💠 شگرد رسانه ای اکثریت پنداری
🔹رسانههای خبری ماهوارهای و اینترنتی ازجمله ابزارهای مصادره مردم است.
🔹 رسانهها همان حس «ما زیاد هستیم» و حتی «ما بیشتر هستیم» یا بهعبارتی «خود اکثریت پنداری» را با دروازهبانی هدفمند اخبار برای مخاطبان خود رقم میزنند.
🔹 یک رسانه حرفهای برای ایجاد چنین حسی حتی نیاز به دروغپردازی و پخش تصاویر تکراری و قدیمی ندارد. تنها با تاکید بر «بخشی» از حقیقت و مسکوت گذاشتن باقی آن -که به آن چهارچوببندی گفته میشود- احساس در اکثریت بودن به مخاطبان منتقل خواهد شد.
🔹 عموم مردم از انزوا منزجر هستند و احساس همراه بودن با دیگران، یکی از مویدات ذهنی است که برای باورهای فرد در نظر گرفته میشود.
🔹 از آنجا که مشاهده پیامهایی که باورهای فرد را رد میکند، احساسی منفی برای فرد به ارمغان میآورد، عموم مردم بین لذت و آزار، لذت را انتخاب و به مشاهده برنامههایی که باورهای قبلیشان را تایید میکند، عادت میکنند.
شبکههای اجتماعی این فرآیند را بهصورت افراطیتر درآوردهاند.
🔹اگر قبلا این افراد بودند که بهخاطر احساسات مثبت و منفی خود به انتخابگری میان رسانهها دست میزدند، حالا شبکههای اجتماعی بهوسیله پویش رفتارهای دقیق مخاطب خود (کدام پستها را مشاهده کرد، کدام را رد کرد، روی کدام مکث کرد و...) از ابتدا تلاش میکند تا آنچه را او میپسندد، نمایش داده و از نمایش آنچه او را آزار میدهد، اجتناب کنند.
🔹اتفاقی که درنهایت میافتد، افتادن مخاطبان در «حباب فیلتر» یا «اتاق پژواک» است. مخاطب هرسو که مینگرد اطلاعات و پیامهایی موید ایده خود میبیند (شاید بهندرت پیامهای مخالف هم مشاهده کند) و در چنین حالتی بهراحتی تصور میکند که افراد مشابه او بسیار زیاد هستند.
#سواد_فضای_مجازی
#سوادرسانه
@rasadeakhbar313