تشبیه همسر به لباس «هُنَّ لِباسٌ لَكُم وأنتُم لِباسٌ لَهُنّ»[سوره بقره آیه ۱۸۷]، در اين تشبيه لطيف (تشبيه همسر به لباس)، نكات تربيتی دقيقی است كه برخی از آنها بدين شرح است: ▫️لباس عيوب انسان را مي‌پوشاند و آبرو را حفظ مي‌كند. زن و شوهر نيز بايد عيوب هم را بپوشانند و آبروی اجتماعی يكديگر را حفظ كنند. ▫️لباس، انسان را از گرما و سرما و... حفظ مي‌كند. زوجين نيز بايد در حوادث تلخ و شيرين و گرم وسرد زندگی، موجبات دلگرمی هم را فراهم كنند. ▫️ميان لباس و كسی كه آن را پوشيده رابطه‌ ای تنگاتنگ و صميمی است كه بيگانه ميان آن دو راه ندارد. رابطه زوجين نيز بايد چنين باشد تا بيگانه‌ ای به درون زندگی آنان راه نيابد كه به اسرارشان پي‌برده، احياناً فتنه‌گری كند. ▫️لباس مايه آرامش انسان است. زن و شوهر نيز موجب آرامش يكديگرند. قرآن از شب، هم به «لباس» تعبير كرده است:«وجَعَلنَا اللَّيلَ لِباسا» و هم به سكونت و آرامش: «هُوَ الَّذي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيلَ لِتَسكُنوا فيه».اين دو تعبير درباره زوجين نيز آمده است: «هُنَّ لِباسٌ لَكُم وأنتُم لِباسٌ لَهُنّ» ، «ومِن آياتِهِ أن خَلَقَ لَكُم مِن‌ انفُسِكُم أزوجاً لِتَسكُنوا إلَيها وجَعَلَ بَينَكُم مَوَدَّةً ورَحمَة» ▫️لباس آرايه انسان است و به وی زينت مي‌بخشد.زن و شوهر نيز بايد #زينت يكديگر باشند.زن و شوهر كنار هم موقعيتی در خانواده و اجتماع پيدا مي‌كنند كه در گذشته آن را نداشته‌اند، از اين رو به آنها با احترام بيشتری برخورد می‌شود. تفسیر تسنیم ج۹ ص۴۶۰،۴۶۱ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

خدا،خاموش کننده آتش جنگ یهود خداوند به روشن ترین بیان اعلام فرمود:«کُلَّما اَوقَدوا نارًا لِلحَربِ اَطفَاَهَا الله»؛ هر وقت آتش جنگی را برافروزند خدا خاموشش می کند.خدا از کار یهودیان و صهیونیست ها و کار خودش با فعل ماضی «اَوقَدوا» و «اَطفَاَهَا الله»، نه «یطفئها الله» تعبیر می فرماید و جمله را مُصدَّر به «کُلَّما» می کند که بر #استمرار دلالت دارد؛ یعنی صهیونیست ها در هر جای خاورمیانه ، در ایران ، عراق ، لبنان و فلسطین آتشی برپا کنند خدا خاموش می کند،«ومَن اَصدَقُ مِنَ اللهِ قیلا»؛ چه کسی از خدا راستگوتر است و چه کسی بهتر از خدا به وعده و پیمانش وفا می کند :«ومَن اَوفی بِعَهدِهِ مِنَ الله» . آفاق اندیشه ص۷۹ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

فاتح نهایی از امام صادق(سلام الله علیه) نقل شده است: هنگامی که اسرای اهل بیت(علیهم السلام) از سفر غم بار کربلا به مدینه بازگشتند، ابراهیم بن طلحة بن عبیدالله، که در میان استقبال کنندگان بود، از امام سجّاد(سلام الله علیه) سؤال کرد: در این جنگ چه کسی پیروز شد؟ آن حضرت فرمود: اگر خواستی بفهمی پیروز واقعی کیست، وقت نماز اذان و اقامه بگو و ببین نام چه کسی را بر زبان می آوری؟[۱]. به عبارت دیگر به او فهماند که ما رفته بودیم تا نام نبی اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) را زنده کنیم و به این هدف نیز رسیدیم؛ چون عده ای می خواستند نام امویان را به جای نام انبیا و اولیا بنشانند، ما همه چیزمان را در راه خدا داده و با اهدای خون خود جلوی این فاجعه را گرفتیم. در مقابل نام و یاد ما تا ابد زنده و پاینده خواهد بود و انتقام ما را نیز از دشمنانمان خواهد گرفت و لذا هیچ نگرانی نداریم. ابراهیم بن طلحه گویا فرزند همان طلحه معروف صدر اسلام است که همراه هم فکرش (زبیر) در جنگ جمل کشته شد. او احتمالاً می خواست با این سؤال همان کلام یزید ملعون را تکرار کند که گفته بود: «لیت أشیاخى ببدر شهدوا... » و بدین طریق زخم زبانی به امام سجّاد(سلام الله علیه) زده باشد. این که از محمل خارج نشد و اصرار داشت خود را پوشیده نگه دارد ظاهراً بدین جهت بود که چون آدم شناخته شده ای بود، نمی خواست کسی بفهمد که زخم زبان زننده کیست. البته پیروزی امویان منفعتی برای او نداشت و فقط شکست بنی هاشم برایش مسرّت بخش بود. لیکن جواب محکم و کوبنده امام سجّاد(سلام الله علیه) زبان او را در دهانش خشک کرد: «فبُهت الّذی کفر». [۱]بحار الانوار ج۴۵ ص۱۷۷ حماسه و عرفان ص۳۳۴،۳۳۵ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

پاداش شهيدان مفسّر بزرگ اسلام، طبرسی می‌گوید: احاديثی كه درباره پاداش شهيدان وارد شده از شماره بيرون است و يكی از #بهترين آنها حديثی است كه حضرت عليّ بن موسی الرّضا (سلام الله علیه) از سيّدالشّهداء(سلام الله علیه) و آن حضرت از پدر بزرگوار خود اميرمؤمنان (سلام الله علیه) نقل مي كند. زمانی كه اميرالمؤمنين (سلام الله علیه) در حال خطبه مردم را به جهاد تشويق و ترغيب مي فرمود، جوانی برخاست و گفت: ای اميرمؤمنان فضيلت جنگجويان و مجاهدان راه خدا چيست؟ امام فرمود: من پشت سر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) بر ناقه سوار بودم و از غزوه «ذات السلاسل» بر می‌گشتیم و همين پرسش را از پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) كردم.  پيامبر فرمود: هنگامی كه جنگجويان تصميم بر شركت در ميدان نبرد می‌گیرند، خداوند آزادی از آتش را برای آنان مي نويسد. و هنگامی سلاح بر مي گيرند و تجهيز مي شوند خداوند به وجود آنان بر فرشتگان افتخار مي كند. هنگامی كه اهل و عيالشان با آنان وداع مي كنند ديوارها و خانه ها برايشان مي گريند و از گناه خارج می شوند و بر هريك از آنان خداوند چهل فرشته مي گمارد كه از هر سو حفظشان كنند. جنگجو هيچ عملی انجام نمي دهد جز اين كه چند برابر، پاداش برای وی منظور مي شود و در برابر هر روز جنگجويان ثواب عبادت هزار مردی كه هزار سال خداوند را پرستش كنند و هر سالی سيصد و شصت روز و هر روز آن برابر عمر دنيا باشد مي نويسند.  هنگامی كه مجاهدان در برابر دشمن قرار گيرند و نيزه ها و تيرها ردّ و بدل شود و مردان در برابر هم قرار گيرند فرشتگان با بال و پر خود اطراف آنان را مي گيرند و از خدا می خواهند ثبات قدم و نصرت عطا فرمايد. در اين هنگام منادی ندا مي دهد: «الجنة تحت ظلال السّيوف»؛ بهشت در سايه شمشيرهاست. در اين هنگام اثر سرنيزه ها و ضربات دشمن بر پيكر شهيد ساده تر از نوشيدن آب خنك در روز تابستان است.  هنگامی كه شهيد روی زمين قرار مي گيرد زمين مي گويد آفرين به روح پاكيزه ای كه از بدن پاكيزه بيرون آمده. نويد بر تو. همانا بر توست نعمت هايی كه هيچ چشمی نديده و هيچ گوشي نشنيده و بر قلب هيچ انساني خطور نكرده است: «ما لا عينٌ رأت و لا أذن سمعت و لا خطر علي قلب بشرٍ». خداوند مي گويد: من جانشين او در ميان خانواده اش هستم. كسی كه شهيدان را خشنود كند مرا خشنود كرده و كسی كه به خشمشان آورد مرا به خشم آورده است...[۱] [۱]مجمع البیان ج۲_۱ ص۸۸۴ کتاب معاد در قرآن ج۴ ص۲۵۴،۲۵۵ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

حضرت امام حسن مجتبی (سلام الله علیه) فرمودند: «ما بَقِی فی الدنیا بقیّة غیر هذا القرآن فاتّخذوه إماماً یدلّکم علی هداکُم... »؛ در دنیا تنها قرآن، بدون تحریف باقی مانده است؛ آن را پیشوا و راهنمای خود بگیرید، شما را به هدایت واقعی رهنمود می شود. ادب فنای مقربان ج۲ ص۱۹۸ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

#ادامه 🔸خدای تعالی در فراز پایانی حدیث کساء فلسفه آفرینش را چنین بیان می‌فرماید:«اِنّي ما خَلَقْتُ سَمآءً مَبْنِيَّةً، وَلا اَرْضاً مَدْحِيَّةً، وَلا قَمَراً مُنيراً، وَلا شَمْساً مُضِيئَةً، وَلا فَلَكاً يَدُورُ، وَلا بَحْراً يَجْري، وَلا فُلْكاً يَسْري، اِلاَّ في مَحَبَّةِ هؤُلاءِ الْخَمْسَةِ...»به راستی من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه مهر درخشان و نه فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در جریان را، مگر به خاطر محبت و دوستی این پنج تن(محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین عليهم‌ السلام). 🔸بدیهی است که محبت و رحمت میان عاشق و معشوق و زائر و مزور همیشه دو سویه است، چنان‌که در گردهمایی چند میلیونی اربعین، مدیریت این حرکت بی‌بدیل و ارائه این حجم از خدمات به آن جمعیت عظیم و وجود امنیت و آرامش چشمگیر و الطاف فراوان دیگر، همه و همه از نگاه مهر و محبت و رحمت امام علیه السلام به مردم نشأت می‌گیرد. بنابراین، محبت به اولیای الهی ظرفیت شکل گیری امت اسلامی و بلکه بالاتر از آن، ایجاد تمدن انسانی بر محور آن را داراست و این ظرفیت تمدنی، در #اجتماع_اربعین قابلیت خود را نشان می‌دهد... کوثر اربعین ص ۱۸۵،۱۸۶ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

«بوسیدن عتبه و آستانه» طبق بيان برخی از علما، شایسته است زائر عتبه و آستانه مبارکه را ببوسد،چنان‌که علامه مجلسی (رضوان الله تعالی عليه) به آن تصریح کرده و عده ای از علما نیز به امری که در روايت صفوان در شیوه زیارت قبر امیر المؤمنین سلام الله علیه آمده، استناد کرده‌اند که امام صادق سلام الله علیه به صفوان فرمود:«سپس آستانه را ببوس و آن‌گاه پای راست را قبل از پای چپ حرکت ده.»[۱] مستحب است آن‌گاه که پای راست را هنگام ورود پیش می‌نهد بگوید:«بِسْمِ اللّٰهِ و بِاللّٰهِ و فِی سَبِیلِ اللّٰهِ، وَعَلَىٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰهِ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا»[۲] [۱]بحارالانوار ج۹۷ ص۲۸۴ [۲]بحارالانوار ج۹۷ ص۱۶۱ کوثر اربعین ص ۷۰،۷۱ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی #اربعین 🔻@range_khodaa🔻

🏴اهتمام به زيارت اربعين  حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمودند:«نشانه های مؤمن و شيعه، پنج چيز است: اقامه‌ نمازِ پنجاه و يك ركعت، زيارت اربعين حسينی، انگشتر در دست راست كردن، سجده بر خاك و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحيم». مراد از نماز پنجاه و يك ركعت، همان هفده ركعت نماز واجب روزانه به اضافه‌ نمازهای نافله است كه جبران كننده‌ نقص و ضعف نمازهای واجب است؛ به ويژه اقامه‌ نماز شب در سحر كه بسيار مفيد است. نماز پنجاه و يك ركعت به شكل مذكور از مختصات شيعيان و ارمغان معراج رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) است. شايد سرّ ستودن نماز به وصف معراج مؤمن اين باشد كه دستورش از معراج آمده است و نيز انسان را به معراج می برد. اهميت زيارت اربعين، تنها به اين نيست كه از نشانه های ايمان است، بلكه طبق اين روايت در رديف نمازهای واجب و مستحب قرار گرفته است. برپايه‌ اين روايت، همان گونه كه نماز ستون دين و شريعت است، زيارت اربعين و حادثه‌ كربلا نيز #ستون_ولايت است.  به ديگر سخن، براساس فرموده‌ رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم): عصاره‌ رسالت (نبوی "صلي الله عليه و آله و سلم" ) قرآن و عترت است؛«إنى تارك فيكم الثقلين... كتاب الله و... عترتى أهل بيتى». عصاره‌ كتاب الهی كه دين خداست، ستونی دارد كه نماز است و عصاره‌ عترت نيز ستونش زيارت اربعين است كه اين دو ستون در روايت امام عسكری (سلام الله علیه) در كنار هم ذكر شده است؛ امّا #مهمّ آن است كه دريابيم نماز و زيارت اربعين انسان را چگونه متدين مي كنند.  درباره‌ نماز، ذات اقدس الهی، معارف فراواني را ذكر كرده است. مثلا ً فرموده: انسان، فطرتاً موحّد است، ولی طبيعت او به هنگام حوادث تلخ، جزع دارد و در حوادث شيرين از خير جلوگيری مي كند، مگر انسان های نمازگزار كه آنان مي توانند اين خوی سركش طبيعت را تعديل كنند و از هلوع، جزوع و منوع بودن به درآيند و مشمول رحمت های خاص الهی باشند؛«إنّ الإنسان خلق هلوعاً إذا مسّه الشرّ جزوعاً و إذا مسّه الخير منوعاً إلّا المصلّين». #زيارت_اربعين نيز انسان را از جزوع، هلوع و منوع بودن باز مي دارد و گفته شد كه هدف اساسی سالار شهيدان سلام الله علیه نيز تعليم و تزكيه‌ مردم بوده است و در اين راه، هم از طريق بيان و بنان اقدام كرد و هم از راه بذل خون جگر كه جمع ميان اين راه ها از ويژگی‌های ممتاز آن حضرت (عليه السلام) است. 🏷شکوفايی عقل در پرتو نهضت حسينی ص۲۲۷_۲۲۹ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #اربعین 🔻@range_khodaa🔻

💠برکات و آثار صلوات/پاکیزگی جان 🔸روان آدمی ـ مانند جسم او ـ آلاینده ها و آلودگی هایی دارد که سبب تاریکی روح و جانش می شود؛ مانند ریا و حسد و کینه؛ زدودن این کدورت ها، نیازمند شست وشوی معنوی و پالایش باطنی است. 🔸برپایه این فقره از زیارت جامعه کبیره :«وَ طَهَارَةً لاَنْفُسِنَا» خدای سبحان فرستادن صلوات و آراستگی به ولایت پیشوایان معصوم (عليهم السلام) را سبب پاکیزگی صفحه جان انسان از غبارهای روحی و آلودگی های نفسانی قرار داده، تا در پرتو نورانیّت صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) و آل پاک ایشان زمینه بهره مندی از سرچشمه زلال معنویّت فراهم گردد. 🔸اهمیّت و تأثیر صلوات بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم(عليهم السلام) در شکوفایی استعدادهای روحی و دستیابی به کمالات معنوی، به گونه ای است که دیگر اولیای اللهی برای پیمودن مراتب قرب و کمال، از این منبع جوشان مدد می گیرند.امام حسن عسکری (عليه السلام) صعود حضرت ابراهیم (عليه السلام) به مقام ویژه «خُلَّت»را ، از رهگذر صلوات وافر به ساحت قدسی رسول اعظم (صلی الله علیه وآله وسلم) و اوصیای معصوم ایشان دانسته است: إِنَّمَا اتَّخَذَ اللهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ إِبْراهِیمَ (عليه السلام) خَلِیلاً لِکَثْرَةِ صَلاَتِهِ عَلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله وسلم) وَ أَهْلِ بَیْتِهِ (عليهم السلام) ادب فنای مقربان ج۹ ص۱۲۸ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی رنگ خدا 🔻@range_khodaa🔻

«تلاش حضرت امیر مؤمنان سلام الله علیه جهت اتحاد و تأكيد بر آثار شوم اختلاف» 🔸ما شيعه علی بن ابی طالب (سلام الله عليه) هستيم؛ خب در طی آن ۲۵ سال از يك طرف خطبه «شقشقيه» را ايراد مي‌كند اما داعيه‌ ای ندارد كه مشكلی در جامعه ايجاد بكند. در نهج‌ البلاغه دارد كه حضرت فرمود در تمام امت اسلامی احدی مثل علی پرچمدار وحدت نبود و نيست؛ به ابوموسيٰ فرمود: «فَاعْلَم احرَصَ علي جماعة امة محمّد(صلّي الله عليه و آله و سلّم) واُلْفَتِها مِنّي».اين سخن معصومانه علی بن ابی طالب(سلام الله عليه) است ـ فرمود در تمام روی زمين، بخواهی مسلمانی پيدا كنی كه بهتر از من و بيشتر از من پرچم وحدت را در دست داشته باشد پيدا نمی‌کنی؛ من حريص به وحدتم ـ اين يك حرص ممدوح است حرص مذموم كه نيست ـ فرمود من نه تنها در راه وحدت مي‌كوشم و می خروشم و تلاش مي‌كنم بلكه حريصم كه مبادا جامعه ارباً اربا بشود. 🔸بعد در خطبه ديگر غير از اين جوابی كه ابوموسی داد فرمود كسانی كه داعيه اختلاف داريد اين خطر را بدانيد: شما بخواهيد از اختلاف طَرْفی ببنديد اين شدنی نيست و من اين حرف را نه به عنوان يك آدم تاريخ‌ دان كه از تجارب گذشته مدد مي‌گيرد مي‌گويم، بلكه به عنوان يك ولیّ معصوم كه از غيب خبر دارم به شما اعلان مي‌كنم؛ فرمود:«إنّ اللّهَ سبحانَه لَمْ يُعْطِ اَحَداً بِفُرْقَةٍ خَيْراً مِمَّنْ مَضَي و لا مِمَّنْ بَقِيَ»؛ فرمود شما از اين اختلاف چه می‌خواهی؟!اگر مي‌خواهی با رقيبت به جهنم بروی مثل انسان عصبانی شده، آن حساب ديگری دارد ولی اگر بخواهی از اختلاف سودی ببری، من به عنوان يك امام معصوم از آينده‌ هم خبر مي‌دهم از گذشته هم خبر دارم كه ذات اقدس الهی هيچ احدی را نه در گذشته نزديك و دور نه در آينده نزديك و دور از راه تفرقه خيری نداده است و خيری نمی‌دهد. ۷۳/۵/۲۸ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی رنگ خدا 🔻@range_khodaa🔻

حضرت امام رضا (سلام الله‌ عليه) هنگام صرف غذا، ظرف خالی طلب می كردند و قبل از خوردن، #بهترين غذاهای سفره را در آن ظرف ريخته و برای مستمندان می فرستادند[۱] آنگاه اين آيات را مي خواندند:«فلا اقتَحَم العقبة وما أدريك ما العَقَبة» [۲] مردم اين عقبه ها و گردنه های عاقبت نگری را بالا نمی روند. به واقع نمی دانند اين گردنه ها چيست. در سرزمين های هموار، مساعد و ملايم راه می روند. در دامنه‌ی كوه كه زمين هموار است، راه رفتن مشكل نيست. بالای كوه رفتن ديد انسان را وسيع می‌کند. لباس‌های كهنه و مندرس را به فقرا دادن، صراط مستقيم نيست، «اقتحام عقبه»يا گذشتن و عبور از گردنه نيست. اين آيه ما را تشويق می‌کند كه چرا از كوه مشكلات بالا نمی‌روید؟ چرا هميشه در دامنه‌ كوه هستيد؟ چرا همت های بلند نداريد؟ چرا سعی نمی كنيد، كه از اين گردنه ها و كُتلها بگذريد؟ غذاهای مانده و لباس‌های مندرس را به اين و آن دادن، كار سهلی است و اين را خدای سبحان دوست ندارد: «لن تنالوا البرّ حتی تنفقوا مما تحبّون»[۳] [۱]الکافی ج۴ ص۵۲ [۲]سوره بلد آیات ۱۱_۱۲ [۳]سوره آل عمران آیه ۹۲ حکمت عبادات ص۹۷ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻

#بخش_اول ⚠️ «خطر تفکر قارونی» 🔸خدای سبحان در قصّه قارون به مؤمنان #هشدار میدهد که مراقب خطر فکر قارونی باشید و مرز بندگی را از زندگی جدا نکنید و دین در زندگی تان حضور کامل و ظهور تام داشته باشد و به نمازگزاردن و روزه گرفتن منحصر نشود. انسانِ موحد بندگی در همه زندگی‌اش نمایان است و در هیچ حالی خدا را فراموش نمیکند و مراقب زبان خویش است و هر نعمتی را از خدا می داند: «ما بِكُم مِن نِعْمَةٍ فَمِنَ اللهِ» ، «اللهم ما بنا من نعمـة فمنك» و قارونى نمی اندیشد و نمیگوید که نعمت را خودم به دست آوردم: «إِنَّما أُوتِيتُهُ عَلَى علم عندی» و اگر از او بپرسند که دهنده این نعمت کیست در پاسخ از خدا یاد میکند؛اما اگر مرز بندگی انسان از زندگی اش جدا گردد، فکرش قارونی می شود هر چند اسلامی سخن بگوید و به بیان غزالی چنانچه سالیان درازی در شهر یا روستایی به تبلیغ دین اشتغال داشت و با آمدن مبلغ دیگری به آن شهر و استقبال مردم از او ناراحت شد و گله کرد چنین کسی در تمام مدت تبلیغش خودش را میخواست، چون اگر برای رضای خدا بود، از استقبال مردم به مبلغ جدید خوشحال میشد، بنابراین باید مراقب خـود بـود کـه اگـر اسلامی سخن میگوییم، قارونی نیندیشیم... تسنیم ج۶۳ ص۳۷۴ #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🔻@range_khodaa🔻