دربِ شهادت،باز مانده!من کجا ماندم؟! یاران به نوبت،پر زدند!افسوس جاماندم! این‌روزها،دامانِ‌شعر از خون،پر از لاله‌ست کوهی پر از بغضم اگرکه بی صدا ماندم! ماندم برای حاج-قاسم در علمداری! ماندم برای سید-ابراهیمِ محرومان! ماندم سرِ درسِ صبوری‌های اسماعیل ماندم که با سید-حسن،باشم سرِ پیمان! خواندم«اذا جاءَ...»اگرچه رفت نصرالله! او رفت و حزب الله باقی ماند و راهش نیز! تلقین شاعرها شده این بیت تکراری: سید حسن! سید حسن!سید حسن!برخیز! ای‌سیبِ‌سرخِ‌قلبِ‌لبنان!عطرِ تو هرجاست! مانندِ تصویرت که میترسد از آن،دشمن! مثل صدای محکمت در گوش این دنیا همچون تمامِ باوَرت در عمقِ جانِ من تو در وصیت گفته‌ای خیرِ دو دنیا چیست: (ایمانِ محکم داشتن به رهبری)... آری! یادِ نگاهت،خنده‌اَت،احساست افتادم! هربار می‌دیدم که از جان،دوستش داری ✍ #عارفه_دهقانى https://eitaa.com/asemantebbb