🏴فاطمیه وداع امام #حسن(ع) و امام #حسین(ع) با مادر چون حضرت #زهرا(س) در وقت عصر به #شهادت رسید، سَلمی(سَلمی همسر اَبُورافِع یا سَلمی بنت عُمَیس خواهر اسماء همسر جناب حمزه،) آن حضرت را برای #نماز صدا زد، اما جوابی نشنید؛ امام حسن(ع) بدن مادر را در آغوش گرفت و سر و روي وی را بوسه مى‏ داد و مى ‏گفت: «اى مادر مهربان با من سخن بگو پيش از آنكه روحم از بدنم جدا گردد؛ امام حسين(ع) نیز پاى مبارك مادر را مي بوسيد و مى‏ گفت: «اى مادر نازنين. من پسر تو حسين هستم. با من سخن بگو پيش از آنكه دل من پاره شود و بمیرم.» 📚اربلّی، کشف الغمه في معرفة الأئمه، ج1، ص500. 📚شیخ،صدوق علل الشرایع، ج1، ص187؛ 📚شیخ طوسی، الامالی، ص400؛

📌زمانی که ذکر نام امام #حسین(ع) جرم بود. نصربن علی از علمای اهل تسنن گوید: رسول الله(ص) فرمود: هرکس من، #حسن(ع) و #حسین(ع) و پدر و مادر آنان را دوست داشته باشد، در قیامت با من است. طبق گفته #خطیب_بغدادی: چون نصر این حدیث را نقل کرد، #متوکل عباسی دستور داد تا #نصر را هزار #تازیانه بزنند. وقتی به او گفتند که نصر #شیعه نبوده و از علمای اهل تسنن است، او را آزاد کرد. 📚خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص289.

📌علت #صلح امام #حسن(ع) از زبان خود امام امام حسن #مجتبی(ع) در پاسخ به کسانی چون ابوسعید عقیصا که پرسیدند: «ای فرزند رسول خدا(ص)، چرا با معاویه صلح کردید در حالیکه میدانید شما بر حق بوده و #معاویه گمراهِ باغی است، امام فرمود: اگر این کار را انجام نمیدادم، حتی یک نفر از #شیعیان ما را بر روی زمین باقی نمیگذاشتند.» آن حضرت، در عبارت دیگری علت صلح را بقای دین توسط شیعیان بیان کرده و فرمود: «ترسیدم آنان را بکشند؛ لذا تصمیم گرفتم برای بقای دین در روی زمین، فریادگری باقی بگذارم.» 📚شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمه، ج1، ص316؛ 📚همو، علل الشرایع، ج1، ص211. 📚ابن عساکر، تاریخ مدینه الدمشق، ج13، ص280.

📌مبارزه امام #حسن(ع) با غالیان #غالی کسی است که مقام اهل بیت(ع) را از انچه هستند بالاتر و به حد خدایی برساند و این کار مورد نقد آنان بود و حتی #شیعیان را از مراوده با انان ممنوع کردند. به عنوان نمونه عمرو اَصَم، خطاب به امام حسن(ع) اظهار کرد: «شیعیان شما، #علی بن ابیطالب(ع) را از مقام خود بالاتر میبردند، امام حسن(ع) نیز در پاسخ فرمود، آنان خارج از شیعه هستند.» 📚ابن كثير‏، البدایه و النهایه، ج8، ص41.