای خود احتمال پیروزی قرد به نسبت مطلوب تر را افزایش خواهد داد. جالب توجه این بود که رهبر انقلاب برای اولین بار بود که پس از انتخابات نفرمودند آراء مردم در این انتخابات رای به نظام بود! بلکه فرمودند مخالفان هم به نظام اسلامی اعتماد کردند که نظام رای آنها را می شمارد! به نظر می رسد این اعتماد به نقش و نظر مردم در اغتشاشات اخیر هم بوضوح خود را نشان داد. با آنکه بخش اندکی از مردم به کم حجابی و بی حجابی در نظر و عمل تمایل داشتند در یک تصمیم بسیار تاریخی رهبر انقلاب فرمودند با اینکه حجاب یک حکم مسلم و واجب شرعی است اما این دسته از افراد را نباید بی دین و غیرانقلابی به حساب آورد! یعنی همچنان چتر جمهوری اسلامی بر این دسته از افراد نیز سایه افکن ماند... اما چرا چنین رویکردی درست است؟! مهمترین رسالت اسلام رشد و تعالی وجودی همه انسانهاست. اساسا حکومت جلوه ای از امامت اسلامی است که ماهیت آن بر تربیت و هدایت استوار است. اساسا در نظریه اسلامی سیاست، حکومت، تداوم و لازمه ذاتی هدایت و تربیت است. لازمه چنین رویکردی آن است که هیچ فردی در جامعه نباید از مدرسه تربیت و هدایت اسلامی اخراج شود. اساسا جمهوری اسلامی مدرسه تعلیم و تربیت همه آحاد انسانی است و امام و نایب امام، معلم و مربی این مدرسه است و سازوکار حکومت امکاناتی است که این تربیت و هدایت به وسیله آن به درستی انجام می پذیرند. حتی نظام جزایی اسلام نیز تداوم و لازمه منطقی نظام تعلیم و تربیت انسانهاست. به همین دلیل است که ماهیت و هویت قاضی در نظام اسلامی دقیقا همان هویت امام جامعه اسلامی است. بر این اساس هر اندازه جمهور مردم در متن نظام اسلامی بیشتر حضور داشته باشند به معنای آن است که در حال تعلیم و تربیت افزونتر هستند. اگر همه استدلالهای فوق پذیرفته شده باشند به معنای آن است که افزایش نقش مردم در تصمیم گیری، اجرا و نظارت، به معنی آن است که اسلام، جمهوری و جمهوری اسلامی بیشتر محقق شده است. به نظر می رسد در هیچ انتخاباتی ارزش و اهمیت اصل انتخابات به اندازه انتخابات پیشرو نبوده است....... عطاالله رفیعی آتانی