⭕️جمهوریت را در کار فرهنگی احیا کنیم/ صدا‌و‌سیما و رسانه‌ها مردم را مصرفی بار می‌آورند 💠 روح‌الله رشیدی، نویسنده کتاب «به اضافه مردم»؛ در گفتگو با ایسکانیوز(باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران)؛ ♦️چرا به بحث ایجاد انگیزه برای مردم جهت ورود به کار فرهنگی در کتاب شما پرداخته نشده است؟ باید بگویم طرح مسئله روندی دارد. ما می‌گوییم که چرا #کار_فرهنگی در دهه 60 رونق و پویایی داشت و مولفه اصلی آن یعنی مردم، پای کار بودند. باید دید چه عواملی منجر به این حضور شده بود. در این کتاب روندهایی را توضیح دادیم. در واقع مردم به معنای واقعی در فعالیت‌های فرهنگی نقش داشتند، از ایده‌پردازی تا اجرا و مصرف به دست مردم انجام می‌شد. این حضور نیز به صورت فعال انجام می‌پذیرفته است. در نهایت مردم در بخش اقتصاد فرهنگی هم کمک می‌کردند و این ماجرا نیز تامین می‌شد. جنس کار فرهنگی انقلاب بر بستر مردم بوده است. در واقع جدا از مردم نبوده بلکه پایه و اساس آن مردم بوده‌اند. اما امروز در کار فرهنگی از مردم جدا افتادیم و به این فکر هستیم تا با ایجاد جاذبه آن‌ها را به سمت کار فرهنگی بکشانیم و بعد حفظ کنیم. به نظرم باید کوچ کنیم به موقعیتی که مردم در آن حضور دارند نه اینکه مردم را وارد کار فرهنگی کنیم که در نهایت با این کار مردم مخاطب می‌شوند. ما باید به سمت مردم برویم و جمهوریت در کار فرهنگی را احیا کنیم. ♦️در کتاب مفهوم #عدالتخواهی و عدالت طلبی مطرح می‌شود آیا بهتر نبود کمی بیشتر به آن‌ها می‌پرداختید؟ قبول دارم که باید بیشتر روی آن‌ها کار می‌شد؛ اما اینها بحث نظری است. از ابتدا قرار نبوده کتابی بنویسم که در آن بحث‌های تئوریک غلبه داشته باشد. به همین دلیل از این مباحث دوری کردم. به دنبال کاربردی‌سازی مفاهیم بودیم آن هم در سطحی که بدنه انقلابی‌ها و فعالان فرهنگی مفهوم را دریافت کنند و ترجمه ملموسی در قالب عملیات دریافت کنند. از این جهت بحث عدالتخواهی را نشکافتم. البته کار فرهنگی باید عدالت محور باشد. می‌دانستم تلفیق مباحث تئوری و عملی کتاب را از این فربه‌تر می‌کرد. ♦️چه ضرورتی دارد که کتابی برای کار فرهنگی نوشته شود؟ نوشتن چنین کتاب‌هایی انعکاس همان ایده کار عملیاتی است. درواقع ما گسستی را در دو دهه گذشته تجربه کردیم. آن هم این بوده که جامعه‌پذیری انقلابی به درستی ایجاد نشده است. یعنی تجربه‌های انقلاب در روندی طبیعی به نسل‌ها انتقال می‌یافت و نسل‌ها با فعالیت و تجربه افراد آشنا می‌شدند، ولی در دو دهه اخیر با فروکش کردن کار انقلابی، بستر برای رشد نیروها و جامعه‌پذیری و #انتقال_تجارب آماده نشد. این فاصله باعث شد نیروهای مصرف‌کننده تربیت شوند و منتظر شوند تا از بالا به آ‌ن‌ها خوراک داده شود و مصرف کنند و خود دست به طراحی و خلاقیت نزنند. این نیز مهم نبود ایده از کجا آمده و به مردم چه ربطی دارد و حتی چه نسبتی با جغرافیای محل دارد. به دلیل ایجاد گسست چاره‌ای نداریم جز اینکه خودمان را بازخوانی کنیم. ایده کتاب نوعی تلاش برای کاستن از این فاصله و کمک به انتقال تجربه‌های مفید به نسل‌های جدید است... 💠مشروح این گفتگو: b2n.ir/iscn 🔷 سفارش کتاب: b2n.ir/raheyar basalam.com/raheyar ✅ @Raheyarpub