eitaa logo
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
2.7هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
813 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @Sayyedali1997 @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅🔅🔅 📌 ارزش انسان 📐 یک بیان نورانی از حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) در نهج البلاغه است که «قِیمَةُ كُلِ‏ امْرِئٍ مَا یحْسِنُه‏»؛[1] ارزش هر کسی به هنر اوست، نفرمود: «قیمة کل امرء ما یعلمه». علم هنر نیست، ممکن است که وسیله باشد، برای گمراه‌ کردن یا وسیله باشد برای اینکه انسان خود را بفروشد. ما عظمت خودمان، آن آزادی خودمان را باید حفظ بکنیم. 📐 اگر انسان خود را خوب بشناسد و کرامتش را بشناسد هنر جزء ساده ‌ترین کارهاست، برای اینکه تمام ابزارها در آن هست، مخاطبش هم همین است. چطور او از آهنگ خوب لذّت می ‌برد، از منظره خوب لذّت می ‌برد، از قیافه خوب لذّت می ‌برد؟ اینها را خدا به او داد، به ما هم داد. آن وقت آسان ‌ترین کار می ‌شود هنرمندی، چون همه را هم ما داریم و هم مخاطب ما؛ اما وقتی که ما مثل همین شب‌ های فروردین که می‌ شود، حاجی فیروزی شده و همه را سیاه کرد، خودمان را سیاه کردیم و مخاطب را سیاه کردیم، نه ما از زیبایی لذّت می ‌بریم، نه او، چون هر دو سیاه شدیم. حضرت فرمود ارزش هر کسی به هنر اوست. 📐 بنابراین اوّلین کار این است که ما خودمان را به عنوان یک هنرمند بدانیم و بدانیم که یک موجود أبدی هستیم، موجود أبدی خروجی‌ آن هم أبدی است! نه به این سمت وابسته است و نه به آن سمت، حرف ‌های پوسیدنی، حرف‌ هایی که تاریخ مصرف دارد و حرف ‌هایی که بازی است، این هنر نیست. 📐 حرف مولوی این است که شما اینجا می ‌نشینید و می‌ گویید بهشتی هست، تازه حرف حکیم و متکلم را می گوید هنر نیست، می‌ گوید عارف هنرمند است. شما می ‌گویید بهشتی هست، جهنمی هست، ما باید مواظب باشیم، این حرف فیلسوف است و متکلم، این هنر نیست. هنر آن است که عارف دارد، اینجا که نشسته، جهنم را ببینی، بهشت را ببینی: خود هنر دان دیدن آتش عیان ٭٭٭ نی گپ دلّ علی النار الدخان[2] آن حکیمی که می‌ گوید ما از دود می‌ فهمیم آتشی هست، او دارد گپ می‌ زند، نه اینکه هنرمندانه سخن بگوید! آن کسی که آتش را می ‌بیند، او هنر دارد. [1]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت81، ص482. [2]. مثنوی معنوی, دفتر ششم، بخش 83. 📚 دیدار اعضای سازمان هنری سینمایی با حضرت استاد تاریخ: 1395/10/25 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📌 دروغ، بلایی خانمان برانداز این ، از هر غده بدخیمی بدتر است. در هایی که سابق نسبت به هم می کردند که خیلی تند و خشن بود، می گفتند: ان شآء الله خانه سرایت بشود که آنجا علف در بیاید یا سبزی بکارند، یعنی کلاً ریشه ات کنده بشود. این تعبیر که (اِنَّ الیَمینَ الکاذِبَهَ لَتَذَرُ الدّیارَ بَلاقِع)، یعنی همین! دروغ آدم را طرزی ویران می کند که کلّ و او از بین می رود، آنجا یک می شود که یک مقدار علف در می آید یا سبزی می کارند. در دنیا کسی با بخواهد راه کسی را ببندد، یا برود؛ طولی نمی کشد که خانواده های متعددی را ویران می کند، آن را می کند. 🔷️ ر.ک الکافی / جلد ۲ / صفحه ۳۴۷ ✅ درس خارج فقه _ قم ؛ ۱۳۹۸/۱۱/۲۹ @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌 دروغ، بلایی خانمان برانداز این ، از هر غده بدخیمی بدتر است. در هایی که سابق نسبت به هم می کردند که خیلی تند و خشن بود، می گفتند: ان شآء الله خانه سرایت بشود که آنجا علف در بیاید یا سبزی بکارند، یعنی کلاً ریشه ات کنده بشود. این تعبیر که (اِنَّ الیَمینَ الکاذِبَهَ لَتَذَرُ الدّیارَ بَلاقِع)، یعنی همین! دروغ آدم را طرزی ویران می کند که کلّ و او از بین می رود، آنجا یک می شود که یک مقدار علف در می آید یا سبزی می کارند. در دنیا کسی با بخواهد راه کسی را ببندد، یا برود؛ طولی نمی کشد که خانواده های متعددی را ویران می کند، آن را می کند. 🔷️ ر.ک الکافی / جلد ۲ / صفحه ۳۴۷ ✅ درس خارج فقه _ قم ؛ ۱۳۹۸/۱۱/۲۹ @rahighemakhtoom
📌علامه جوادی آملی 🧷انسان نبايد خود را با افراد تبهكار و فاسق و منافق بسنجد و بگويد: الحمد لله خوشا به حال ما كه در اين راه آمديم و به دام كفر و نفاق نيفتاديم. امام مجتبي (عليه السلام) مي فرمايد: هرگز خود را با بدان و اهل دنيا نسنجيد وگرنه ضرر كرده ايد. خود را با شهداي كربلا و ياران پاك ابا عبدالله الحسين (عليهم السلام) بسنجيد، با آنان كه چهل سال با وضوي نماز عشاي خود نماز صبح را خواندند! راه باز است و به مقام بلند رسيدن وقف كسي نيست، همت را بايد بلند داشت. به ما آموخته اند كه هر شب جمعه در دعاي كميل از خدا بخواهيم ما را به حدي برساند كه بالاتر از آن حد كسي نيست: «وأقربهم منزلةًمنك وأخصّهم زلفةً لديك» تنها همت ما اين نباشد كه به جهنم نرويم، خداوند در قيامت بسياري از افراد را نمي سوزاند، بچه ها، ديوانه ها، مستضعفاني كه دسترسي به معارف واحكام الهي نداشته اند به جهنم نمي روند، به جهنم نرفتن هنر نيست. امير مؤمنان از رسول خدا نقل مي كند كه فرموده: «إنّ الله عز و جل يحبّ معالى الا قمور ويكره سفسافها» : خداوند همّتها و فكرهاي بلند را دوست دارد و كارهاي پست و فرومايه را اكراه دارد. 📚کتاب حکمت عبادت @rahighemakhtoom
📈 نورانیت فرزندان ⏪ مستحضرید كه ولیمه در اسلام مستحب است. ولیمه ‌هایی كه مستحب است مثل اینكه كسی سفر مكه رفته ولیمه می ‌دهد، ازدواج كرده ولیمه می‌ دهد، ساختمان درست كرده ولیمه می‌ دهد، خدا به او فرزند داده ولیمه می ‌دهد؛ این ولیمه ‌ها هر كدام یك اسم خاصّی دارند. وقتی فرزندی به دنیا آمد ولیمه ‌ای كه می ‌دهند یك نام دارد، وقتی موی سر او را روز هفتم می ‌تراشند این ولیمه اسم خاص دارد که آن به صورت عقیقه است، وقتی او را ختنه می ‌كنند یك اسم خاص دارد، همه این ولیمه ‌ها مستحب است؛ اما یكی از آن ولیمه ‌ها كه مستحب است «ولیمة الحِذاق» یا «ولیمة الحَذاق»، این است كه اگر پدری یا مادری بچه‌ اش را فرستاده مكتب تا قرآن بیاموزد و او در خواندن قرآن حاذق شده مستحب است پدر ولیمه بدهند، این متأسفانه اصلاً برای ما مطرح نیست! ما خیال می ‌كنیم این ولیمه دادن‌ ها فقط برای همان مسافرت مكه و امثال اینهاست. ⏪ وقتی كه انسان, نونهالی را فرزندی را فرستاد در مهد قرآن در مكتب قرآن او قرآن یاد گرفت و حاذق شد كه قرآن را خوب می ‌خواند و غلط نمی ‌خواند مستحب است که پدر ولیمه بدهد، این اندازه پدر و مادر باید بكوشند كه بچه ‌هایشان نورانی باشند! این مربوط به وظیفه پدر و مادر است، اولیای مدرسه هم همین سِمت را دارند. 📚 دیدار دانش آموزان و اولیای مربیان با حضرت استاد تاریخ: 1391/12/20 💻برای ترویج و تبلیغ و انتشار آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
حضرت آیت الله العظمی 📌 قلب سلیم محل محبت خدا 🔰 قرآن مهم ترین راه نزاهت روح را سلامت دل از محبت غیر خدا می داند و می فرماید: تنها کسانی در قیامت از گزند عذاب آن روز مصون اند که با قلب سالم وارد صحنه قیامت شوند: «یوم لا ینفع مال و لا بنون * الا من اتی الله بقلب سلیم». در قیامت معلوم می شود که نه تنها مال و فرزند، بلکه غیر از قلب سلیم و مطّهر از غبار ماسوا هیچ چیزی نافع نیست. 🔰 درباره ابراهیم خلیل (ع) نیز می فرماید: «اذ جاء ربّه بقلب سلیم» و قلب سلیم قلبی است که به تعبیر برخی روایات، محبت هیچ کس جز خدا در آن نباشد: «القلب السلیم الذی یلقی ربّه و لیس فیه احد سواه»، پس معیار سلامت قلب، تنها محبت خداست. 🔰 راهی که پیمایش آن، مایه تزکیه نفس و نزاهت روح است و انصراف از آن، مایه تیرگی روح می گردد، قطع علایق از ماسوای خداست. جمع بین محبت یا تعلق به غیر خدا و میان نزاهت روح، میسور و ممکن نیست، زیرا هر علاقه ای که به غیر خدا باشد، غباری بر روح است و جان غبارآلود، راهی به حریم خدا ندارد. 📚 برگرفته از کتاب دانش و روش بندگی ص 220 @rahighemakhtoom
073.mp3
5.7M
🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪با هشتگ در کانال تمام فایل ها را می توانید گوش کنید. 🔅🔅🔅 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅🔅🔅 📌 تلاوت استاد الشیخ محمد صدیق منشاوی 🕑 زمان: 7 دقیقه 📈 این تلاوت شامل آیات ۶۱ الی ۶۵ سوره غافر است. اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ ﴿۶۱﴾ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ ﴿۶۲﴾ کَذَلِکَ یُؤْفَکُ الَّذِینَ کَانُوا بِآیَاتِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ ﴿۶۳﴾ اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَرَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ فَتَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿۶۴﴾ هُوَ الْحَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۶۵﴾ 🌿🌿🌿 ✅نشر و تبلیغ آموزه های ناب وحیانی را از دیگران دریغ نکنیم. @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (85) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) 📌 لطایف و اشارات 📈 2 ـ مالكيت حقيقي و اعتباري 📐 مِلْك كه مبدأ اشتياق مالك است، اقسامي دارد؛ در نتيجه مالكيت هم اَنحاي متعدد دارد: 1⃣ قسم يكم، مالكيّت اعتباري است؛ مانند مالكيّت انسان نسبت به لباس و خانه‌ي خودش. اين مالكيّت در حوزه‌ي امور اعتباري و در حيطه‌ي قراردادهاي عقلايي است و با خريد و فروش و ساير معاملات، قابل تغيير است؛ چنانكه مالك خانه، پس از فروش، تنها مالك عوض آن است و ديگر مالك خانه نيست. 2⃣ قسم دوم كه برتر از قسم نخست است «مالكيّت حقيقي محدود» است؛ مانند مالكيت انسان نسبت به اندام و جوارح خويش. انسانْ با اراده مي تواند در جوارح خود، مانند چشم و گوش، تصرف كند. اين مالكيت حقيقي است. اما چون خودِ انسان موجودِ محدودي است، مالكيّت وي نيز محدود خواهد بود. 3⃣ قسم سوم كه برتر از دو قسم گذشته است، «مالكيّتِ حقيقي مطلق» است و آن مالكيتِ نامحدودِ خداي سبحان نسبت به عالم است. همان گونه كه علت تامّه، مالك همه‌ي شئون هستي معلولِ خويش است، خداي سبحان نيز قيّوم سراسر نظام هستي و مالك همه‌ي شئون آن است و همه‌ي موجودات، مِلك و معلول و متقوّم به او هستند. ◀ مالكيّتي كه در روابط اجتماعي انسانها مطرح است و به انسانها اسناد داده مي شود، مانند: (لا تأكلوا أموالكم بينكم بالباطل) [سوره‌ي نساء، آيه‌ي 29.]، همان مالكيت اعتباري است و اعتبار آن براي نظم امور اجتماعي است؛ اما وقتي سخن از رابطه‌ي انسان با خداست، مالكيت حقيقي نامحدود مطرح است. از اين رو قرآن كريم مي فرمايد: از اموالي كه خداي سبحان شما را در آن خليفه‌ي خود ساخت انفاق كنيد: (وأنفقوا مما جعلكم مستخلفين فيه) [سوره‌ي حديد، آيه‌ي 7.]، (واتوهم من مال الله الذي آتاكم)[ سوره‌ي نور، آيه‌ي 33.]. پس مال حقيقتاً از آنِ خداست كه آن را در اختيار انسان گذاشته است و انسان در مورد اموال، خليفه‌ي خداست. استفاده‌ي اين مطلب از آيه اول اگر دشوار باشد، از آيه‌ي دوم آسان است. ✔ بنابراين، در مسائل اقتصادي كه بر پايه‌ي روابط اجتماعي تنظيم مي شود، هركس از راه مشروع مالي كسب كند، مالك آن است و ديگران بدون اذن او نمي توانند در آن تصرف كنند؛ اما در رابطه انسانها با خداي سبحان، مِلْك ومالك، همه مِلك خدا هستند. ⏪ امام اميرالمؤمنين (عليه السلام) در تفسير «لا حول ولا قوة إلاّ بالله» مي فرمايد: خداوند مالك است و او ما را مالك كرده است. پس مادامي كه مال او در اختيار ماست تكليفي داريم و با بقاي آن تمليك، اين تكليف باقي است: «إِنا لا نملك مع الله شيئاً ولا نملك إلاّ ما مَلَّكَنا فمتي ملّكنا ما هو أملك به منّا كلّفنا ومتي أخذه منّا وضع تكليفه عنّا»[نهج البلاغه، حكمت 404.]. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (86) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4) 📌 لطایف و اشارات 📈 3 ـ ظهور مالكيت مطلقه در قيامت 📐 قرآن كريم در آياتي چند مِلك و مُلك جهان آفرينش را به خداي سبحان نسبت مي دهد؛ مانند: (ألم تعلم أن الله له ملك السماوات والارض وما لكم من دون الله من ولي ولانَصير) [سوره‌ي بقره، آيه‌ي 107.]، (وما أدراك ما يوم الدين ثم ما أدراك ما يوم الدين يوم لا تملك نفس لنفس شيئاً والأمر يومئذٍ لله)[ سوره‌ي انفطار، آيات 17 ـ 19.]. آيه‌ي نخست درباره‌ي فرمانروايي خدا بر آسمانها و زمين است و آيه‌ي دوم كه مِلك و مُلك يوم الدين را به طور مطلق براي خدا ثابت مي كند، با تعبيرهايي مشعر بر عظمت قيامت، مي گويد: در آن روز مالكيت براي احدي در هيچ موردي نيست؛ نه كسي مالك كارهاي خويش است و دستور وي در آنها نافذ است و نه مالك كارهاي ديگران و يا مسلّط بر شئون آنان خواهد بود، بلكه مالكيّت همه‌ي كارها و اداره‌ي همه‌ي امور از آنِ خداست. ◀ بنابراين، چه در يوم الدين و چه در غير آن، مِلك و مُلك مخصوص خداي سبحان است و احدي با او شريك و سهيم نيست و چنين نيست كه در مقام ثبوت، مِلك يا مُلك تقسيم و تقسيط شده باشد، بلكه اين بحث تنها مربوط به مقام اثبات است؛ يعني امروز ما نمي دانيم كار به دست كيست، ولي در قيامت كه روز ظهور حق است: (ذلك اليوم الحق) [سوره‌ي نباي، آيه‌ي 39.]، معلوم خواهد شد كه كار به دست ديگري بود و انسان گاهي به عنوان «اعتماد به نفس» خود را فريب مي داد و گاهي به عنوان «تشكر از مخلوق» به ديگران پناهنده مي شد، ولي فردا مي فهمد كه كار تنها به دست خدا بوده و هست و علل و اسباب ظاهري همه از شئون فاعليت خداي سبحان است. ما تنها اواسط سلسله را مي بينيم و از آغاز آن غافليم. از اين رو خود يا ديگران را فاعل مي پنداريم و براي آن كه به اعتماد به غير خدا رنگ ديني بدهيم به عنوان اين كه بي تشكر از مخلوق نمي توان شاكر خالق[1]بود از ديگران تشكر مي كنيم. ============================= 📝 پی نوشت: [1]ـ امام صادق (عليه السلام) درباره‌ي آيه‌ي وما يؤمن أكثرهم بالله إلّا وهم مشركون (سوره‌ي يوسف، آيه ي106) فرمودند: «هو الرجل يقول: لولا فلان لهلكت ولولا فلان لأصبت كذا و كذا ولولا فلان لضاع عيالى، ألاتري أنه قد جعل لله شريكاً فى ملكه يرزقه ويدفع عنه؟»؛ همين كه شخصي مي گويد: اگر فلاني نبود نابود مي شدم و... بدين گونه او براي خدا شريك قرار داده است. آنگاه راوي از امام (عليه السلام) پرسيد: اگر بگويد: «لولا أنْ منّ الله عَلَىّ بفلان لهلكت»؛ اگر خدا به وسيله‌ي فلاني به من احسان نمي كرد نابود مي شدم، چگونه است؟ حضرت فرمودند: «لابأس بهذا» (نورالثقلين، ج2، ص476). از همين قبيل است تعبير شرك آلود رايج: «اوّل خدا، دوم شما»؛ زيرا خدا اوّلي است كه دومي براي او قابل فرض نيست: هو الأول والاخر والظاهر والباطن (سوره‌ي حديد، آيه‌ي 3). پس بر اساس رهنمود پيشوايان معصوم (عليهم السّلام) در برابر احسان ديگران بايد گفت: خدا را شكر كه از اين راه به من احسان كرد؛ گرچه او مي توانست همين احسان را از راه ديگر به من بكند. براساس توحيد، هر نعمتي را بايد از خدا دانست: وما بكم من نعمة فمن الله‌ي (سوره‌ي نحل، آيه‌ي 53) و با اين ديدگاه ديگر نه به عنوان «اعتماد به نفس» مي توان به خود بها داد و نه به بهانه‌ي «تشكّر از مخلوق» به ديگران. معناي حديث معروف «من لم يشكر المنعم من المخلوقين، لم يشكر الله عزّ وجلّ» (بحار، ج 68، ص 44) نيز چنانكه گذشت، اين است كه نيكوكاران مظاهر احسان الهي هستند و اگر متنعم، مظهر احسانِ وليّ نعمت را سپاس ندارد، وليّ نعمت خود را سپاس نداشته است. پس سپاسگزاري از مخلوق «بما هو مخلوق» محمود است و بدون لحاظ حيثيت مخلوق بودن نامحمود. شايان ذكر است كه، «مشركون» در آيه‌ي وما يؤمن... غير از «الذين أشركوا» است، چون «الذين اشركوا» در مقابل مؤمنين و عبارت است از وثنيين و ديگر بت پرستان. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom