📌بدترین نوع فریب ⁠توهم ادراک، نوعی «خودفریبی» به شمار می‌آید خودفریبی بسیار مذموم است و از هر نوع فریب دیگری بدتر است؛ زیرا کسی که خود را می‌فریبد، اثر خودفریبی او در محیط اطراف اش هم ظاهر می‌شود و موجب گسترش فساد می‌شود. اگر بپذیریم که باورِ نادرست نوعی خودفریبی به شمار می‌آید، باید اعتراف کنیم که دایره #خودفریبی در جامعه بشری بسیار گسترده است و آثار ناپسند آن به هیچ وجه قابل انکار نیست. کسی که در یک باور نادرست، گرفتار شده و خود را از این طریق فریب داده است، در راه تعالی قدم بر نمی‌دارد و دروازه ورود به شهرِ هرگونه علم و آگاهی به روی او مسدود می‌گردد. #باور نادرست همانند پرده‌ای است که در برابر چشمان انسان آویخته می‌شود و شخص نمی‌تواند به مشاهده ماورای آن بپردازد. اندیشیدنِ درست، تنها چیزی است که پرده‌ها را بالا می‌زند و دیوارهای مانع مشاهده و رویت را خراب می‌کند. با #اندیشیدن درست می‌توان از مرزها عبور کرد و موانع راه را پشت سر گذاشت. هر موجودی در این جهان، هر اندازه که نیرومند باشد نمی‌تواند در مقابل اندیشیدنِ درست ایستادگی کند و به مقاومت خود ادامه دهد. نکته قابل تامل این است که باور نادرست نیز از نوعی اندیشه ناشی می‌شود؛ ولی مساله مسلّم این است که آنچه از اندیشه ناشی می‌شود، جز به واسطه #اندیشه دیگری از میان برداشته نمی‌شود. #غلامحسین_ابراهیمی_دینانی متن از کتاب: اندیشیدن باور یا باور به یک اندیشه (نوشته #دکتر_دینانی ) – صفحه بیست و چهار