همرنگ هادی شو

✅ برشی از زندگی پربار علامه مصباح یزدی به مناسبت پنجمین سالگرد رحلت ایشان که به تعبیر رهبر انقلاب «سالک طریق معرفت توحیدی» بودند

📗🎙 ویس 💟پای درس امام صادق علیه‌السلام ترجمه #توحید_مفضل🌱 قسمت2⃣

#تفسیر_موضوعی | جلسه اول تفسیر سوره فتح استاد عابدینی

🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌺🍃🌸 🌸 💠 حدیث مَلَکِ داعی یکی از مراقبه‌های مهم در ماه رجب به یاد داشتن حدیث " مَلَکِ داعی" است که از پیامبر اکرم صلوات الله علیه وآله وسلّم روایت شده است. ایشان فرمودند: 🍃 خداوند متعال در آسمان هفتم فرشته‌ای را قرار داده است که "داعی" گفته می‌شود. 🍃 هنگامی که ماه رجب آمد، این فرشته در هر شب این ماه تا صبح می‌گوید: خوشا به حال تسبیح کنندگان خدا، خوشا به حال فرمانبرداران خدا. 🍃 خدای متعال می‌فرماید: همنشینِ کسی هستم که با من همنشینی کند، فرمانبردارِ کسی هستم که فرمانبردارم باشد و بخشندۀ خواهان بخشایش هستم. 🍃 ماه، ماه من؛ بنده، بندۀ من و رحمت، رحمت من است. 🍃 هر کسی در این ماه مرا بخواند او را اجابت می‌کنم و هر کس از من چیزی بخواهد به او می‌دهم و هر کس از من هدایت بخواهد، او را هدایت می‌کنم. 🍃 این ماه را رشته‌ای بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کس آن را بگیرد به من می‌‌رسد. این حدیث را مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب شریف "المراقبات" نقل کرده است دربعضی کتب ادعیه هم مشهوداست .

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُجِیبِیْنَ لِلْمَلَکِ الدّٰاعِی فِی لَیٰالِی هٰذَا الشَّهْرِ (الرَّجَبِ الْمُرَجَّبِ) وً اجْعَلْنِی فِیْهٰا مِنَ الذّٰاکِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیْهٰا مِنَ الطّٰائِعِینَ. اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی فِیْهٰا مِنْ جُلَسٰائِکَ وَ کُنْ جَلِیسِی کَمٰا وَعَدْتَ وَ اجْعَلْنِی فِیْهٰا مِمَّنْ أَطٰاعَکَ وَ کُنْ مُطِیعِی کَمٰا وَعَدْتَ وَ اجْعَلْنِی فِیْهٰا مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لَکَ وَ اغْفِرْ لِی کَمٰا وَعَدْتَ. اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَدْعُوکَ فَأَجِبْنِی کَمٰا وَعَدْتَ وَ أَسْأَلُکَ فَأَعْطِنِی کَمٰا وَعَدْتَ وَ أَسْتَهْدِیکَ فَاهْدِنِی کَمٰا وَعَدْتَ وَ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُعْتَصِمِینَ بِهٰذَا الشَّهْرِ فَأَوْصِلْنِی إِلَیْکَ کَمٰا وَعَدْتَ. اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی یَوْمَ الْقِیٰمَةِ مِنَ الرَّجَبِییّنَ وَ اجْعَلْنِی مِنٰ خَیْرِ شِیعَةِ أمِیْرِالْمُؤمِنِینَ (علیه‌السّلام). 《دعایی برگرفته از حدیث مَلَکِ داعی》💐

#داستان_شب روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت بود. علت ناراحتی اش را پرسید.گفت: در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت بقول امروزیها خودشوگرفته بودومحل طرف نذاشت . و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم. سقراط گفت : چرا رنجیدی ؟مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است. سقراط پرسید : اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد،آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟مرد گفت : مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟مرد جواب داد : احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم. سقراط گفت : همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،‌ آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟ بطورحتم اوبیمارروحی است . پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر.بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است. و این را هم بدان: «هنگامی که در زندگی، اوج گرفتی ،دوستانت میفهمند تو چه کسی بودی ... اما هنگامی که در زندگی، به زمین میخوری،آنوقت تو میفهمی که دوستانت چه کسانی بودند ..» ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓✤༓༶•••┈┈┈