هدف اصلی ما در زندگی کمک به دیگران است.
اگر نمى توانید دیگران را یاری کنید، حداقل آزارشان ندهید!!!
دالایی لاما
@ravanshenasi_tahlili
🗣وقتی یک رابطه چالش ندارد و به
هیچ چالشی برخورد نمی کند،
احتمالا یکی از طرفین رابطه
از رابطه خارج شده ولی
اعلام نکرده است.
یونگ
@ravanshenasi_tahlili
سقراط می گفت من داناترین فردم چون تنها کسی هستم که می دانم نمیدانم، در حالی که دیگران هنوز به نادانی خود نیز، آگاه نیستند.
این جهل سقراطی بعدها "نیکلاس کوزایی" آن را «جهلِ فرهیخته» نامید.
✅نخستین گام در تلاش برای دانایی، غلبه بر توهم دانایی است.
@ravanshenasi_tahlili
لطفا مطالب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
منتظر حضور گرم تا چند هستیم 🌹🌹🌹🌹
@ravanshenasi_tahlili
رابطه درست زمانی شکل میگیره که
تو آدمی رو کنار خودت داشته باشی که
بتونی بدون ترس از قضاوت و طرد شدن
در مورد ترسها و نگرانیهات
و آرزوها و رویاهایی که داری
باهاش حرف بزنی
@ravanshenasi_tahlili
✍️ علی زمانیان
🖊 "اسفند"، آنگونه که احساساش میکنم
اسفند که میشود، دو حس فرساینده، درونم را چنگ میزند و دردی نهان، صورت لحظههایم را میخراشد و مجروح میکند.
وقتی به گذشته و به سالی که دارد تمام میشود نگاه میکنم، دچار حسرت و پشیمانی میشوم. حسرت از کارهایی که باید میکردم و نکردم؛ و پشیمان از کارهایی که نباید، و کردم.
حس دوم، از نگاه به آینده سربرمیآورد؛ و آن، نوعی هراس و دلهره است؛ آینده چه میشود.
اسفند برای من، حکم "یومالحساب" را دارد. چیزی شبیه خیره به خویشتن؛ به روزهایی که پیاپی آمدند و رفتند. خیره شدن به درون تاریکخانهای رازآلود به نام آینده.
همهی روزها چنین است اما این اسفند است که مجبورمان میکند این دو موقعیت را جدی بگیریم.
خوشا آنانکه حسرت و پشیمانی و هراس را با خوبزیستنشان درمان کردهاند.
این گذار عمر، چنین به شتاب میرود؛ بهسوی کدام مقصد؟
اسفند، یعنی پرسش بزرگ؛ محکمهای است که متهم و شاهد و قاضی، چونان تثلیث مسیح، در سه چهره نمایان میشود. یک، و در همان حال، دو و سه نفر، جمع شده در پیکرهای واحد و مبهوت میان این سه. در این محکمه که نامش وجدان است، آدمی چه تنهاست؛ زیرا خود، علیه خود، شهادت میدهد.
خوشا آنانکه میان این سه، صلح و آشتی برقرار کردهاند و هر سه را بر سفرهای از رضایت نشاندهاند؛ وحدتی شادی بخش.
اسفند، از یکسو پایان، و از سوی دیگر، آغاز است. آتشی است که درون آن، آدمی میخواهد ققنوسوار برخیزد و پربکشد بهسوی آینده. پرواز کند از گذشتهی خویش. اما از خود میپرسد: کدام ققنوس؟ کدام تولد جدید؟
خوشا آنانکه از خویش برمیکشند و خودِ امروزشان، تکرار دیروزهاشان نیست.
اسفند تکرار ملالآور خویشتنی است که چونان گرداب، بهدور خود میپیچد. راه رفتن بر محیط دایره. پس از ۳۶۵ گام، به همان نقطهی اول میرسد. و دوباره، و دوباره و دهها باره، چرخشی بر محیط دایره. و باز در نقطهی آغاز. با این تفاوت که هر بار فرسوده میشویم؛ و در هر گردش، تنهاتر و سرگشتهتر. فروردین و سپس اسفند و دوباره فروردین.
خوشا آنانکه پای از این دایره بیرون نهادهاند و بهجای چرخیدن، گامی بهپیش مینهند.
نوروز را عید نام نهادند تا شاید مرهمی باشد و شاید فریبی برای گذار از روزگاری که گذشت و روزگاری که خواهد آمد. نوروز، نقطه اتصال دو زمان، دو حس، و دو پرسش بزرگ است. پرسش از آنچه تمام شد و آنچه خواهد آمد. بزنگاهِ پایان و آغاز است.
اسفند، دلگیرترین است در میان ماههای دیگر؛ زیرا طعم پایان دارد؛ حتی شادیِ آغاز، نمیتواند اندوهش را آرام کند.
به اشتباه میگوییم سال تمام میشود، این ما هستیم که تمام میشویم. هرچند نه یکباره، که تدریجی، چون شعلهی شمعی ایستاده در شب تاریک و طوفانی.
خوشا آنانکه هرچه هستند، آغازند. تمام نمیشوند، تکرار نمیشوند، جانشان فربه و هر لحظه نو میشوند.
✍️ علی زمانیان - ...۱۴۰۱/۱۲/۱۰
@ravanshenasi_tahlili
هرکس که بتواند نسبت به انسانی رنجدیده شفقت و مهربانی بیشائبه نشان دهد،
یقیناً واجدِ عشق به خدا و ایمان است.
✍️سیمون وِی
🌹
.
@ravanshenasi_tahlili
همهی تلاشها و بحثهای فکریِ ما چه ارزشی خواهد داشت اگر باعث شود محبّتمان به همدیگر کاستی پذیرد؟
✍️ ایمانوئل کانت
🌹
@ravanshenasi_tahlili
روز جوان بر همه و همه مبارک باد😍😍😍😍👏👏👏👏❤️❤️❤️🌹🌹🌹
الهی دلتون جوان، شاد و لبتون خندون باشه
@ravanshenasi_tahlili
در این دنیاے واقعے بیشتر از ستارگان آسمان، استاد، شیخ دروغین وجود داره.
مرشد واقعے تو را به نگاه کردن در درونت و کشف زیبایے هاے درونت رهنمون میکند.
نه اینکه تمام سعے اش را این بکند که تو را مرید، شیفته، خودش کند.
#الیف_شافاک
@ravanshenasi_tahlili
ما تا زمانی اسیر رنج و گرفتاری هستیم که ارتباط با خودمان را از دست داده ایم
@ravanshenasi_tahlili