👆👆👆 #ادامه_از_پست_بالا 🔹پس انتصاب آقای لاریجانی به مجمع تشخیص به معنای تأیید صددرصد وی نیست. هرچند عملکرد و مواضع نسبتاً قابل قبول تری نسبت به سایر شخصیت ها در حمایت از نظام و رهبری و علیه استکبار و فتنه گران و مفسدان داشته است و البته منتقدین آیت الله می توانند در چارچوب قانون و ادب و اخلاق، انتقادات کند و تند خود را مطرح نمایند و این فضای نقد و انتقاد از برکات انقلاب است. 8⃣ شاید برخی از مؤمنین با توجه به عملکرد برادران لاریجانی و برخی از وابستگان آنان، دلگیر بوده و خاصه نسبت به عملکرد علی لاریجانی در جایگاه مجلس شورا شدیداً ناراحت و نگران اند؛ اولاً باید بدانیم که نباید عملکرد علی لاریجانی و یا سایر اعضای خانواده را به پای آیت الله لاریجانی حساب کنیم؛ آیت الله در موارد متعددی نشان داده با برادر خود در مجلس اختلافات عمیق و جدی داشته است. در برخورد با مفاسد دولتی، در حمایت یا عدم حمایت از روحانی، در برخورد با فتنه گران و مسائل متعددی آیت الله نشان داده با علی لاریجانی اختلافات جدی دارد و چنانچه ما مردم و نیروهای انقلابی این اختلافات را نبینیم حتماً بی انصافی کرده ایم. ثانیاً آیت الله لاریجانی نسبت به سایر مسئولین عملکرد بهتری داشته و ثالثاً ولایتمداری و اطاعت از رهبری برای همچنین موقعیت هایی است وگرنه در سایر مواقع که اقدام و عملکرد ولی جامعه مورد علاقه ما باشد ولایتمداری خیلی مطرح نیست. اصل ولایتمداری و اعتماد به امام جامعه در همچنین شرایطی وارد است که شما از یک شخصیت رضایت کامل ندارید و از طرفی به عملکرد وی نیز اشراف کامل نداشته اید اما به رهبری و تصمیمات رهبری با توجه به اشراف ویژه ایشان بر کشور و دستگاه ها و شناخت ایشان از شخصیت ها، اعتماد کرده و می پذیرید. 9⃣ عضویت دو برادر از یک خانواده بعنوان رؤسای قوای کشور شاید در وهله اول قابل هضم نباشد اما باید بدانیم که انتخاب یا عدم انتخاب افراد برای جایگاه‌ها نباید تابع این شرط باشد که از یک خانواده باید چند نفر باشند یا چند نفر نباشند! انتخاب بر مبنای شایسته‌سالاری اصل است. هرچند انتخاب #علی_لاریجانی به ریاست مجلس تصمیم مردم و نمایندگان مردم است نه تصمیم رهبری یا تصمیم نظام. نمایندگان ملت در چند دوره اخیر ارادت ویژه ای به ایشان نشان داده اند!! کاش ما مردم در انتخاب خودمان دقت کنیم و افرادی را انتخاب کنیم که تحت تأثیر لابی های علی لاریجانی و همفکران وی قرار نگیریم. 🔟 برای تمدن سازی دو عنصر ویژه نیاز داریم: تولید فکر و تربیت نیرو. جریان انقلاب در حوزه و دانشگاه، باید بداند بیش از هر چیز دیگری به کادرسازی و تربیت نیرو در همه سطوح و در همه رشته ها و عرصه ها نیاز دارد. از عرصه فقه حکومتی گرفته تا فقه قضا و حقوق و اقتصاد و سیاست و فرهنگ و هنر و ورزش. امروز انقلاب در همه عرصه ها نیاز به جریان انقلابی دارد؛ در حوزه اقتصاد، مدیریت، هیئت علمی دانشگاه، معلم، قاضی، مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان، ارتشی، سپاهی، بانکی و غیره. اگر دلسوز این نظام و آینده آن هستیم در خصوص تولید فکر و تربیت نیرو موظفیم.