#ناحله #پارت_صد_و_بیست_و_شش مطمئن شدم از چیزی که میخواستم بگم یه نفس عمیقی کشیدمو گفتم:من قسم میخورم‌ بدون رضایتشون هیچ ماموریتیو قبول نکنم بابای فاطمه:حتی اگه اخراج بشی؟ مطمئن بودم هر زمان که بخوام میتونم فاطمه رو راضی کنم شاید سخت باشه ولی غیر ممکن نیست واسه همین با خیال راحت گفتم:در این صورت هم به قولم عمل میکنم ریحانه با اخم نگام میکرد علت خشمشو میدونستم من خیلی از دخترایی که ریحانه معرفی میکرد و به این بهانه که ممکنه با کار من موافق نباشن ردمیکردم اما الان...! شاید علت تعجب همه به این خاطر بود که اونا چیزیو که من تو نگاه مضطرب فاطمه خوندم نمیدیدن مادر فاطمه که کنار پدرش نشسته بود آروم بهش چیزی گفت پدر فاطمه واکنشی نشون نداد محسن که سکوت جمع رو دید از نوع شروع کرد به حرف زدن سعی داشت کارمو راحت جلوه بده و از خوبی هاش بگه تو دلم خدا رو بابت داشتن محسن شکر کردم دوباره سکوت به جمع برگشته بود همه منتظرشنیدن حرفی از بابای فاطمه بودن بعد چند لحظه به فاطمه نگاه کرد و گفت:فاطمه جان راهنماییشون کن فاطمه از جاش بلند شد و میخواست از پله ها بالا بره که من هم با اشاره محسن ایستادمو با لبخند به پدر فاطمه گفتم:حیاط قشنگی دارین اجاره میدین بریم حیاط؟ پدر فاطمه با لبخندی که بیشتر به پوزخند شبیه بود گفت:بله بفرمایید فاطمه مسیریو که رفته بود رو به سمت حیاط برگشت وایسادم تا اول اون بره بعد من پشت سرش بیرون رفتمو درو بستم کفشمو پوشیدمو آروم قدم برداشتم فاطمه هم کنارم میومد رفتم سمت گل های باغچشون که به کناره های حیاط بزرگشون زینت داده بود از شدت هیجان نمیدونستم باید چیکار کنم انقدر حس خوبی داشتم که دلم میخواست مثلِ بچه ها که با دیدن چیزی به وجد میان تو حیاطشون بچرخم رو کناره حوضچه نشستم فاطمه هم روبه روم ایستاد لرزش دستاش به وضوح مشخص بود فهمیدم اگه بخوایم اینطوری پیش بریم تا فردا فقط باید تو حیاط راه برم و زیر پای فاطمه هم علف سبز شه هرچی بیشتر بهش نگاه میکردم بیشتر متوجه تغییرش با دختر سربه هوا و شیطونی میشدم که قبلا میشناختمش سر به زیریشو که میدیدم یاد وقت هایی میافتادم که گیج و خیره نگام میکرد حس میکردم دلم واسه اون خاطراتم تنگ شده همونطور که نگاهم به زمین بود گفتم:بشینید لطفا آروم قدم برداشت داشتم با نگاهم قدم هاشو دنبال میکردم که چشمم خورد به سوسک سیاه و گنده ای که تو فاصله دوقدمی فاطمه رو زمین بود و شاخک هاشو تکون میداد میخواستم بهش بگم که دیگه دیر شده بود و روش لگد کرد با لحن تاسف باری گفتم:بدبخت و کشتینش با تعجب رد نگاهمو گرفت و رسید به پاهاش یه قدم عقب رفت تا نگاهش به سوسک زیر پاش افتاد یه جیغ بنفشی کشید و رفت عقب که چادر بلندش زیر کفشش گیر کرد و از پشت کشیده شد روی زمین نشست خیلی خندم گرفته بود ولی واسه اینکه ناراحت نشه خودمو کنترل کردم از جام بلند شدم با فاصله روی زمین کنارش نشستم واسه اینکه فراموش کنه و خجالت نکشه شروع کردم به حرف زدن:فاطمه خانوم من ازتون یه خواهشی دارم نگاه خجالت زدشو به من دوخت محمد:میخوام ازتون خواهش کنم واسه من همیشه یه بله کنار بزارین منظورمو نفهمید که گفتم:بودین و شنیدین حرفاییو که با پدرتون زدم من شغلم اینه و واقعا عاشق کارمم با تمام سختی ها و... چند لحظه مکث کردمو گفتم:من نمیتونم شمارو از دست بدم ولی میخوام که... سرمو اوردم بالا تا جمله امو کامل کنم که متوجه قطره اشکی که از گوشه چشماش سر خورد شدم دلم گرم شدم با اعتماد به نفس بیشتری ادامه دادم: چیزایی که بهتون میگمو نمیتونم از هیچ آدم دیگه ای درخواست کنم من میخوام که همراهم باشین تو مسیری که انتخاب کردم برای رسیدن به اهدافم حمایتم کنین تحت هر شرایطی با من بمونین اینایی که میگم شرط نیستا من در حدی نیستم بخوام براتون شرط بزارم اینا فقط خواهشِ... بهم این افتخار و میدین؟همسفرم میشین؟ اشک هاش بیشتر شده بود محمد:گریه چرا؟مگه روضه میخونم؟ بین گریه یه لبخند شیرین زد و سرشو تکون داد مثلِ خودش لبخند زدمو یه نفس عمیق کشیدم. آروم گفتم خدایا شکرت سرمو سمت آسمون گرفتم امشب ماه تو قشنگ ترین حالتش بود کامل و درخشان تر از همیشه بود!با یه لحن آرومی گفتم:امشب چقدر از همیشه قشنگتره! بعد چند لحظه با لحن آروم تری گفتم:چقدر شبیه شماست! فاطمه:چی!؟ امشب واسه دومین بار صداشو شنیده بودم چند لحظه بهش نگاه کردمو ماه رو نشونش دادم لبخند زد واشکاشو پاک کرد وخجالت زده نگاهشو به زمین دوخت دیگه از حرف زدنش نا امید شده بودم که با صدای آرومی گفت:منم یه خواهشی دارم! از اینکه میخواست حرف بزنه خوشحال شدمو با اشتیاق منتظر ادامه جمله اش موندم بعد چند لحظه به سختی گفت:میشه هیچ وقت تنهام نزارین؟ نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزا پور. ✅به کانال "راهـ ــ ــ صالحین " بپیوندید👇. 🌍eitaa.com/rahSalehin