🔹برخی آثار، فقط یک اثر نیست، بلکه نمایانگر فصل جدیدی از فرهنگ و هنر است؛ نشانه یک گشایش است؛ روایتگر مقیاس جدیدی از احساسات و حساسیت‌ها است. 🔹حجم تلمیح و کنایه در این شعر، قابل توجه است. قدرت تصویرسازی‌اش، بسیار خوب است. 🔹شاعر به خوبی به جزییات مقتل علی اکبر مسلط است و شعرش مملو است از گریزهای حرفه‌ای روضه. 🔹از همه مهمتر، زاویه دیدش در روایت شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام از منظر حضرت عباس علیه السلام، رهاسازی ظرفیتی تمام نشدنی در روایت مصیبت عاشوراست؛ مانند آنچه که در سالهای اخیر در خواندن روضه اصحاب تجربه کرده‌ایم که به یکباره صدها پرده جدید و صحنه تازه در روضه‌های اباعبدالله علیه السلام خلق گردید. 🔹اینکه شاعرها و روضه خوان‌ها و نوحه‌سراها، روضه های متقابل قاسم بن الحسن و علی اکبر یا عبدالله بن الحسن و علی اصغر و غیره را بخوانند، شاید بتواند قدمی باشد، در فهم روابط مؤمنانه و ملکوتی یاران و اصحاب سیدالشهداء علیه السلام و زمینه‌ای برای جامعه‌پردازی دینی. پدرت، آیۀ نور است، ولی میشکند عمه‌ات، کوه غرور است، ولی میشکند پای هر زخم تو هر لحظه، دل مادر من گرچه از معرکه دور است، ولی میشکند هیچکس از دل طوفانی عباس نگفت دل عباس صبور است، ولی میشکند 🔹واضح است این شعر، اولین اثر در این خصوص نیست و بارها و بارها در سالهای گذشته، روضه‌های و دل‌گفته های حضرت رباب و حضرت زینب سلام الله علیهما و سایر اصحاب با یکدیگر را شنیده و گریسته‌ایم. اما پختگی این ارائه، شاید نشانه خوبی باشد، برای توسعه و بالندگی این زاویه دید در فهم مصیبت سیدالشهداء علیه السلام. #هنر_انقلابی #اعظم_حسینی