💠در روزهای اخیر و پس از انتشار سخنان عجیب و ساختارشکنانه شیخ محمود #امجد درباره نظام جمهوری اسلامی و رهبر معظم انقلاب، اظهار نظری از #آیتالله_خوشوقت درباره ایشان در فضای مجازی منتشر شده است. این اظهار نظر، در قالب یک خاطره و به نقل از یکی از طلاب سابق مدرسه علمیه شهیدین در حال دست به دست شدن است.
💠به گفته او و به تأیید عده دیگری که در آن جلسه بودهاند، آیتالله خوشوقت سالها پیش و حتی قبل از #فتنه۸۸ درباره آقای امجد هشدار داده بوده و تأکید کرده است که اینقدر جوانها را به ایشان وصل نکنید، چون به زودی چپ میکند و خیلیها هم با او از انقلاب و رهبری جدا میشوند.
💠اما یک سؤال: نقل این خاطره، آن هم چند سال پس از درگذشت آیتالله خوشوقت، چه کمکی به طرفداران و هواخواهان آقای امجد میکند و چگونه میتواند جلوی تردید آنها را بگیرد؟ کسانی که نه تنها گرایش به انقلاب و نظام و شخص رهبری را از ایشان دارند و یا لااقل در این زمینهها تحت تأثیر او بودهاند، که بعضیهایشان در اصل مسلمان ماندن و یا ورود به عرصههایی مثل طلبگی خود را مدیون او میدانند؟
💠راستی، برای کسی که نظام و رهبری را نه با ادله متقن، که با استناد به اقوال این و آن پذیرفته و از آن دفاع میکند، دیگر این پذیرش و دفاع چه توجیهی دارد وقتی میبیند #امجد ها دارند از حرفهای خودشان برمیگردند؟ از امثال #محمدعلی_آهنگران بگذریم که پس از سالها ارادت به آقای امجد، پس از این حرفهای اخیرش متنی سوگوارانه مینویسد و از کردار و گفتار پیر مرادش تبری میجوید؛ چون بیشتر طرفدارانش چنین نیستند. حتی کسانی که چنین ارادتی هم به او نداشتهاند، ولی با نظام و رهبری مخالف بودهاند، حالا به او ارادت پیدا کردهاند و سخنانش را یک افشاگری انقلابی و شجاعانه میدانند و آن را به نفع خود مصادره میکنند. مثلاً یکی از آنها برایم نوشت: "احسنت به حریت آقای امجد که آخرت خودش را به دنیای اینها نفروخت".
💠پرسش مشخصم این است که چرا این اظهار نظر آیتالله خوشوقت در زمان خودش منتشر نشد تا همگان بشنوند و اگر واقعاً حرف حقی است، جلوی آیتالله جلوه کردن آقای امجد و امثال ایشان گرفته شود؟ چرا باید با مسامحه اجازه دهیم دکانهای مختلف باز شود و برای خودشان مرید جمع کنند تا بعدها دیگر این نقل خاطرهها هم دردی دوا نکند؟ منظورم بگیر و ببندهای اطلاعاتی نیست، که آنها وقتی وارد میدان میشوند که اتفاق افتاده باشد و مثل حالا ساختارشکنی صورت گرفته باشد؛ منظورم تقابل افکار و اندیشههاست تا طلاب و دانشجویان و نخبگان جامعه در مواجهه با این افکار و با تحلیل آنها، به بلوغ در تشخیص و انتخاب و هواداری برسند.
💠آری، حتماً انتشار این اظهار نظرها در زمان خودش، با تنشهایی همراه است و حتماً دعواها و بحثهایی میان طرفداران و شاید مناظرههایی میان خود افراد به دنبال دارد؛ ولی باید تشخیص بدهیم و تصمیم بگیریم که هزینه کدام یک کمتر است: بحثهای بهنگام یا ریزشها و ابهامهای پس از وقوع واقعه؟
نظر شما چیست؟
https://eitaa.com/joinchat/1379663915Ce68dbc3592