eitaa logo
🌹 رستاخیز کلمات 🌹
198 دنبال‌کننده
27 عکس
14 ویدیو
0 فایل
🔸 رستاخیز کلمات🔸 🌷گزیده ابیات آیینی و اخلاقی از شاعران کهن و معاصر با تفکیک موضوعات و نام شاعران🌷 @rastakhizekalamat
مشاهده در ایتا
دانلود
پیش سوداییان تخت جلال نیست جز تاج جود، راس‌المال گر نه سرمایه تاج جود کنند کی ز سودای خویش سود کنند؟ معنی جود جیست؟ بخشیدن! عادت برق چیست؟ رخشیدن! برق رخشان، کند جهان روشن جود و احسان، جهان جان روشن! پرتو برق هست تا یک دم پرتو جود، تا بود عالم!
سر مقصود را مراقبه کن! نقد اوقات را محاسبه کن! باش در هر نظر ز اهل شعور! که به غفلت گذشته یا به حضور! هر چه جز حق ز لوح دل بتراش! بگذر از خلق و، جمله حق را باش! رخت همت به خطهٔ جان کش بر رخ غیر، خط نسیان کش! در همه شغل باش واقف دل! تا نگردی ز شغل دل غافل!
ای کشیده به کلک وهم و خیال حرف زاید به لوح دل همه سال! چند باشد ز نقش‌های تباه لوح تو تیره، تختهٔ تو سیاه؟ حرف‌خوان صحیفهٔ خود باش! هر چه زائد، بشوی یا بتراش! دلت آیینهٔ خدای‌نماست روی آیینهٔ تو تیره چراست؟ تو حجابی، ولی حجاب خودی پردهٔ نور آفتاب خودی گر زمانی ز خود خلاص شوی، مهبط فیض نور خاص شوی از همه غایب و به حق حاضر چشم جانت بود به حق ناظر سکر و هشیاری‌ات یکی گردد خواب و بیداری‌ات یکی گردد
جامی از گفت و گو ببند زبان! هیچ سودی ندیده، چند زیان؟ پای کش در گلیم گوشهٔ خویش! دست بگشا به کسب توشهٔ خویش! روی دل در بقای سرمد باش! نقد جان زیر پای احمد پاش! وصف خلق کسی که قرآن است خلق را وصف او چه امکان است؟ لاجرم معترف به عجز و قصور می‌فرستم تحیتی از دور
شب تاریک و سنگستان و مو مست قدح از دست مو افتاد و نشکست نگهدارنده‌اش نیکو نگهداشت وگرنه صد قدح نفتاده بشکست
شباب عمر عجب با شتاب می گذرد بدین شتاب خدایا شباب می گذرد به چشم خود گذر عمر خویش می بینم نشسته ام لب جوئی و آب می گذرد کمان چرخ فلک شهریار در کف کیست که روزگار چو تیر شهاب می گذرد
هزار خیبر و صد گونه اژدر است اینجا نه هر که نان جوین خورد حیدری داند
به پرده بود جمال جمیل عزوجل بخویش خواست کند جلوه‌یی به صبح ازل چو خواست آنکه جمال جمیل بنماید علی شد آینه، خیر الکلام قل و دل من از مفصل این نکته مجملی گفتم تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل
همت اگر سلسله جنبان شود مور تواند که سلیمان شود
ما را دو روزه دوری دیدار می‌کشد زهریست این که اندک و بسیار می‌کشد مجروح را جراحت و بیمار را مرض عشاق را مفارقت یار می‌کشد