نوزادان از همان ابتدای زندگیشان باهم متفاوت اند. و این به دلیل؛ تفاوت در قابلیت های آن‌هاست؛ هر کودک با قابلیت‌های فیزیولوژیک منحصر به فردی متولد می‌شود، قابلیت‌هایی که در محدوده مشخصی از محدودیت‌های سرشتی، امکان تحول بعدی را فراهم می‌کند. همچنین؛ این وضعیتِ سرشتی است که سهولت تغییر پذیری را تعیین می‌کند، در نتیجه ی تعامل اولیهٔ قابلیت‌های نوزاد و هم_آهنگی مادر، هسته ای بنیادین شکل می‌گیرد که گسترۀ آن می‌توان هماهنگی و ظرفیت بیشتر برای شکل گیری ایگو و نیرومندی آن، تا عدم تعادل و آسیب پذیری شدید را در بر گیرد. نوزاد، مرحله همزیستی را با این هسته بنیادین آغاز می‌کند، در این مرحله، مراقبت‌های مادر با این تمایلات اولیه نوزاد، هم_آهنگی شده یا آنها را تشدید می‌کند. تشدید این تمایلات رفتاری به شکل گیری هسته های بنیادین مختلف در کودکان متفاوت منجر می‌شود، این تمایلات را می‌توان از تظاهرات رفتاری قابل مشاهده نوزاد استنباط کرد. این تمایلات با موارد زیر مرتبط اند: الگوپذیری های اولیه فیزیولوژیکی و رسشی، حساسیت و پاسخ دهی، قابلیت اضطراب، پیش سازهای تحول ایگو، جهت گیری اولیه نسبت به ابژه انسانی، توانایی خنثی سازی، عملکرد یک پارچه اولیه، تعادل اولیه ایگو_اید و تعادل لیبیدو_پرخاشگری #روانکاوی #روانشناسی #روانپویشی