آیت الله العظمی جوادی آملی: «وقتی امام به دنیا می ‌آید، زاد روز او آن چنان منشأ برکت است که وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می‌ دهد که تا روز قیامت وقتی ماه رجب شد این دعا را بخوانیم؛ خدا را قَسَم بدهیم به #میلاد_امام_جواد «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ». این چه مقامی است! روزی که #امام_جواد سلام الله علیه در ماه رجب به دنیا می ‌آید از ناحیه مبارکه امام زمان (ارواحنا فداه) به ما دستوری می ‌رسد که در ماه رجب تا ظهور آن حضرت و تا دامنه قیامت این دعا و زیارت مستحب است که خدا را در ماه رجب قَسَم به امام جواد می‌دهیم قَسَم به امام هادی می‌دهیم، این چه عظمتی است! اینها چه کسانی هستند! «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ»، این دعا از ناحیه مقدسه وجود مبارک ولی عصر است! در ماه رجب مستحب است و «إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ» بنابراین انسان کامل چنین مقامی دارد، این اختصاصی به وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) ندارد، همه ائمه (علیهم السلام) همین طورند؛ زیرا نام پسر امام جواد، امام هادی (سلام الله علیهما) هم در همان دعا آمده است «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ»، این چه عظمتی است.» درس اخلاق ۸۵/۹/۳۰ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی

اعتماد به نفس يا توكّل بر خدا؟  آیت الله العظمی جوادی آملی: يكی از افكاری كه از مغرب زمين به حريم انديشه ناب توحيدی مسلمانان و موحدان نفوذ كرده، اين است كه اعتماد به نفس از فضايل است و بايد ديگران را به آن ترغيب كرد؛ در حالی كه اسلام هرگز اعتماد به نفس را تأييد نكرده است؛ زيرا انسانی كه مالك هيچ شأنی از شئون خود نيست: «لا يملك لنفسه نفعاً ولا ضرا ولا موتاً ولا حياةً ولا نشوراً»[۱] چگونه می تواند بر خود تكيه كند؟  آنچه از نظر اسلام فضيلت به شمار مي رود و دين به آن بها مي دهد اعتماد و توكل بر خداست،چنانكه حضرت #امام_جواد (سلام الله علیه) فرمودند: «الثقة بالله تعالی ثمن لكل غال وسُلَّم إلی كل عال»[۲] ؛ اعتماد به خدا بهای هر كالای گرانبها و نردبان صعود به هر درجه بلندی است. تكيه گاه مؤمن، قدرت بی كران و مستقل خدای سبحان است، نه قدرت خودش و نه قدرت ديگران. انسانی كه در برابر خدا عاجز است و مالك چيزی نيست، بايد بر خدا توكل كند نه بر نفس خود. امام سجاد (سلام الله علیه) در ابتدای دعای ابوحمزه به خدای سبحان عرض مي كند:«من أين لي الخير يا ربّ ولا يوجد إلاّ من عندك ومن أين لي النجاة ولا تُستطاع إلّا بك. لا الذي أحسن استغني عن عونك ورحمتك ولا الذي أساء واجترء عليك ولم يُرضِك خرج عن قدرتك... ولولا أنت لم أدر ما انت»؛ از كجا خيری توانم يافت؟ در صورتی كه خير جز نزد تو نيست و از كجا راه نجاتی خواهم جُست و حال آن كه جز به لطف تو نجات ميسر نيست...نه نيكوكاران از ياری و لطف و رحمتت بی نيازند و نه تبهكارانِ بی باك، از سلطه و قدرت تو بيرونند... اگر بر اثر هدايت تو نبود، نمی دانستم تو كيستی. [۱]مفاتیح الجنان، تعقیب نماز عصر [۲]بحارالانوار ج۷۵،ص۳۶۴ مراحل اخلاق در قرآن ص۳۶۷،۳۶۸ 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli