eitaa logo
رنگین کمان عشق
227 دنبال‌کننده
8.6هزار عکس
8.5هزار ویدیو
413 فایل
کانال تربیتی- دینی- اخلاقی-سیاسی در چارچوب مقررات کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران جهت ارتباط با مدیر @Alimohammad1386
مشاهده در ایتا
دانلود
💢عطر از منظر علمی و روایی 👇👇 📣 به گزارش #خبرنگار_دین و اندیشه خبرگزاری #دانشجویان_ایران(ایسنا)، براساس روایات اسلامی و علم امروز 👈عطر به سبب مواد تشکیل دهنده‌اش اثرات مختلفی روی سیستم مغزی می‌گذارد، بوی‌خوش #عقل و #هوش و #قلب انسان را تقویت می‌کند و موجب #آرامش و تسکین انسان می‌شود.😍 🔸پس بهتر است انسان همیشه مخصوصا هنگام #عبادت و در روز جمعه #عطر را فراموش نکند. 💐امام صادق(علیه السلام ) در این باره می‌فرمایند: نماز انسان عطر زده، بر 70 نمازی که بدون عطر زدن بخواند، برتری دارد. @ranginkamaneshgh
💫 اموری که را تقویت می‌کند خلاصه بحث عقل: در روایات آمده که عقل مانند چراغی عمل می‌کند که در سر است ولی نور آن در تمام بدن وجود دارد. عقل یعنی قدرت درک، البته در لغت به معنی بندی است که با آن چهارپا را می‌بندند تا هر کاری نکند و آن را محدود می‌کند، عقل در انسان مانند این بند عمل می‌کند و مانع می‌شود که انسان به دنبال شهوات برود و سبب می‌شود که انسان حد و مرزها را رعایت کند. ⚡️ اموری که عقل را تقویت می‌کند: ✅ سرکه « خمری را بخورید که خود فاسد شده نه آنکه خودتان فاسد کرده‌اید.» (مستند الشیعه ج ۱ ص۳۳۳) ✅ خرفه «بر شما باد ، این انسان را سنگین و باوقار (عاقل) می‌کند و اگر چیزی عقل را زیاد کند خرفه است.» (المحاسن ج۲ ص۵۱۷) ✅ کدوتنبل « عقل را زیاد می‌کند.» (المحاسن ج۲ ص۵۲۰) ✅ برگ چغندر «همانا عقل را تقویت می‌کند و خون را صاف می‌کند.» (المحاسن ج۲ ص۵۲۰) ✅ حجامت « بدن را سالم می‌کند و عقل را تقویت می‌کند.» (الخصال ص۶۱۱) ✅ کندر «بر شما باد زیرا گرمی از قلب پاک می‌کند همان‌گونه که انگشت عرق پیشانی را پاک می‌کند و کمر را تقویت می‌کند و عقل را زیاد می‌کند و ذهن را تیز می‌کند و بینایی را جلا می‌دهد و فراموشی را برطرف می‌کند.» (طب النبی ص۲۵) ✅ گیاه سداب « عقل را زیاد می‌کند.» (المحاسن ج۲ ص۵۱۵) @ranginkamaneshgh
امام خامنه‌ای: این حرفی که می‌گویم خواهش می‌کنم نشنوند چون ممکن است بیاید! این را شما خانم ها بدانید، وجود شما آن را در به وجود می‌آورد که گاه هیچ عاملی نمی‌تواند آن تحول را ایجاد کند. شما می‌توانید دل مرد را کنید و به او امیدواری به زندگی و شوق ادامه کار بدهید. اصلاً این توان در شما هست که در وجود مرد نیرو بدمید. وجود شما این قدر مهم است. مرد هم نسبت به زن همین است. حالا مرد گاهی ممکن است مثلاً اخم‌آلود وارد خانه شود. اگر زن قدری و بیشتر باشد و از او جا نخورد و نشان دهد و در مقابل بورزد، یواش یواش با ، می‌تواند گره اوقات تلخی و بداخلاقی مرد را باز کند و ببیند که او چه احتیاج داشت. من این حرفی که می‌گویم خواهش می‌کنم مردها نشنوند؛ چون ممکن است بیاید! شما خانم‌ها این را بدانید آقایان تا آخر هم مثل یک هستند و باید اداره‌شان کنید. البته اگر این حرف از زبان ما به گوش مردها برسد، لابد از ما گله خواهند کرد. واقعاً خانم‌ها باید این بچّه‌ پسری را که حالا ریشش هم بعد از پنجاه، شصت سال زندگی سفید شده اداره کنند. (بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ  11/7/ 81 ؛ کتاب خانواده، نشر صهبا، ص70) 🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁 👈به کانال ما سر بزنید... 👇👇👇👇👇                              رنگین کمان عشق @ranginkamaneshgh
✳️ امام حسين(ع) شهيد فراموشكاری مردم 📝 شهید مطهری: 🔻 مهم‌ترين علت شهادت (ع) يا مهم‌ترين علت گرويدن مردم به امويان، ‌ مردم بود. مقصود از جهالت اين نبود كه چون مردم بودند، مرتكب چنين عملی شدند و اگر تحصيل‌كرده می‌بودند نمی‌كردند؛ نه! در اصطلاح دين، جهالت بيشتر در مقابل گفته می‌شود و مقصود آن تنبّه عقلی است كه مردم بايد داشته باشند، و اين چندان ربطی به سواد و بی‌سوادی ندارد. ‼️ به عبارت ديگر امام حسين(ع) شهيد مردم شد، زيرا اگر در تاريخ ۵۰، ۶۰ ساله خود فكر می‌كردند و قوه تنبه و استنتاج و عبرت‌گيری در آنها می‌بود و به تعبير سيدالشهداء(ع) كه فرمود: «ارجعوا الي عقولكم» اگر به عقل و تجربه ۵۰، ۶۰ساله خود رجوع می‌كردند و جنايت‌های ابوسفيان و معاويه و زياد در كوفه و خاندان اموی را فراموش نمی‌كردند و گول ظاهر فعلی معاويه را -كه دم‌زدن از دين به‌خاطر منافع شخصی است- نمی‌خوردند و عميق فكر می‌كردند، و حساب می‌كردند آيا حسين(ع) برای دين و دنيای آنها بهتر بود يا يزيد و معاويه و عبيدالله، هرگز چنين جنايتی واقع نمی‌شد. پس درحقيقت علت عمده اينكه مردمی نسبتا معتقد به اسلام اين‌طور با خاندان پيغمبر رفتار كردند، فقط و فقط فراموشكاری و گول ظاهر خوردن آنها بود، يعنی نتوانستند پشت پرده نفاق را ببينند. شعائر اسلامی را محفوظ می‌ديدند و توجه به و معانی ازبين‌رفته نداشتند. 📚 حماسه_حسينی، ج ۲، صص ۳۳-۳۲