📌کجایی بهار جان؟! 🧮 ۲۸۵ کلمه 📆 ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ بسم الله... 🔰شما را نمی‌دانم، ولی برای من هنوز سال تحویل نشده است؛ هنوز بوی بهار را نشنیده‌ام. برای من، امروز هم یکی از روزهای فصل زمستان است. 🔰آخر چه بهاری، وقتی هنوز یک‌بار هم نتوانسته‌ایم به باغ و بوستان برویم و گل و سبزه‌ای ببینیم؟ حتی امروز که نام تقویمی‌اش روز طبیعت است، به جای آنکه در دامان طبیعت باشیم، در گوشهٔ خانه‌هایمان اسیریم. 🔰بعضی‌هایمان که سرخوش‌تریم، تلاش می‌کنیم خودمان را سرگرم کنیم تا این غم کمتر آزارمان دهد؛ در کنار باغچه کوچک حیاط خانه‌مان فرشی پهن کرده‌ایم و یا گلدان‌های آپارتمان دلگیرمان را روی یک فرش جمع کرده‌ایم و مثلاً داریم صفا می‌کنیم. انگار می‌خواهیم به خودمان بقبولانیم که «بهار همین است دیگر، مگر چه چیز دیگری هست که ما الآن نداریم؟!» 🔰ولی خودمان هم خوب می‌دانیم که این بهار نیست و جان ما هنوز بهاری نشده؛ خودمان هم خوب می‌دانیم که تا بهار حقیقی را درک نکنیم و در آغوش نگیریم، روزهای ما طراوت و شادابی ندارند. 🔰این روزها ما همچون درختانی هستیم که هنوز نسیم بهاری به تنشان نخورده است تا جانشان تازه شود و شکوفه بزنند و باری بیاورند. این روزها ما فرق چندانی با مرده‌ها نداریم؛ فقط ادای زنده‌ها را درمی‌آوریم. 🔰زمستانی بودن زندگی ما برای همین چند روز نیست، برای زمستان گذشته هم نیست، که اگر خوب نگاه کنیم، فصل قبل و فصل‌های قبل زندگی ما هم زمستان بوده‌اند؛ انگار ما به این زندگی زمستانی عادت کرده‌ایم. 🔰ولی نه، هنوز چیزی در درون ما هست که بهار را می‌خواهد. هنوز امیدواریم بهار حقیقی عالَم از راه برسد و جان‌های ما را زنده کند و روزهایمان را با طراوت و سرزنده کند. سلام بر توای بهار جان‌ها و مایهٔ طراوت و سرزندگی روزها: السلامُ علی رَبیعِ الأنامِ و نَضرَةِ الأیام. #بهار #روز_طبیعت #انتظار #اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/joinchat/1379663915Ce68dbc3592