eitaa logo
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.5هزار ویدیو
802 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @Sayyedali1997 @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
و امام حسین یعنی همه اسلام.... 🍀🍀🍀 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین عمه بیا گمشده پیدا شده 😭 کنج خرابه شب یلدا شده @rahighemakhtoom
🏴 تنها راه نجات ▫️ این است که انسان، همراه با اهل بیت، و با اهل بیت باشد. امام سجاد (علیه السلام) می فرماید، کسی از اهل بیت جلو برود مارق و منحرف هست و به مقصد نمی رسد و کسی هم که کند هست، زاهق است به هلاکت خواهد رسید. ▫️ ارباً ارباً (تکه پاره )کردن جامعه، و کردن و ایجاد تفرقه، یک است. باید مواظب بود تا همواره جامعه ما متحد باقی بماند و اگر هست با مشورت با بزرگان بر طرف شود. 📚 درس اخلاق تاریخ جلسه: 1402/04/29 🌐 https://esra.ir @rahighemakhtoom
🚩 وظیفه همیشگی و همگانی ▫️ تولّی و دوستی حضرت و تبرّی و بیزاری از دشمنان آن حضرت، مثل خود اسلام با دو اصل همراه است: 1️⃣ یكی 2️⃣ دیگری یكی همگانی (بودن) و دیگری همیشگی (بودن). یعنی همان ‌طور كه اسلام جهان ‌شمول است «لجمیع الناس فی جمیع العصر» و برای همه مردم «إلی یوم القیامة» هست؛ نسبت به جریان كربلا هم این چنین است. 📚 درس اخلاق تاریخ جلسه: 1394/07/30 🌐 http://esra.ir @rahighemakhtoom
وحدت سیره نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) و سیره ابراهیم خلیل (علیه السلام) 🔹 قرآن کریم سیره رسول اکرم را نورانی کردن جامعه می داند؛ چنان که نورانی کردن جامعه، سیره انبیای گذشته نیز بوده است. قرآن کریم نمونه هایی از افراد روشنگر جامعه را معرّفی کرده است که یکی از آنان وجود حضرت ابراهیم خلیل (علیه السلام) است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و مؤمنان به او راهیان کوی اویند. قرآن کریم ابراهیم خلیل (علیه السلام) را هر چیزی معرفی می کند؛ ... اگر حضرت ابراهیم (علیه السلام) از نظر احتجاجات علمی است، کسی که جهان بینی او همانند جهان بینی ابراهیم نباشد، کور است؛ زیرا کسی که نبیند آنچه را خلیل حق دید، نابیناست و کسی که مبارزات سیاسی و نظامی او همتای مبارزات سیاسی و نظامی ابراهیم خلیل (علیه السلام) نباشد، سفیه است... . 🔹 از این رو، قرآن فرمود: ﴿وَمَنْ یرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ﴾؛ یعنی کسی که راه ابراهیم (علیه السلام) را نرفت خود را تسفیه کرده است و سفیهانه به سر می برد. امّا چه کسانی می توانند راهی راه ابراهیم خلیل باشند؟ ... قرآن کریم پاسخ می دهد: نه یهودیان، نه ترسایان و نه مبتلایان به بیماری الحاد و شرک، هیچ یک نمی توانند سالک کوی آن حضرت باشند؛ زیرا آن حضرت از آنان نبوده است؛ ﴿مَا كَانَ إِبْرَاهِیمُ یهُودِیا وَلَا نَصْرَانِیا وَلَٰكِنْ كَانَ حَنِیفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِینَ ﴾. خرافه ستیز نمی تواند مشرک، یهودی یا مسیحی باشد؛ زیرا آیین همه این ها با خرافات آمیخته است و مرامی که با عجین شده است، هرگز بر ضدّ خرافات نمی شورد. 🔹 قرآن پس از آن که در بخش نفی، یهودیان و مسیحیان را از پیروی خلیل حق بیرون دانست، در بخش اثبات قضیه فرمود: پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و مؤمنان به او سالکان کوی خلیل حق هستند؛ ﴿إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِی وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِی الْمُؤْمِنِینَ‌﴾. معنای ﴿وَ اللَّهُ وَلِی الْمُؤْمِنِینَ‌﴾ این است: کسی که می خواهد راهی کوی خلیل باشد، تحت است؛ همان طور که حضرت ابراهیم (علیه السلام) تحت ولایت حق بود و سرانجام به مقصد رسید. 🔹 دانسته شد که سیره رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، سیره ابراهیم خلیل (علیه السلام) است و حسین بن علی (علیه السلام) که سیره خود را راه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) دانسته است، چون راه علی (علیه السلام) همان راه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است و راه پیامبر نیز راه ابراهیم خلیل (علیه السلام) است، پس راه خلیل حق را پیموده است و سیره او سیره حضرت خلیل (علیه السلام) است. 📚 شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی ص23 تا 26 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
baghare72-1.mp3
22.27M
📌 درسگفتارهای طرح مطالعاتی تفسیر المیزان و تسنیم 🎤استاد دکتر علی غلامی 📁 بررسی تفسیر سوره مبارکه بقره (صوت ۱۶۹) شیوا و روان.مستند و عالمانه ،کلاسیک و ارائه مصادیق روز و کاربردی 📃انتشار روزهای زوج هفته 🌷🌷🌷 🔅صفحه تفسیر و قرآن پژوهی رحیق @rahighemakhtoom
. 🔰 کربلا، آرامگاه عاشقان 💠 این کلمه ( ) از لطیف ترین تعبیرات روایی ماست، متاسفانه به دست دیگران افتاد و زمینی شد و مبتذل شد! 🔹وجود مبارک (سلام الله علیه) بیست سال قبل از جریان ، وقتی می خواست ج ن گ صفین را به پایان برساند، یک روزی از صفین به کوفه بر می گشت؛ در بین راه، قبل از اینکه به کوفه برسد، به یک سرزمینی رسید؛ دیدند حضرت از مَرکب پیاده شد، با دستان مبارک شان اشاره می کنند: (هاهنا، هاهنا)*؛ (همین جاست، همین جاست)! مقداری خاک این منطقه را گرفتند، بو کردند، از مَرکب پیاده شدند، دو رکعت نماز خواندند؛ بعد اشک ریختند. به حضرت عرض کردند: به اینجا چه کسی می آید، چه خبر است؟ فرمود: (هاهنا مصارع عشّاق)*، اینجا جایی است که عاشقان شربت شه اد ت می نوشند. 🔹از ظریف ترین تعبیرات دینی ما " عشق " است؛ امّا وقتی بیگانه این را از آسمان به زمین آورد، به این صورت در آمد که در بعضی از روایات فرمودند: این مال دلهایی است که از محبت الهی خالی است! فرمود: اینجا عاشقان می آرمند، (مصارع عشّاق). 🔹روز دوّم محرّم که وجود مبارک (سلام الله علیه) بعد از بیست سال وارد شد، وقتی شنیدند آنجا کربلاست، با همان دستان مبارکشان اشاره کردند؛ فرمود: (هاهنا، هاهنا)، (هاهنا مناخ رکابنا)؛ این را بیست سال قبل از کربلا، وجود مبارک حضرت امیر فرمود. دوّم محرّم وجود مبارک می فرماید: اینجاست که شترها باید زانو بزنند، اینجاست که بچه های ما را سر می برند، اینجاست که اطفال ما را ذ / ب / ح می کنند * و مانند آن. فرمود: بالاترین مردم کسانی هستند که نسبت به ذات اقدس اله محبت داشته باشند و روی علاقه عبادت کنند. 🌱🌱🌱 📌 ر.ک وقعه صفین / صفحه ۱۴۱ و ۱۴۲ 📌 بحار الانوار / جلد ۴۱ / صفحه ۲۹۵ 📌 مناقب آل ابی طالب لابن شهر آشوب / جلد ۴ / صفحه ۹۷ 📋 درس اخلاق 📆 قم ؛ ۱۳۹۷/۰۱/۲۳ @rahighemakhtoom
5.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🔰 گناه، وسیله نیست 💠 یک بیان نورانی حضرت (سلام الله علیه) دارد، واقع " کلامهم نور "! این که در داریم (کلامکم نور)*، این است. فرمود: ممکن نیست کسی از راه به مقصد برسد! " هرگز هدف وسیله را توجیه نمی کند "، این بیان خیلی نورانی وجود مبارک (سلام الله علیه) است. فرمود به اینکه: (من حاول امراً بمعصیه الله کان افوت لما یرجو و اسرع لمجیء ما یحذر)*. اگر کسی از راه خلاف، گناه، تهمت، تخریب بخواهد به مقصد برسد، زودتر از دیگران به چاه می افتد؛ گناه وسیله نیست! (من حاول امراً بمعصیه الله کان افوت لما یرجو و اسرع لمجیء ما یحذر). این برای اینکه زودتر به مقصد برسد، هرگز به مقصد نمی رسد. برای اینکه از خطر نجات پیدا کند، زودتر از دیگران به خطر می افتد. ما بیانات نورانی سیدالشهداء (سلام الله علیه) را قبول کردیم، چه بیانی جامعتر و نافعتر از این؟!! 🌱🌱🌱 📌 من لا یحضره الفقیه / جلد ۲ / صفحه ۶۱۴ _ (زیاره جامعه لجمیع الائمه (ع)) 📌 الکافی / جلد ۲ / صفحه ۳۷۳ 📋 درس خارج تفسیر قرآن کریم 📆 قم ؛ ۱۳۹۲/۰۲/۲۸ @rahighemakhtoom
📝معرفی اجمالی یاران امام حسین(ع)(2) ✅عبدالله بن عُمَیر کَلبی کیست؟! 📝گزارشی کوتاه؛مستند و خواندنی در باره شهیدان نهضت عاشورا... عبدالله بن عمیر از قبیله بنی‌عُلَیم بود. در دانشنامه امام حسین(ع) آمده است برخی گزارش‌های تاریخی مربوط به وَهْب بن وهب یا همان وهب بن عبدالله کلبی مشابهت‌ها و مشترکاتی با متون مربوط به عبد الله بن عُمَیر دارند و همین باعث شده تا برخی محقّقان، این دو را یک نفر بدانند و اساسا وَهْب بن وَهْب را فاقد وجودِ خارجی تلقی کنند؛ اما علاوه بر مشابهت‌هایی که در روایات تاریخی درباره این دو فرد آمده، تفاوت‌های قابل توجهی نیز بینشان وجود دارد. بنابراین دو نفر بودن آن‌ها بعید نیست، به ویژه مسیحی بودن وَهْب که در برخی منابع آمده، با عبدالله بن عُمَیر که از یاران نامی امام حسین(ع) بوده است، قابل جمع نیست. 💠به گزارش طبری از ابومخنف هنگامی‌که سپاه کوفه در نخیله آماده جنگ با امام حسین(ع) می‌شد. عبدالله با آنها برخورد کرد و از آن‌ها ماجرا را پرسید. آنها گفتند: به جنگ حسین بن علی می‌رویم. او گفت: به خدا سوگند من مشتاق جنگ با مشرکان بودم، و امیدوارم ثواب پیکار با اینان که قصد جنگ با پسر دختر پیامبرشان را دارند، از ثواب جنگ با مشرکان کمتر نباشد. وی نزد همسرش رفت و او را از قصد خویش آگاه کرد. ام وهب گفت: خداوند تو را به راهی نیکو هدایت کرده، چنین کن و مرا نیز با خود ببر. پس شبانه همراه همسرش بیرون رفت و به امام حسین(ع) پیوست. 💠در روز عاشورا که عمر سعد با پرتاب تیری به سوی اردوگاه امام حسین(ع) جنگ را آغاز کرد؛ «یسار» غلام آزاد شده زیاد بن ابی‌سفیان و «سالم» غلام آزاد شده عبیدالله بن زیاد به میدان آمدند و هماورد طلبیدند. حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر از جا برخاستند؛ اما امام حسین(ع) به آن دو اجازه میدان نداد. عبدالله بن عمیر با اجازه امام به میدان رفت، از او پرسیدند: کیستی. او خود را معرفی کرد. گفتند: ما تو را نمی‌شناسیم. زهیر یا حبیب یا بریر به مبارزه ما بیایند. او به یسار که جلوتر ایستاده بود گفت: هیچ یک از اینان به جنگ تو نمی‌آید مگر اینکه از تو بهتر است. سپس به او حمله کرد و او را از پا درآورد. در همین حال، «سالم» به سوی او حمله کرد. یاران امام حسین(ع) فریاد زدند تا عبدالله از حمله او آگاه شود ولی عبدالله متوجه نشد، سالم به او ضربه‌ای زد. عبدالله با دست چپ جلو ضربه را گرفت و انگشتانش قطع شد. سپس عبدالله بر او حمله برد و با ضربه‌ای او را به قتل رساند. 💠همسرش ام‌وهب عمودی برداشت و به سوی او رفت. عبدالله می‌خواست او را به سوی خیمه برگرداند ولی او لباس شوهرش را گرفته بود و می‌گفت: تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو به شهادت برسم. در این هنگام امام حسین(ع) او را صدا زد و فرمود: «خدا از جانب اهل بیت به شما جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند) و نزد زنان بنشین که جنگیدن بر زنان واجب نیست.» پس او نزد زنان بازگشت. پیش از ظهر عاشورا، شمر بن ذی‌الجوشن که فرمانده جناح چپ سپاه کوفه بود، با افراد تحت فرمان خود به سپاه امام هجوم بردند. در این حمله هانی بن ثبیت و بکیر بن حی تیمی عبدالله بن عمیر را به شهادت رساندند. بنا بر گفته طبری، او دومین شهید کربلا بود. 💠او در میدان نبرد اشعار زیر را می خواند اگر مرا نمی‌شناسید، من پسر کلب و از دودمان علیم هستم و این افتخار مرا بس است. من دلیرمردی پرتوانم و هنگام مصیبت خوار و زبون نیستم.‌ای امّ وهب من عهده‌دار می‌شوم که با نیزه و شمشیر با آنان بجنگم؛ ضربه زدن بنده‌ای که به پروردگار ایمان دارد. 💠پس از شهادت عبدالله، همسرش ام وهب خود را به بالین او رساند و در حالی‌که سر و صورت عبدالله را پاک می‌کرد رستم غلام شمر بن ذی الجوشن به دستور او، ام وهب را به شهادت رساند. گفته‌اند او نخستین زن یا تنها زن شهید در واقعه کربلا بود. 🍀🍀🍀 @rahighemakhtoom