eitaa logo
محمد حسین رجبی دوانی
4.6هزار دنبال‌کننده
95 عکس
37 ویدیو
2 فایل
تنها کانال رسمی استاد دکتر محمدحسین #رجبی_دوانی جهت ارسال سوال و نظرات: @admin_admin14
مشاهده در ایتا
دانلود
🚨 برنامه زنده گفتگوی ویژه خبری شبکه یک و شبکه خبر 📍امشب بعد از اخبار ساعت ۲۱ 🔸با حضور استاد دکتر محمد حسین رجبی دوانی
🔸ویژه سالروز شهادت امام جواد علیه السلام 📍امام جواد (علیه السلام) در سال 203 در طفولیت به امامت رسیدند. اما در همان زمان‌ها با مشکلی که در میان شیعیان ایجاد شده بود مواجه بودند یعنی تا آن زمان سابقه نداشت امامی پیش از سن بلوغ در این جایگاه قرار بگیرد لذا پذیرش مقام امامت ایشان برای بسیاری از اصحاب امام رضا (علیه السلام) سنگین و سخت بود. 📍از این روست که می‌بینیم حتی برخی افراد از امامتِ امام رضا (علیه السلام) نیز بر می‌گردند، یعنی نه تنها امامت امام جواد (علیه السلام) را نمی‌پذیرند بلکه در امامت امام رضا (علیه السلام) هم تردید می‌کنند و حق را به واقفیه می‌دهند که امام کاظم (علیه السلام) را به عنوان آخرین امام معرفی و پذیرفته بودند. 📍با این وجود، امام جواد (علیه السلام) با نشان دادن قدرت بی‌مانند علمی خویش در همان سن طفولیت و همچنین حمایت‌های بسیار موثر علی بن جعفر عموی امام رضا (علیه السلام) که مردی بسیار ولایتمدار بود و در تثبیت امامت امام جواد (علیه السلام) بسیار کوشید، به مرور این مسأله برای شیعیان حل شد که امر امامت سن و سال نمی‌پذیرد، لذا بعدها که امام هادی (علیه السلام) در همان سن به امامت رسید و پس از آن نیز امام زمان (علیه السلام) که در پنج سالگی به مقام امامت رسید، دیگر برای شیعیان مسأله‌ای نبود. 📍مأمون که می‌دانست آن حضرت امام بر حق است، همان کاری را که با امام رضا (علیه السلام) کرد؛ یعنی قطع ارتباط مردمی امام را پیش گرفت و حضرت را البته با احترام با بغداد آورد و تلاش کرد دخترش را به ازدواج امام (علیه السلام) درآورد تا اینگونه آن حضرت را بیشتر تحت نظر داشته باشد. 📍مأمون بعد از مدتی به دلیل آگاهی بیشتر مردم از قدرت علمی امام و پافشاری‌هایی که صورت می‌گرفت، مجبور شد با بازگشت حضرت به مدینه موافقت کند. امام جواد (علیه السلام) در مدینه دست به اقدام بزرگی زد و با جریان «غلو» که در میان شیعیان ایجاد شده بود، مبارزه جدّی می‌کند. 📍ماجرا از این قرار بود که برخی شیعیان از روی جهل و نادانی یا با دسیسه‌های دستگاه خلافت و دشمنان اهل بیت (علیه السلام) مباحثی را درباره شخصیت ائمه (علیهم السلام) مطرح می‌کردند که خداوند در آنان حلول کرده و ... که این باعث انحراف و گمراهی شده بود، آن حضرت به شدت با این جریان مقابله و حتی حکم ارتداد آنان و خروج‌شان از اسلام را نیز اعلام کرد. 📍با مرگ مأمون در سال 218 که پانزده سال از دوران امامت امام جواد (علیه السلام) می‌گذشت، برادرش معتصم روی کار آمد. او فردی بسیار سرسخت و بر خلاف مأمون که به ظاهر اهل مدارا و مسامحه با امام جواد (علیه السلام) بود، اندکی بعد امام (علیه السلام) را به مرکز حکومتش در بغداد آورد و برای آن حضرت محدودیت‌هایی ایجاد کرد و سرانجام در حدود یک سالی که حضرت آنجا بودند با دسیسه‌های معتصم حضرت به شهادت رسیدند.
📜 سالروز شهادت حضرت امام باقر سلام‌الله‌علیه ۱ استاد دکتر محمدحسین 🚦بررسی وضعیت سیاسی دوران امام باقر علیه‌السلام 📍درباره وضعیت سیاسی دوران امامت حضرت امام باقر علیه‌السلام باید عرض کرد که آن وجود مقدس در سال ۹۴ یا به نقلی ۹۵، یعنی همزمان با شهادت پدر بزرگوارش امام سجاد علیه‌السلام به امامت رسیدند و تا سال ۱۱۴ که به شهادت رسیدند دوران امامت آن وجود مقدس چیزی نزدیک ۱۹ سال به طول انجامیده است. 📍در عصر امامت امام باقر سلام‌الله‌علیه، آن حضرت مدتی کوتاه یعنی کمتر از یک سال را با به عنوان خلیفه غاصب اموی معاصر هستند و بعد ار مرگ ولید در سال ۹۶ به قدرت می‌رسد که وی هم تا سال ۹۹ بر عالم اسلام مسلط بوده است. 📍این عصر، عصر گسترش قلمرو مسلمانان با عملیات‌های نظامی هست. به این معنا که در شرق در و در مناطقی ماورای ایران دوره ساسانی، فتوحات صورت می گیرد و هم در غرب عالم اسلام و اروپای غربی یعنی سرزمین اسپانیا و پرتغال امروزی که شبه جزیره ایبری باشند، مسلمان ها وارد شده و با سرعت پیش می‌روند. اما سال ۹۹ هجری در پی مرگ ، عمر بن عبدالعزیز پسر عموی آن‌ها به خلافت رسید که او بر خلاف بنی‌امیه نسبت به اهل بیت علیهم‌السلام رفتاری توام با احترام و مدارا داشت. 📍 در امامت امام باقر علیه‌السلام که به قدرت می‌رسد سب و لعن به ساحت مقدس امیرالمومنین علیه‌السلام را که معاویه لعنه‌الله باب کرده بود، ممنوع اعلام کرد و فدک را به نوادگان امام مجتبی علیه‌السلام بازگردانید و برای طالبیان و علویان از بیت المال حقوق تعیین کرد و خود را چاکر و فردی مخلص نسبت به امیرمومنان علیه‌السلام می‌دانست. 📍امام باقر علیه‌السلام با عمر بن عبدالعزیز یک مناظره مکتوب دارد. طبق نقل تاریخ روزی عمر بن عبدالعزیز از امام سجاد علیه‌السلام یاد کرد و گفت که زینت دین و پیشوای عابدان از دنیا رفت. به او گفتند که از او فرزندی باقی مانده است که چیزی از پدر کم ندارد عمر بن عبدالعزیز برآن شد که امام باقر علیه‌السلام را بیازماید. لذا نامه‌ای به حضرت نوشت و از حضرت درخواست رهنمودی کرد. 📍امام باقر علیه‌السلام در پاسخ مواردی مطرح کردند که برای عمر بن عبدالعزیز سنگین بود. لحن امام مقداری تند و سرزنش آمیز بود عمر بن عبدالعزیز وقتی این پاسخ را دریافت کرد ناراحت شد و چون می دانست که از امام علیه‌السلام نامه‌ای خطاب به خلیفه پیشین سلیمان بن عبدالملک در بایگانی در بارخلافت وجود دارد آن نامه را درخواست کرد و وقتی دید که امام چگونه با الفاظی محترمانه سلیمان را مورد خطاب قرار داره است بیشتر ناراحت شد و در نامه‌ای به امام علیه‌السلام اینگونه عنوان کرد که... 🔸من نامه شما به خلیفه جبار پیشین را دیدم که چگونه او را با عزت و احترام یاد کردید اما من که سعی کردم عدل پیشه کنم و جلوی مظالم و فشارها به مردم را بگیرم اینگونه مورد عتاب قرار داده‌اید... 📲 @rajabidavani
📜 سالروز شهادت حضرت امام باقر سلام‌الله‌علیه ۲ استاد دکتر محمدحسین 🚦بررسی وضعیت سیاسی دوران امام باقر علیه‌السلام۲ 📍امام علیه السلام در پاسخ خطاب به او فرمود من با سلیمان مطابق با جباران سخن گقتم و با تو مطابق با افرادی که می‌خواهند عادلانه رفتار کنند نامه نگاشتم. 📍وقتی عمر بن عبدالعزیز پاسخ امام را دریافت گفت خدا بهتر می‌داند که رسالت خود حود را در کجا و چه خاندانی قرار دهد. اما عمر بن عبدالعزیز در اوج جوانی در سال ۹۹ مرد و بعد از او به خلافت رسید. از برخورد او با امام باقر علیه‌السلام مورد خاصی ذکر نشده است. آخرین خلیه معاصر امام باقر علیه‌السلام بود که گفته شده است هشام بعد از معاویه و عبدالملک مروان مقتدرترین و قوی ترین خلیفه اموی بوده است. 📍هشام فردی خون ریز وجبار و قسی القلب بود. از سوی دیگر در عهد اوست که مسلمانان در اعماق فرانسه پیش می‌روند و بالاترین حد فتوحات مسلمانان و گسترش قلمرو اسلام در عهد خلافت اوست. در سال ۱۱۲ آن‌ها به جنوب پاریس رسیدند و تا آن حد را از اروپا فتح کردند. اگر چه در جنگی در جنوب پاریس بین سرزمین تور و پواتیه جایی که مسلمانان آن را بَلاط الشهدا خواندند لشکر مسلمین شکست خورد و به جنوب فرانسه عقب نشینی کرد، اما از نظر اقتدار، دولت مدعی اسلام ابر قدرت مطلق جهان اسلام آن موقع بود. 📍هشام امام علیه السلام را به شام احضار کرد و به نقلی حتی مدت کوتاهی آن حضرت را به زندان انداخت. اما هنگامی که دید امام بر روی زندانیان تاثیر گذاشته است حضرت را آزاد کرد به مدینه فرستاد. نقلی داریم که بار دوم امام علیه‌السلام را احضار کرد و متوجه خبرگی و توان امام علیه‌السلام در امور نظامی و همچنین مقابله با مسائلی که مخالفان اسلام مطرح می کردند شد. به ویژه مناظره‌ای حضرت در اطراف شام با یک پیر دانای مسیحی داشت و عزت اسلام را حضرت به آنها در شام بازگردانید. 🔸لذا هشام از حضرت بسیار به وحشت افتاد و اقدام به قتل آن وجود مقدس کرد. 📲 @rajabidavani
4_5954148832148197015.mp3
1.36M
🚦در غدیر خم چه گذشت۱ 🎙استاد محمدحسین سالروز عید سعید غدیر 📲 @rajabidavani
4_5954148832148197016.mp3
1.38M
🚦در غدیر خم چه گذشت۲ 🎙استاد محمدحسین سالروز عید سعید غدیر 📲 @rajabidavani
📜 استاد دکتر محمدحسین ویژه ماه 🚦چرا امام حسین علیه‌السلام وقتی در راه کوفه، خبردار شدند که عبیدالله بن زیاد لعنه‌الله بر این شهر مسلط شده است و مسلم و هانی به شهادت رسیدند، به مسیر خود به سمت کوفه ادامه دادند؟ 📍مردم کوفه با نامه‌های فراوان و دعوتی که به عمل آورده بودند و بیعتی که با مسلم بن عقیل به نمایندگی از امام حسین علیه‌السلام انجام داده بود موجب گردیدند که تکلیف جدیدی برای امام حسین سلام‌الله‌علیه پدید بیاید. 📍تکلیف اول و اصلی امام حسین علیه‌السلام مقابله با بزرگترین منکر یعنی حاکمیت طاغوتی چون یزید بود، اگر چه آن حضرت تنها بود و هیچ یاری نمی داشت. اما وقتی مردم کوفه آن حضرت را بدین ترتیب دعوت کردند و بیعت هم نمودند لذا تکلیف جدیدی برای آن حضرت پدید آمد که باید به خواسته مردم پاسخ مثبت دهد، به سوی آنها برود و رهبری آنها را به دست بگیرد. 📍اگرچه در بین راه می شنوند که عبیدالله بر شهر حاکم شده است و نماینده امام به شهادت رسیده‌اند و مردم مرعوب عبیدالله گردیده‌اند، دلیل نمیشود که آن حضرت بخواهد از مسیری که پیش گرفته باز پس بنشیند، چرا که برای حضرت شایسته و پسندیده نبود که وقتی عهد و پیمان با مردم دارد و هنوز مردم به حضرت اعلام نکرده اند که ما از بیعت با شما انصراف داده ایم و دیگر به عهد خود پایبند نیستیم، یک جانبه عهد خود را بشکند. 📍لذا حضرت به راه خود ادامه می‌دهد چرا که حساب آن حضرت از حساب مسلم جدا بود. چنانچه امام علیه السلام بر می‌گشت، زیر سوال قرار می گرفت که اگر شما به سوی کوفه آمده بودید ما هرگز شما را رها نمی‌کردیم و شما را یاری می‌کردیم و عدم حضور شما باعث شد چنین وضعیتی بر سر اسلام و مردم کوفه استمرار یابد. 📍بنابراین کار امام علیه‌السلام بسیار صحیح است و آن وجود مقدس باید به مسیر خود ادامه دهد، مگر آنکه یقین پیدا کنند که مردم کوفه از نظر خود بازگشته‌اند. لذا حتی تا وقتی که امام علیه‌السلام در کربلا فرود می آید و مستقر می شود هنوز امام علیه‌السلام امید دارد که کوفیانی که با آن حضرت بیعت پیدا کرده‌اند خود را به امام حسین علیه‌السلام برسانند و حق را یاری کند. 📍لذا در پاسخ فرستاده عمر سعد لعنه‌الله امام حسین علیه السلام همین نکته را گوش زد می‌کنند و می فرمایند من به دعوت این مردم به سوی کوفه آمده ام. اگر بدانم آنها از نظر خود باز گشته‌اند و بیعتی که با من کرده‌اند را شکسته‌اند و نمیخواهند من به شهر آن‌ها وارد شوم از همینجا باز میگردم. 🔸پس اشکال به مردم کوفه وارد است که وقتی شما بیعت کرده اید چرا در برابر عبیدالله‌بن‌زیاد کوتاه می آیید و از رساندن خود به یاری امام حسین علیه‌السلام باز می‌مانید و برخی از شما هم چنان وحشت می‌کنید که به رغم نوشتن نامه ها به امام حسین علیه‌السلام، به خواست عبیدالله‌بن زیاد لعنه الله به جنگ آن وجود مقدس می آیید. 📲 @rajabidavani
📜 استاد محمدحسین ویژه ماه 🚦آیا علیه السلام دختری به نام داشته اند؟ 📍برخی به کلی داشتن دختری به نام رقیه را برای علیه السلام نفی کردند. 📍برخی معتقدند امام حسین علیه السلام فقط دو دختر داشته به نامهای و . لذا از نظر آنها داستان حضرت بی مبنا است. 📍 اما من خدمت شما عرض کنم اگرچه تعداد دختران امام حسین علیه السلام را دو تن به نامهای فاطمه و سکینه نامیده است، ولی این تنها نقل ما نیست بلکه ما نقل های دیگری هم داریم که تعداد دختران امام را بیش از دوتن ذکر کرده است. 📍مثل کتاب که نَسَب شناس است و تخصصی این کاررا کرده و حال اینکه نسب شناس نیست. 📍 همینطور در مازندرانی، تعداد دختران امام حسین علیه‌السلام را سه یا چهار دختر ذکر کرده اند. 📍این منابع از نظر اعتبار یکسان هستند و نمیتوانیم بگوییم فقط نقل شیخ مفید برای ما ملاک است، پس احتمال اینکه امام حسین علیه السلام دختر دیگری غیر از این دوتن داشته باشد از نداشتن آن بیشتر هم هست. 📍 اما راجع به خرابه شام که عده ای سوال کرده‌اند که چرا در منابع اولیه چنین نقلی نیامده است، اتفاقاً در کتاب شیعی متعلق به قرن هفتم آمده است. 📍پاسخ بنده به این نکته این است که اولاً صاحب کتاب کامل بهایی از طرف علمای بزرگ شیعه توثیق شده است. 📍ثانیا او معاصر صاحب است. سید‌بن‌طاووس هم در لهوف مطالبی دارد که مورخان و مقتل نویسان پیش از او چنین نقلی را نیاورده‌اند. 📍حالا چرا ما از سیدابن طاووس به قول معروف چشم بسته می پذیریم چیزهایی را که دیگران نقل نکرده اند و اختصاصی اوست، اما از عمادالدین طبری که معاصر سیدابن طاووس است و از سلامتش هم شک نداریم وقتی مطلبی را با ذکر سند معرفی و مطرح کرده است، نپذیریم. میگوید داستان خرابه شام و شهادت حضرت رقیه علیهاالسلام در کتاب از که پیرامون زشتی‌های و کارهای خلاف آنها نوشته شده بوده گرد آوری کرده است. 📍 به قول معروف حاج عباس قمی میگوید: آثار و کتاب ها و منابعی در دست ایشان بوده است که دیگران از آن بهره نبرده بودند. پس می توان این داستان را پذیرفت مضافاً براینکه اگر مرقد حضرت درجای دیگری غیراز واقع بود می‌توانستیم تردیدی بکنیم که گروهی چنین چیزی را ساخته باشند. 📍اما در که پایگاه ، دشمنان قسم خورده اهل بیت علیه‌السلام بودند، چطور میتوانند چیزی برای قرن ها آنجا بدرخشد و جلوه کند و بزرگانی از علمای برجسته ای به زیارت آنجا بروند و نذرها بکنند و خواسته‌هایی داشته باشند که اجابت بشود. 🔸حال آیا می‌توانیم بگوییم چنین جایگاهی واقعیت ندارد و امام حسین علیه السلام چنین دختری نداشته است؟ 📲 @rajabidavani
⚫️نذر فرهنگی سامانه ایمانور⚫️ 🔴درس رایگان همراه کاروان ☑️شرح وقایع تاریخی روزهای اول تا دهم محرم ✔️با بیان استاد رجبی دوانی 🔘تعداد جلسات: ۱۰ جلسه. 🔳مدت آموزش: ۱۰۰ دقیقه 🔻ثبت نام رایگان از طریق لینک زیر: https://b2n.ir/w47683
📜 استاد دکتر محمدحسین ویژه ماه 🚦آیا فرزندان وجود مقدس حضرت زینب کبری سلام الله علیها در کربلا شهید شدند؟ 📍پیرامون فرزندان آن حضرت دو نقل داریم. 🔸نقل اول: نقلی حاکی از آن است که آن وجود مقدس از عبدالله بن جعفر چهار پسر به نام های علی، محمد، عون و عباس و یک دختر به نام ام کلثوم داشته اند. 🔸نقل دوم: اما نقل دیگری هم وجود دارد که سه پسر به نام‌های علی، جعفر و عون و یک دختر هم به نام ام‌کلثوم داشته اند. 📍اما اینکه کودکانی از حضرت زینب سلام الله علیها در کربلا به شهادت رسیده باشند، در هیچ منبع معتبری چنین نکته‌ای ذکر نشده است و اساساً آن وجود مقدس یعنی حضرت زینب علیهاالسلام هنگام فاجعه کربلا حدود ۵۵ یا ۵۶ سال داشتند و معنا ندارد فرزند کوچک، آن هم در حد طفل و کودک داشته باشند. 📍ولی آنچه مسلم است دو تن از فرزندان عبدالله بن جعفر در کربلا به شهادت رسیده اند؛ یکی عون و دیگری محمد. 📍برخی از منابع مطرح کرده‌اند که هر دوی این شهدای بزرگوار از حضرت زینب سلام الله علیها بوده‌اند اما یکی از نقل‌ها حاکی از این هست که محمد بن عبدالله بن جعفر مادرش خوصاء دختر حفصة بن ثقیف بوده و این نقل را مناقب ابن شهر آشوب و ابوالفرج اصفهانی مطرح کرده‌اند. 📍اما در اینکه حداقل حضرت زینب سلام الله علیها مادر یک شهید در کربلا هست شکی نیست و چه بسا این محمد هم طبق نقلی که عرض کردیم که حضرت زینب علیهاالسلام فرزندی هم به نام محمد داشته او هم فرزند حضرت زینب سلام الله علیها باشد و آن وجود مقدس مادر دو شهید باشد. 📍دو نکته هم در اینجا عرض کنم که برخی از منابع (البته خبر متفق القولی نیست) گفته اند که غیر از این دو شهید از فرزندان عبدلله بن جعفر فرزند دیگری هم بوده است به نام عبیدالله بن عبدالله بن جعفر و او هم در واقعه کربلا به شهادت رسیده که ابوالفرج اصفهانی می‌گوید که این عبیدالله برادر همان محمد از خوصاء بوده است ولی همان طور که عرض کردم این نقل مورد اتفاق نیست. 📍نکته دوم هم راجع به دختر حضرت زینب علیهاالسلام است که ما نقلی را داریم که تفصیل آن را مرحوم علامه امین عاملی در کتاب ارزشمند اعیان الشیعه آورده است و به سند خود روایت می کند که معاویه لعنه الله هنگامی که بر عالم اسلام غاصبانه حکومت می کرد، در پی به دست آوردن دل بنی‌هاشم و عمدتاً امام حسین علیه‌السلام و خاندان امیرمومنان علیه‌السلام به ظاهر برآمده بود 📍لذا در این ارتباط تلاش کرد که ام‌کلثوم دختر حضرت زینب علیهاالسلام را برای یزید لعنه الله پسر خود خواستگاری کند و در این ارتباط مروان حکم لعنه الله فرمانروای خود در مدینه را مامور خواستگاری کرد. اما عبدالله بن جعفر موضوع را با امام حسین علیه‌السلام در میان گذاشت و اختیار دختر خود و تصمیم گیری برای ازدواج او را به حضرت واگذار کرد و امام علیه‌السلام ضمن مخالفت با این ازدواج ام‌کلثوم را به عقد قاسم بن محمد بن جعفر بن ابیطالب یعنی پسر عموی او با میل و رضایت خود ام‌کلثوم در آورد. 🔸در این نقل هست که امام علیه‌السلام خیر ام‌کلثوم را در این ازدواج دیدند و وقتی با او در میان گذاشتند ام‌کلثوم هم پیشنهاد حضرت امام حسین علیه‌السلام دایی بزرگوار خود را پذیرفت و این ازدواج صورت گرفت واقدام معاویه ناکام ماند . 📲 @rajabidavani
50.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⭕ نقش خواص در انحراف مسیر امامت دکتر رجبی دوانی محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام: 🔸 برخی از خواص بعد از رحلت پیامبر اسلام به دنبال این بودند که حرف پیامبر در غدیر را به حاشیه ببرند و مطرح کردند که علی(ع) چون دستش به خون بزرگان قریش آغشته است و جوان می باشد نباید رهبری جامعه را به عهده بگیرد. 🔸بسیاری از این خواص اسلام آورده بودندو اما ایمان پیدا نکرده بودند. چون لازمه ایمان شناخت ولایت پیامبر است و شناخت ولایت حضرت مستلزم اطاعت محض است و اینان این اطاعت را نداشتند. نمونه این کوتاهی را در ماجرای لشکر اُسامه می بینیم. 🔸عملکرد و سابقه امام علی بلا رقيب است. نقشی که ایشان در جنگ های بدر و حنین و خندق و تبلیغ اسلام داشت، هیچ کسی نداشت. حضرت رسول تعیین کننده امامت امام علی نبود بلکه معرفی کننده ایشان بود. 🔸 در ماجرای سقیفه و انتخاب خلیفه اول بر خلاف ادعای های مطرح شده هیچ گونه اجماعی وجود نداشت در جامعه اسلامی و ما شاهد اوج انشقاق و چند دستگی هستیم. @rajabidavani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕ سخت‌ترین صبر امام حسین(ع)، صبر بر تردید افکنی نزدیکانش بود. 🔸آن‌هایی که تردید داشتند مثل "عبدالله‌بن‌جعفر" ، "عبدالله‌بن‌عباس" و "محمدحنفیه" بااینکه می‌دانستند امام حسین (ع) امام حق است ولی به‌سبب عدم معرفت کافی به ولایت و اینکه امام هر آنچه می‌کنند حق است می‌آیند و امام را نصیحت می‌کنند که به کربلا نرو. این یعنی عدم شناخت ولایت. 🔸این‌ها درعین این‌که می‌دانند امام حسین(ع) حق است اما چون به ولایت باور کامل ندارند و برای خودشان شأنی در برابر تصمیم ولایت قائل هستند، درنتیجه هم خودشان امام را همراهی نکردند و هم در عده دیگری اثر گذاشتند. 🔸همین خواص از روی دلسوزی و تحلیل غلط و برداشت نادرستشان بود که باعث شدند عده‌ای در مکه به امام نپیوندد. مردم نگاه می‌کردند که برادر امام یا پسرعمو یا داماد امام مگر بد او را می‌خواهند که او را از سفر به کوفه باز می دارند؟ @rajabidavani
📜 استاد دکتر محمدحسین ویژه ماه 🚦 : آیا در کربلا اهل بیت علیهم السلام تشنه بودند؟ آیا شب عاشورا غسل کردند؟ آیا نمی شد چاه حفر کنند چون نزدیک به فرات بودند؟ آیا فقط حضرت زینب و حضرت عباس و امام حسین علیه السلام تشنه بودند؟ 📍 : اهل بیت علیهم السلام در واقعه کربلا تا هفتم محرم مشکلی از نظر آب نداشتند. روز هفتم محرم بود که فرمانی از عبیدالله بن زیاد لعنه الله برای عمر سعد لعنه الله رسید که در آن گفته بود: "آب را روی حسین و کسان او ببند، همانگونه اینها آب را روی خلیفه مظلوم عثمان بستند ." 📍لذا از شب هفتم در حقیقت دسترسی اهل بیت علیهم السلام و اصحاب و یاران امام به آب ممنوع شد. 📍اما نقلی داریم که وقتی مشکل آب پدید آمد، حضرت عباس علیه السلام به همراه حضرت علی اکبر علیه السلام با بیست نفر که مشک هایی در دست داشتند و سی نفر که آنها را حفاظت می کردند هجوم به شریعه بردند و افراد مستقر در شریعه را پراکنده کردند و توانستند با خود آب به خیمه گاه بیاورند. 📍آنچه مسلم هست روز عاشورا این بزرگواران آب نداشتند و غسل هم که گفته شده در این سوال آمده که آیا شب غسل کردند، خیر صبح روز عاشورا هست که غسل صورت می گیرد در این که ما این نقل را داریم شکی نیست. 📍اینکه گفتند که آیا نمیشد چاه حفر کرد؟ باید بگوییم حتی نقلی داریم که چاهی هم حفر شد، اگر چه ذکر شده است که بعد قوای دشمن آمدند این چاه را پر کردند و مانع استفاده شدند ولی به نظر می رسد که از این چاه آب هم استخراج کرده اند ولی ظاهرا این آب قابل شرب نبوده و می توانستند با آن غسل کنند و وضو بگیرند ولی قابل خوردن نبوده است. 📍لذا از صبح عاشورا تا عصر عاشورا همگی تشنه هستند و اختصاص هم به امام حسین وحضرت زینب و حضرت عباس علیهم السلام ندارد بلکه همه ی اصحاب حضرت و همه ی اهل حرم و کودکان همه اینها تشنه بودند و مشکل بسیار سنگین شده بود بخصوص که هوا گرم بود. به ویژه برای کسانی که می جنگیدند چون زره و کلاه خود های آهنی بر سر داشتند و این خود بر عطش آنها می افزود... 📲 @rajabidavani
47.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⭕ کربلا و درس مذاکره! دکتر رجبی دوانی محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام: 🔸 در همان دوره آقای روحانی گفتم که بیان این مساله یک مغالطه و جفا در حق امام حسین(ع) است و مطرح کردن این موضوع از روی غرض و مرض است. 🔸 رهبر انقلاب در واکنش به این ادعا برخورد تندی را انجام دادند و گفتند آیا تاریخ را اینگونه می فهمید که امام حسین می خواست مذاکره کند که یک چیزی بدهد و یک چیزی بگیرد! 🔸 امام حسین در گفت و گو با عمر بن سعد بر سر او فریاد می زند و می گوید وای بر تو و در نهایت از او می خواهد که به لشکر من بیا. حضرت به دنبال هدایت و نجات او بود،همان طور که حضرت زهیر و عبیدالله بن حر جحفی را ام دعوت به همراهی کرد. 🔸 اگر حضرت می خواست مذاکره کند چرا اینهمه به خود و خانواده اش رنج سفر و مبارزه را داد! در همان مدینه می توانست مذاکره و معامله کند! 🔸 اینقدر شرایط جامعه فساد آلود شده بود که سنان بن انس به یزید می گوید به من پاداش عظیم بده زیرا که کسی را کشته ام که دارای بهترین پدر و مادر در طول تاریخ بوده است. @rajabidavani
⚫️ اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیّاکُمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ ال محمّد علیهمُ السّلام 📲 @rajabidavani
🚨عبرتهای عاشورا 📍امشب بعد از اخبار ساعت ۲۱ 🔸با حصور استاد دکتر محمد حسین رجبی دوانی
📜 استاد دکتر محمدحسین 🚦 :آیا امام سجاد علیه السلام با یزید لعنه الله بیعت کردند؟ 📍 : اگر چه در نقل های پس از وقوع فاجعه کربلا و به اسارت بردن آل الله چیزی در ارتباط با بیعت کردن امام سجاد سلام الله علیه با یزید لعنه الله نداریم، ولی باید گفت طبق اعتقادی که داریم و حوادث تاریخی نشان می دهد همه امامان ما بنا بر جبر روزگار و فشارهایی که وجود داشت و همچنین برای مصلحت اسلام مجبور شدند با طاغوتیان زمانه خود بیعت کنند. 📍تنها امامی که با هیچ طاغوتی بیعت نکرده است وجود مقدس امام عصر ارواحنا فداه و عجل الله تعالی فرجه هست و یکی از فلسفه های غیبت امام زمان علیه الصلاة و السلام را در همین مسئله دانسته اند. یعنی امام زمان علیه السلام نباید بیعت جباران بر گردنش باشد، چرا که او آخرین حجت خدا هست و می خواهد تمام جباران را از روی زمین محو کند. 📍اما درباره امام سجاد علیه السلام اگر هم در وقایع مربوط به فاجعه بعد از کربلا پیرامون بیعت آن حضرت چیزی ذکر نشده، در سال شصت و دو که فاجعه حره مدینه اتفاق افتاد و قوای یزید به داخل مدینه ریختند و این شهر را آماج جنایات خود کردند، در تاریخ داریم (تاریخ یعقوبی و احتمالا تاریخ طبری و امثال آنها آورده شده) که مسلم بن عقبه فهری، فرمانده جنایت کار یزید لعنه الله وقتی مدینه را اشغال کرد و مردم را جمع کرد، به زور از آنها برای یزید بیعت گرفت، به امام سجاد علیه السلام هم رسید و از امام هم خواست بیعت کند و امام هم به ناچار بیعت فرمودند... 📲 @rajabidavani
📜 استاد دکتر محمدحسین 🚦مگر امام حسین علیه‌السلام شهید نشدند تا با یزید بیعت نکنند؟ پس چرا امام سجاد علیه‌السلام با یزید لعنه‌الله بیعت کردند؟! 📍در پاسخ باید گفت امام علیه‌السلام شهید نشد تا با یزید لعنه‌الله بیعت نکند، حتی اگر یزید حکم نکرده بود که امام علیه‌السلام باید با من بیعت کند وگرنه کشته خواهد شد، امام دست بردار از او نبود. چرا که برای نخستین بار در عالم اسلام فردی زمام امور مسلمین را به دست گرفته است که این جایگاه را نه تنها غاصبانه به دست گرفته، بلکه روی کار آمدن او خلاف شرع و خلاف عرف و خلاف اخلاق است و این بزرگترین منکری است که در عالم اسلام رخ داده. 📍لذا امام علیه‌السلام برای مقابله با این منکر عظیم قیام کرد. حتی اگر یزید متعرض آن حضرت نمیشد و کاری به این نداشت که امام حسین علیه‌السلام با او بیعت نمیکند، چون برای نخستین بار یک چنین موقعیتی در زمان امامت امام حسین علیه‌السلام پدید آمده، این وظیفه امام حسین علیه‌السلام است که در برابر این وضعیت بایستد، حتی اگر به ظاهر شکست بخورد و به شهادت برسد. 📍تکلیف را امام حسین علیه‌السلام انجام داد و راه را مشخص کرد. لذا از امامان بعدی این تکلیف ساقط شد، چرا که مردم باید بدانند برای مقابله با چنین وضعیتی باید گرد رهبر حق جمع بشوند و او را یاری کنند تا بتواند حاکمیت حق را بر قرار کند و طاغوت ها را از میان بردارد. 📍لذا دیگر امام سجاد علیه‌السلام تکلیفی همچون امام حسین علیه‌السلام ندارند و تقیه ایجاب میکند که حضرت برای دفع خطر از جان مبارک خود و بازسازی شیعه، از ساحت خود محافظت کند. چرا که در اثر واقعه کربلا شیعه از بین رفته است و ما حدیث داریم که بعد از شهادت امام حسین علیه‌السلام جز ۳ یا ۵ نفر، مسلمان واقعی دیگر باقی نمانده بود. 🔸لذا اگر امام سجاد علیه‌السلام هم می‌خواستند بایستند و به شهادت برسند، امامت با خلل مواجه می‌شد و تکلیف بزرگ احیای شیعه و تربیت نیروهای جدید برای مذهب حق، بر زمین می ماند. 📲 @rajabidavani
📜 استاد محمدحسین 🚦غربت علیه السلام میان یارانشان 📍امام مجتبی علیه السلام میدانستند که لشگرشان ناهمگون است. همین لشگر در صفین که تقریبا یک دست بودند با یک حیله و فریبی که معاویه به کار برد بهم ریختند. 📍لذا امام مجتبی علیه السلام خواستند اینها در کوفه را تصفیه کنند. لذا حضرت سخنانی را ایراد کردند و فرمودند آنهایی که انگیزه های مادی و غیر الهی دارند کنار بروند و فقط عده‌ای که واقعا پای کار هستند بمانند. 📍در این سخنان حضرت فرمودند من تا حالا کینه کسی را به دل نگرفتم و میدانم که آرامش بهتر از ناآرامی است. اینجا بعضی ها سخنان حضرت را بر این حمل کردند که حضرت قصد بر این دارد که با معاویه کنار بیاید، در حالی که قضیه این نبود. 📍لذا نگذاشتند اصلا صحبت امام تمام بشود و یک نفر که از ظاهر سخنش برمیاید که از خوارج باشد، داد زد -نعوذبالله- حسن کافر شده همانگونه که پیش از این پدرش کافر شده بود. با حرف این فرد لشگر بهم ریخت و امام نتوانست ادامه بدهد. حضرت از منبر پایین آمدند و داخل خیمه رفتند. 📍اما بعضی از لشگریان داخل خیمه حضرت ریختند و هرآنچه داخل خیمه بود غارت کردند، عبا را از دوش و سجاده را از زیر پای امام کشیدند. حضرت سوار اسب شدند که حرکت کنند و وارد مدائن شوند که یک ملعونی حمله کرد و روی اسب با خنجر چنان به ران امام زد که به استخوان رسید. 📍چند نفر به یاری امام آمدند و آن ملعون را کشتند. حضرت به شدت مجروح شدند. امام را به خانه سعد بن مسعود ثقفی عموی مختار که حاکم مدائن بود بردند و آنجا بستری کردند. 📍جاسوسان معاویه خبر دادند که لشگر امام از هم پاشیده است، معاویه نامه ای برای امام فرستاد. حتی منابع تاریخی نوشته‌اند که معاویه نامه‌های برخی از فرماندهان لشگر امام را که خطاب به او نوشته بودند که اگر تو بخواهی حسن را زنده یا مرده تحویل تو می‌دهیم را به نامه حضرت ضمیمه کرد و عنوان کرده بود با این وضع فرماندهان لشگرت میخواهی با من بجنگی؟ صلاح تو اینست که کناره گیری کنی و با من صلح کنی و من هرشرطی که تو بگذاری میپذیرم. 📍 معاویه این نامه را برای امام فرستاد. در اینجا امام حسن علیه السلام بسیار هوشمندانه عمل کردند. چون معاویه هرگز فکر نمیکرد که امام حسن علیه السلام پیشنهاد او را بپذیرد و تصور معاویه این بود که امام رد میکند و حضرت حاضر نیست حکومت را به او واگذار کند و در نتیجه قبل از اینکه معاویه بخواهد او را بکشد همین خائنینی که در لشگر حضرت هستند امام را از بین خواهند برند و به قول معروف توپ هم در زمین امام حسن علیه السلام است. حتی اگر جنگی هم در میگرفت چون امام حسین علیه السلام پا به پای برادر است هر دو برای این میروند و امامت همانجا نابود میشود. 📍 اما امام مجتبی علیه السلام وقتی این نامه را دریافت کردند این نبود که فوری صلح را بپذیرند. حضرت آمدند در بین لشگری که از هم متلاشی شده و با همان حالت جراحت فرمودند مردم من بلدم خودم به تنهایی خدا را چگونه عبادت کنم که از من راضی باشد. اگر ایستاده‌ام به خاطر شماست. معاویه دارد به چیزی دعوت میکند که نه خیر دنیا در آن هست و نه آخرت. اگر پیشنهاد او را بپذیریم میبینم آب و نانی که خدا برای شما مقدر کرده، بچه‌هایتان میروند درب خانه اینها درخواست می‌کنند و آنها دریغ میکنند. 📍 اگر رضای خدا و مرگ با عزت را ترجیح میدهید پیشنهاد او را نادیده بگیرید و به جنگ او بروید که جز شمشیر بین ما و او نباید باشد. اما اگر دنیا و باقی ماندن در دنیا را ترجیح میدید پیشنهاد او را بپذیریم. 🔸اینجا بود که از جای جای لشگر به صراحت فریاد بلند شد: دنیا و باقی ماندن در دنیا... یعنی ما تو را نیمخواهیم معاویه را میخواهیم. اینجاست که امام صلح را میپذیرند . 📲 @rajabidavani
🚨«محمدحسین رجبی دوانی» در نشست خبری نخستین کنگره بین‌المللی بزرگداشت امام‌زاده علی ابن محمد باقر(ع): 🔹نخستین قیام در خوان‌خواهی از شهادت امام حسین علیه السلام، حتی پیش از قیام مختار و توابین در ایران به وقوع می‌پیوندد و مردم سیستان بلافاصله پس از شنیدن خبر شهادت امام حسین (ع) دست به قیام می‌زنند. 🔹وسعت قیام آنها به گونه‌ای بوده که برادر عبیدالله بن زیاد که حاکم سیستان بوده از این شهر فرار می‌کند. نکته جالب‌تر این است که این قیام زمانی به وقوع پیوسته که شیعه هنوز وارد ایران نشده است. 🔹حتی زمانی که اکثر ایران مذهب غیرشیعه را داشت، برای امام حسین(ع) و اهل بیت(ع)، مراسم عزاداری برگزار می‌کردند و بدین وسیله ارادت خود را نشان می‌دادند. 🔹امروز خناسان، خبیثان و خائنانی در پوشش دروغین مذهب و به دروغ به نام برادران اهل تسنن در کشور فتنه‌انگیزی می‌کنند و اخیرا هم فرد خبیثی راهپیمایی اربعین را زیرسوال برد. کسی که از بهاییت حمایت می‌کند و با استفاده از سعه صدر نظام جمهوری اسلامی، لگدپراکنی می‌کند، امروز در اثر تبلیغ وهابیت و خباثت خودش، برادران اهل تسنن را از خوردن نذری‌هایی که برای امام حسین(ع) داده می‌شود و شرکت در عزاداری‌ها منع می‌کنند.
📜 استاد دکتر محمدحسین 🚦 : نمی توان پذیرفت اسیران آل الله چهل روز بعد از فاجعه کربلا به این منطقه که مزار شهیدان است بازگشته باشند و آنجا را زیارت کرده باشند... 📍 : در پاسخ باید گفت این موضوع رخ داده و امکان دارد. وقتی ما می بینیم که این ذوات مقدس را در روز دوازده محرم وارد کوفه می کنند و عبیدالله بن زیاد لعنة الله علیه در نامه ای به یزید از او راجع به اسرا و سرهای مطهر شهیدان کسب تکلیف می کند داریم که دستور یزید هم می رسد که آنها را نزد من بفرست و در روز اول ماه صفر کاروان اسیران آل الله وارد شام می شود؛ یعنی هجده روز بعد از ورود اسیران آل الله به کوفه ( رفت و برگشت نامه رسان و رفتن آل الله به شام جمعاً هجده روز میباشد )... 📍وقتی ما بپذیریم که روز اول صفر اسیران اهل بیت علیه السلام در شام بوده اند و با توجه به افشاگری های کوبنده حضرت زینب علیهاالسلام و امام سجاد سلام الله علیه یزید مجبور به تغییر رفتار می شود و سفارش به ملاطفت نسبت به اسیران می کند و میداند هر چه بیشتر اهل بیت را در شام نگه دارد خود را بیشتر مفتضح کرده است، لذا اگر قبول کنیم و بپذیریم که حداکثر اقامت این بزرگواران در شام یک هفته یا هشت روز یا حتی ده روز هم بوده باشد و دهم ماه صفر از شام حرکت کرده باشند طبیعی است که بعد از ده روز می توانند در کربلا حاضر باشند 📍اما اینکه گفته شده است که کربلا در مسیر شام به حجاز نبوده که بخواهیم بگوییم در اربعین زیارت آل الله از کربلا صورت گرفته... بله این بحث کاملا واضح است و کسی نگفته است کربلا در مسیر مدینه است، بلکه آل الله می خواهند پیش از رفتن به مدینه یک بار دیگر شهدای کربلا را زیارت کنند. لذا راه خود را دور می کنند به کربلا می روند و از آنجا به مدینه باز می گردند. 📲 @rajabidavani