#تازه‌های_کتابخانه 📚 بخشی از جدیدترین کتاب‌های کتابخانه خریداری شده در اسفند ۱۴۰۳ و فروردین ۱۴۰۴ https://eitaa.com/rasullib https://t.me/rasullib

«علی، راز سَر به مُهر؛ سیمای نخستین امام در معنویت شیعی» تألیف محمدعلی امیرمعزی ترجمه محسن امینی انتشارات نگاه معاصر، بهار ۱۴۰۴ https://t.me/rasullib

. ✍🏼 کتاب «علی، راز سَر به مُهر؛ سیمای نخستین امام در معنویت شیعی» ترجمه‌ای است از کتاب Ali, le secret bien gardé–Figures du premier Maître en spiritualité shi'ite تألیف محمدعلی امیرمعزی، که به‌تازگی توسط محسن امینی از زبان فرانسوی برگردان و منتشر شده است. در این اثر، امیرمعزی با بهره‌گیری از روش‌شناسی تاریخی-انتقادی و مطالعات تطبیقی در زمینه قرآن و حدیث، در کنار استفاده از پژوهش‌های پیشین اسلام‌شناسان و مطالعات عرفانی، می‌کوشد تا جنبه‌های تاریخی، الهیاتی و عرفانی شخصیت امیرالمؤمنین علی (ع) را بررسی نماید. هدف اصلی این اثر نه نگارش زندگی‌نامه‌ای تاریخی از حضرت امیر (ع)، بلکه تحلیل «تصویر معنوی، متافیزیکی و الهیاتی» ایشان در سنت شیعی است. نویسنده استدلال می‌کند که امام علی (ع) در سنت امامیه، نه به‌عنوان صرفاً یک شخصیت تاریخی، بلکه به‌منزله الگویی قدسی، قطب معنوی و تجلی امر الهی شناخته می‌شود. 🔹 بخش اول: ویژگی‌های علی (ع) این بخش شامل سه فصل است: فصل اول: "علی و قرآن" این فصل به تبیین رابطه دوسویه میان حضرت امیر (ع) و قرآن می‌پردازد. نویسنده نشان می‌دهد که علی (ع)، به‌عنوان «قرآن ناطق»، دارای ارتباطی منحصربه‌فرد با وحی است. ایشان نه‌تنها مشمول آیات قرآنی است، بلکه مفسر معنوی آن نیز می‌باشد. مفاهیمی چون تأویل، تأسیس مصحف خاص، و پیوند دوگانه میان ظاهر و باطن وحی، در این فصل مورد واکاوی قرار می‌گیرد. فصل دوم: "محمد، فارقلیط است و علی، مسیح" در این فصل، مؤلف با استناد به شباهت‌های بینامتنی، حضرت علی (ع) را به‌مثابه تجلی جدیدی از مسیح معرفی می‌کند. این تشابه با تأکید بر نقش منجی‌گرایانه، پیوند با «آخرالزمان» و ظهور ایشان در فرهنگ باطنی بررسی شده است. رسول اکرم (ص) به‌عنوان «موعود انجیل» و امیرالمؤمنین (ع) به‌منزله «وارث حقیقی مأموریت معنوی» معرفی می‌شوند. فصل سوم: "ملاحظاتی در باب اصطلاح «دینِ علی»" این فصل، اصطلاح «دینِ علی» را به‌عنوان جریانی معنوی و اصیل مورد بررسی قرار می‌دهد. تحلیل ریشه‌های قرآنی و پیشااسلامی این مفهوم، متأثر از سنت‌های گنوسی، زردشتی و مانوی، از محورهای کلیدی این بخش است. امیرمعزی توضیح می‌دهد که این دین، بنیانی تأویلی و ولوی دارد و به‌جای شریعت، بر مدار «ولایت» استوار است. 🔸بخش دوم: نیمه‌انسانی، نیمه‌ربانی این بخش شامل چهار فصل می‌باشد: فصل چهارم: "ملاحظاتی در باب ربّانیت امام" نویسنده با تأکید بر مفهوم «انسان کامل»، توضیح می‌دهد که امامان، به‌ویژه حضرت علی (ع)، در سنت شیعی نه‌تنها راهنما، بلکه تجلی‌گاه صفات الهی و واسطه فیض الهی تلقی می‌شوند. نقش خطبه‌هایی چون «تطنجیه»، «خطبة الإفتخار» و «خطبة البیان» و... در شکل‌گیری این اندیشه بررسی شده است. فصل پنجم: "ارواح پنج‌گانه انسان ربانی" این فصل به آموزه «ارواح خمسه» شامل روح الحیاة، روح القوة، روح الشهوة، روح الإیمان و روح القدس می‌پردازد. مؤلف با تطبیق این آموزه با اسطوره‌شناسی و فلسفه نوافلاطونی، تبیین می‌کند که چگونه روح‌القدس امام، او را به ظرف وحی بدل می‌سازد. فصل ششم: "شب قدر در تشیع متقدم" نویسنده با تحلیل متون تفسیری شیعی مرتبط با سوره ۹۷ قرآن (سوره قدر)، حضرت علی (ع) را به‌عنوان «صاحب الأمر» در شب قدر معرفی می‌کند و نقش واسطگی ایشان در نزول امر خداوند را شرح می‌دهد. فصل هفتم: "تقیه و ختم نبوت" در این فصل، استدلال می‌شود که هرچند نبوت با پیامبر اکرم (ص) خاتمه یافته است، اما وحی باطنی در امامان ادامه دارد. تقیه به‌عنوان راهکاری برای حفاظت از این وحی در برابر استیلای فقه رسمی و قدرت‌های اهل سنت تشریح شده است. 🔹بخش سوم: افق‌های معنوی فصل هشتم: "الدر الثمین منسوب به رجب برسی" این فصل به تحلیل عرفان علوی متأخر با استناد به کتاب‌هایی چون مشاریق الأنوار و تفسیر الدرّ الثمین می‌پردازد. در این متون، حضرت علی (ع) به‌عنوان «باطن قرآن»، «نور مطلق» و «راز مکنون» توصیف شده است. فصل نهم: "شمایل و مراقبه" این فصل به بررسی پدیده «شمایل‌نگاری» امیرالمؤمنین در سنت شیعی اختصاص دارد. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه این شمایل‌ها، که اغلب در فرهنگ عمومی، تصوف و آیین‌های تعزیه رواج دارند، ابزار انتقال معرفت قدسی به لایه‌های اجتماعی پایین‌تر هستند. علاوه بر فصولی که در بالا ذکر آن گذشت، کتاب دارای دیباچه و سخنِ پایانی قابل تأملی است که مکمل نگاه امیرمعزی به وجود کیهانی و عرفانی امام می‌باشد‌. امیرمعزی در پایان تلاش دارد نشان دهد که چهره امیرالمؤمنین، نه‌تنها بنیاد معرفتی تشیع است، بلکه درون‌مایه‌ی رمزگونه‌ سنتی گسترده از تفسیر، عرفان، و اسطوره‌ شیعی است. از نگاه او، «تشیع» در جوهره، دینی علی‌محور است؛ چنان‌که مسیحیت دین مسیح است. علی در این سنت، انسانِ الهی، انسانِ ناطق، و ظهور «حقیقت محمدی» در افق هستی است. https://t.me/rasullib https://eitaa.com/rasullib

کتاب فوق در سال ۲۰۲۲ به انگلیسی نیز ترجمه و از سوی بریل به عنوان شماره سوم از مجموعه «اسلام شیعی؛ متون و مطالعات» منتشر شده است که فایل آن در اینجا تقدیم می‌گردد. (اندکی قبل شماره پنجم این مجموعه منتشر شد.) لازم به ذکر است در ترجمه انگلیسی این کتاب دو پیوست از دو نویسنده مجزا نیز که مرتبط با مباحث امیرمعزی است ارائه گردیده. پیوست اول: شناخت الهی و عمل مهدوی/موعودی: چهره علی در محافل عرفانی و مهدوی (از سده پنجم تا دهم هجری) از اورخان میرقاسموف. پیوست دوم: حضور علی در فلسفه اسلامی از متیو تریه. https://t.me/rasullib https://eitaa.com/rasullib

😍😍😍 در حالی که در نمایشگاه کتاب یکی از کشورهای اسلامی حاضریم، به لطف سربازان امام زمان علیه السلام و شیعیان امیرالمومنین علیه السلام امشب حوالی ساعت ۲۲ شب، ۴۱ کارتن کتابهای قاهره و مغرب و شارجه به کتابخانه رسید. الحمد لله رب العالمین امیرالمومنین علیه السلام به همه این عزیزان اجر دهد و دستگیرشان باشد. ان شاء الله

رضوان خدا بر مرحوم صاحب عبقات که حدود ۱۶۰ سال پیش در سفر پر مشقّت حج نیز دست از تحقیق و فیش‌برداری از کتب برنداشت. ایشان فرصت مجاورت بیت الله و مسجد نبوی را غنیمت شمرد و از کتابخانه‌های اطراف حرمین استفاده‌ها برد. امروز در اثنای ثبت و بازبینی کتاب‌های کتابخانه _ قسمت تراجم، به این کتاب برخوردم و بار دیگر یاد مجاهدت‌های او افتادم. ایشان در اواخر مباحث مجلد غدیر در ترجمه‌ی "علي بن إبراهيم الحلبي" صاحب "إنسان العيون" گفته‌اند: "عبد الله بن حجازی الشرقاوي در " تحفه بهیه في طبقات الشافعیه " که نسخه‌ی آن در کتابخانه‌ی حرم محترم مدینه‌ منوّره موجود است، و از آن، فقیر تراجم عدیده انتخاب کردم، به ترجمه او گفته: ...." 📖عبقات _ حدیث غدیر، ج ۱۰ ، ص ۲۴ و ۲۵ @rasullib