علم دینی و فقه نظام موجود در حال حاضر بیشتر مبتنی بر نگاه سیلویی و تک رشته ای است. @raveshetamadoni

نمایی دیگر از شمای کلی زنجیره ارزش #تمدن_نوین_اسلامی دسته بندی علوم ذکر شده کامل و جامع نیست و هدف نشان دادن ارتباط بین زمینه، رشته و رویداد بود

دستگاه فکری «ادغام نظریه و عمل» است. دستگاه فکری «امتداد دستگاه نظر و کنش در فضای عمل» است. به طور کلی دستگاه به تلاشی فکری و عملی از طریق ایجاد راه حل های جامع بمنظور حل چالش های پیچیده در جامعه و دولت اشاره دارد. در این دستگاه مفاهیم، اصول و روش‌ها به گونه‌ای طراحی خواهند گردید که امکان یکپارچه سازی زمینه های مختلف تولید دانش را فراهم نمایند. @raveshetamadoni

یکی از ملزومات #تحقق_تمدن_نوین اسلامی، داشتن دستگاه فکری با ذهنیت کل گرایانه است بنحویکه بتواند نظر را به عمل مرتبط کند.در این دستگاه دین بعنوان یک مزیت تمدنی می بایست نسبت به تمدن مادی حاکم بر جهان مورد توجه قرار گیرد. برای بکارگیری دین در تمام شئون زندگی از جمله سبک زندگی و سبک حکمرانی نیازمند این دستگاه فکری هستیم. در این دستگاه ظرفیت بهره گیری از هوش مصنوعی برای بکارگیری بعنوان دستیار مهندس&دستیار راهبر... ایجاد می گردد. از طریق مدل های ایجاد شده در این دستگاه می توان زمینه را برای استفاده از هوش مصنوعی در دستگاه دین برای ظرفیت سازی در ایجاد ابزارهایی همچون دستیار فقیه... مهیا نمود. در تصویر نشان داده شده از الگوهای برگرفته شده از دستگاه فکری برای استخراج معنای آیات و روایات می توان استفاده نمود. @raveshetamadoni

انگیزه تعریف نظام&سیستم نیاز به روشن شدن معنا و کاربرد کلمه نظام&سیستم وجود دارد، زیرا تفاوت های کنونی در تفسیر افراد و نحله های مختلف منجر به عدم ارتباط بین آن ها می شود(در غرب بیش از 100 تعریف برای واژه سیستم وجود دارد). از آنجایی که این اصطلاحات اهداف متفاوت و مهمی را دنبال می کنند، باید از تفسیرهای نادرست اجتناب شود، زیرا می تواند منجر به پیامدهای نامطلوب گردد. ما نیازمند تحقیقاتی هستیم که یک تعریف یا خانواده ای از تعاریف را ترکیب کرده که همه کسانی که از اصطلاح نظام&سیستم استفاده می کنند بتوانند آن را باهم به اشتراک بگذارند. یک تعریف خوب باید اهداف زیر را فراهم کند: ◀️برای دستیابی به اهداف مشترک، نیازمند برقراری ارتباط معنایی واژه هایی همچون نظام&سیستم، پیشرفت... به صورت موثرتر در میان جوامع تحقیقاتی و عملیاتی هستیم. ◀️تکنیک های جوامع دیگر را بیاموزد و بپذیرد. ◀️بهبود درک ذینفعان&ذیحقان دستگاه فکری، از طریق جهان بینی های مرتبط در نحله های مختلف. @raveshetamadoni

اهداف سند چشم انداز، شفافیت، فساد، عدالت، حکمرانی منابع طبیعی، مناقشات، پیوند سیاست های آب-انرژی-زمین-غذا، شهرنشینی (ناشی از مهاجرت روستا به شهر)، فناوری، سبک زندگی... این موضوعات همگی بین رشته‌ای هستند زیرا شامل نظریه‌ها، روش‌های تحلیلی، و تخصصی از چندین رشته از جمله مهندسی عمران و محیط‌زیست، فقه، بوم‌شناسی، علوم سیاسی، اقتصاد و جامعه‌شناسی و غیره است. این موضوعات فراتر از رشته‌ها و زمینه‏ های آکادمیک و حرفه‌ای است و به این ترتیب، حل آن ها نیازمند رویکردی فرا رشته‌ای است. می توان روش‌ها و ایده‌ها را از حوزه‌های مختلف وام گرفته و ترکیب کرد تا رویکرد جدیدی برای درک و تجزیه و تحلیل مسائل مربوط به چالش‌های پیچیده در تحقق تمدن نوین اسلامی با استفاده از دستگاه فکری با ذهنیت کل گرایانه ایجاد گردد. @raveshetamadoni

علم دینی برای ایجاد تمدن نوین اسلامی، نیازمند یک تلاش هماهنگ در سطح کشور برای گنجاندن علم دینی&فقه نظام...در فعالیت‌های همه بخش های نظام تعلیم و تربیت هستیم. این فعالیت ها همچنین باید در بخش آموزش نیز دیده شود، جایی که فعالیت های چند رشته ای برای اطمینان از دستیابی به اهداف تمدن نوین اسلامی می تواند صورت گیرد. این امر از طریق آموزش برای تحقق تمدن نوین اسلامی و هم در عملیات کلی مؤسسات آموش عالی و حوزوی به طور کلی و همچنین در مدارس و دانشکده های خاص این موضوعات می بایست پیگیری شود. تا آنجا که به بخش آموزش تعلیم و تربیت مربوط می شود، حوزه ها و دانشگاه ها این قدرت را دارند که برخی از حوزه های کلیدی مانند دینی کردن برنامه های درسی، تحقیقات و مشارکت جامعه را پوشش دهند. از نظر آموزش، هدف معرفی دانشی است که به اعضاء جامعه و نهادهای حاکمیتی آموزش هایی ارائه دهد که به آنها امکان توسعه ارزش‌ها و ترویج شیوه‌های سبک زندگی اسلامی(حیات طیبه) و سبک حکمرانی مهدوی را مهیا نماید. علاوه بر این، تلاش‌ها در زمینه آموزش ممکن است به یادگیرندگان کمک کند تا انتخاب‌هایی را دنبال کنند که تحقق تمدن نوین اسلامی را در فعالیت های روزمره خود ادغام کنند. در صورت تلاش‌ برای ارتقای آموزش برای تحقق تمدن نوین اسلامی در مؤسسات آموزش عالی؛ می تواند نتایج مثبت بسیاری را به همراه داشته باشد. یکی از آنها این است که بسیاری از سازمان ها تشویق می شوند تا تحقق تمدن نوین اسلامی را در شیوه های یادگیری و آموزشی خود به کار برند. حوزه کلیدی دیگری که اجرای پایداری در آن مهم است، تحقیق است. در واقع، میزان تحقیقات درباره و برای تمدن نوین اسلامی است که به طور قابل توجهی می تواند بخش های مختلف دیگر را تشویق به اتخاذ شیوه های علم دینی نماید. این موضوع به طور خاص مفید است، زیرا تحقیق می تواند بسیاری از رشته ها را گرد هم آورده و تولید مشترک دانش را تضمین کند. اقدام فرا رشته‌ای که توسط تحقیقات کاتالیز می‌شود، محققان و حوزویان و دانشجویان را قادر می‌سازد تا شیوه‌هایی را توسعه دهند که نیازها و سناریوهای متعدد را برآورده کند. برای دهه‌ها، اقدامات میان رشته‌ای می تواند برای حصول اطمینان از اینکه علم دینی به شیوه‌ای رخ می‌دهد که دانش در بخش‌ها و رشته‌های مختلف را به حساب می‌آورد، مورد حمایت قرار گیرد. این اقدامات را می توان با اطمینان از اینکه اساتید حوزه و دانشگاه در حوزه های مختلف اعم از فلسفه(فیلسوف)، دین(فقیه...)، مهندسی(مهندس)، علوم طبیعی&اجتماعی (دانشمندان علوم اجتماعی و انسانی)...گرد هم می آیند تا راه حل هایی را برای مشکلات پیچیده جهانی ارائه دهند ردیابی کرد. در بسیاری از موارد، نوآوری برای ارائه ایده‌های تازه برای دستیابی به علم دینی به ویژه در داخل و بین رشته‌ها معرفی و ترویج گردد. موسسات و رشته های مختلف در درون آنها دستخوش دو نوع تغییر اصلی نوآورانه هستند. اولین مورد شامل نوآوری ساختاری است که حکمرانی و هماهنگی تلاش ها را در دانشگاه ها ترویج می کند. این ممکن است به عنوان مثال با تعیین یک تیم علم دینی برای اطمینان از اجرای صحیح توسعه علم دینی انجام شود. مورد دوم در مورد نوآوری عملیاتی است که در چارچوب آموزش انجام می شود و تضمین می کند که رشته های خاص در حال به حداکثر رساندن پتانسیل خود برای برقراری ارتباط پیام های مرتبط با علم دینی بین مخاطبان خود هستند. یک مثال ممکن است ایجاد فناوری‌های مبتنی بر الزامات دینی باشد که می‌تواند به تلاش‌های دانشگاه برای کاهش ردپای محصولات غیرسلامی کمک کند. نوآوری همچنین ممکن است به ایجاد شبکه هایی کمک کند که می توانند ابتکارات حوزه علم دینی/نظام سازی... را ترویج، پشتیبانی مالی و اجرا کنند. نوآوری فعالیت‌های بین رشته‌ای و فرا رشته‌ای را ممکن می‌سازد و به معرفی علم دینی به گروه‌های کمتر آگاه کمک می‌کند. در شکل مروری بر برخی از مناطقی که علم دینی... می تواند با آنها مرتبط شود، نشان داده شده است. این تصویر به هیچ وجه جامع نیست و به منظور نشان دادن تعدادی از عناصر موضوعی مرتبط با آن است. بعنوان مثال در رشته اقتصاد، علم دینی می تواند به طور گسترده ترویج گردد. علم دینی می بایست به طور فعال در برنامه‌های درسی دوره‌های مرتبط با اقتصاد در دانشگاه‌های سراسر کشور ادغام شود. که این امر دانشجویان و حوزویان را برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد پیامدهای اقتصادی آنچه در جامعه تولید و مصرف می‌شود، آماده می‌کند. بنابراین، علم اقتصاد اسلامی می تواند به درک جریان منابع کمک کند، و اینکه چگونه این منابع ممکن است به عنوان محرک مشکلات و فشارهای زیست محیطی و ارزشی عمل کنند، را مورد توجه قرار می دهد. @raveshetamadoni

🔶روش ها و دیدگاه ها در علم دینی از نگاه نویسنده 1️⃣مقدمه علم دینی یک رشته و زمینه دانشگاهی نوظهور است که به مشکلات پیچیده ای می پردازد که به طیف وسیعی از دانش‏ ها نیاز دارد. در این بخش به تعریف اساسی علم دینی، ویژگی‌های آن، کاربردها و چگونگی تبدیل آن به یک عمل علمی پرداخته می شود که برای حل مسائل پیچیده جهانی می‏ تواند استفاده شود. 2️⃣علم دینی: چیست و چگونه آغاز شد علم دینی یک رشته حوزوی&دانشگاهی و زمینه تحقیقاتی نوظهور است که تعاملات مرتبط بین سیستم های اجتماعی، فنی و زیست محیطی را با نگاه دین مدارانه از نزدیک بررسی می کند. این دانش، از ارزش‌ها و دیدگاه‌های افراد و موسسات خارج از نگاه دینی (در صورت عدم مغایرت) را برای یافتن راه‌حل‌های چالش‌های مبتنی بر ارزش ادغام می‌کند. علم دینی به عنوان یک عامل تغییر در یافتن راه حل هایی عمل می کند که فاصله بین نیازهای فردی و اجتماعی انسان، نیازهای زیست محیطی و نیازهای پس از مرگ را پر می کند. چگونه آغاز شد(تاریخچه علم دینی) (به علت موجود بودن این مطالب و کاهش متن از آوردن آن خودداری کردم). علم دینی فقط یک «علم» به معنای اصطلاح رایج آن در جهان نیست، بلکه شامل تحقیقات علمی مبتنی بر انواع ابزارهای شناختی است، و همچنین شامل طیف گسترده ای از ایده ها، دیدگاه ها و دانش ها از زمینه های غیر علمی نیز می باشد. در نتیجه، همیشه توافق بر سر موضوعات یا راه حل های خاص وجود ندارد. اغلب در فرآیند چگونگی نزدیک شدن به یک مشکل ناشناخته است، و دیدگاه های مختلف باعث سطوح مختلف اختلاف نظر می شود. علم دینی از طریق دانش و عملکرد به هم پیوسته به دست آمده توسط محققان و پژوهشگران، با دیدگاه‌های جهانی و محلی، و رهبرانی که در زمینه‌های مختلف تخصص دارند، برتری می‌یابد. در هسته خود، علم دینی یک رشته و زمینه تحقیقاتی حوزوی و دانشگاهی است که از مجموعه‌ای از پیشینه‌ها و سوابق ناشی می‌شود که همکاری با ذینفعان مختلف آن را در حل پیچیده‌ترین امور پایداری جهان منحصر به فرد و حیاتی می‌کند. نویسنده رضا کیانوش @raveshetamadoni

3️⃣کاربردهای علم دینی هنگام بحث در مورد روش هایی که علم دینی را می توان در حل مسائل پیچیده مبتنی بر نگاه دینی به کار برد، مسائل پیچیده باید به طور کامل درک شوند. مسائل پیچیده آنهایی هستند که پاسخ یا راه حل درستی ندارند. بسیاری از نگرانی های بهم پیوسته مرتبط با اخلاق، اقتصادف فناوری یا محیط زیست وجود دارد. این طیف وسیع از امور منجر به گستردگی غیرقابل پیش‌بینی در کل سیستم می‌شود، جایی که هر مقدار تغییر یا درگیری می‌تواند کل فرآیند یافتن راه‌حل بالقوه را مختل کند. علم دینی با استفاده از دانش خود در زمینه‌های مختلف و همکاری برای یافتن راه‌حلی که برای همه مفید باشد، برای رفع این طیف وسیع از نگرانی‌ها تلاش می‌کند. علم دینی همچنین به حل مشکلات شرورانه می پردازد. مشکلات شرورانه شبیه به مشکلات پیچیده هستند به گونه ای که اغلب راه حل روشنیبرای آن ها وجود ندارد. آنها به یک مشکل اجتماعی یا فرهنگی مربوط می شوند که به دلایل زیر مانور در آن بسیار دشوار است: (1) حاوی دانش ناقص یا متناقض هستند. (2) تنوع دیدگاه ها و نظرات موجود، دستیابی به درک مسئله را دشوار می کند. و (3) ماهیت به هم پیوسته این مشکلات با بسیاری از مسائل پیچیده دیگر، راه حل را دشوار می کند. علم دینی در مدیریت مشکلات بزرگ در مقیاس بزرگ ارزشمند است، به عنوان مثال می توان به معضلات اجتماعی همچون عفاف و حجاب، مسائل خانواده، مشکلات زیرساختی در حوزه انرژی، آب، تغییرات آب و هوا، بیماری های همه گیر و ساخت فناوری اشاره کرد. علم دینی با همکاری و رویه‌های مشارکتی خود که شامل دانشمندان، مهندس ها، فقها، فلاسفه، مدافعان این حوزه ، مردم و طیف وسیعی از دانش است، رشد می‌کند. در تلاش برای حل مسائلی که جامعه را تهدید می کند، این رویکردهای مشارکتی ابزارهای کارآمدی برای توسعه راه حل های امیدوارکننده ارائه می دهند. @raveshetamadoni

یکی دیگر از ویژگی های مهم علم دینی، فرارشته ای بودن آن است. این بدان معناست که اطلاعات، داده‌ها، تکنیک‌ها، ابزارها یا تئوری‌ها از حداقل دو رشته (اما اغلب بیشتر) ادغام شده‌اند تا طیف وسیع‌تری از دانش را از زمینه‌های مختلف فراهم کنند. رشته ها شاخه های مختلف دانش هستند. آنها اغلب از موسسات حوزوی و دانشگاهی یا جوامعی با زبان و سیستم های فرهنگی خاص سرچشمه می گیرند. این شاخه های دانش امکان درک پیشرفته از موضوعات خاص را فراهم می کند و به حل مسائل یا سؤالاتی کمک می کند که نمی توانند به اندازه کافی توسط یک رشته به آنها رسیدگی شود. ارتباط نزدیک با ویژگی میان رشته ای در علم دینی، ناشی از تأکید آن بر همکاری است. همکاری شامل فرآیندی از تصمیم گیری مشترک است که در آن هر فردی که در یک مشکل سهیم است، تفاوت های خود را بررسی می کند و یک استراتژی جمعی برای اقدام ایجاد می کند. جنبه‌های مختلف یک مشکل شناسایی می‌شوند و دیگران به یافتن راه‌حلی کمک می‌کنند که فراتر از کاری است که یک فرد به تنهایی می‌تواند انجام دهد. همکاری زمانی بهترین کار را انجام می دهد که مشکلات به درستی تعریف نشده باشند، تفاوت قدرت بین ذینفعان و کنشگران وجود داشته باشد و/یا گروه های مختلف برای یافتن راه حل به یکدیگر تکیه کنند. در کل، علم دینی با طیف وسیعی از رشته‌ها برای حل تعارضات، توسعه دیدگاه‌های مشترک و کار در جهت راه‌حل‌های مثبت همکاری می‌کند. @raveshetamadoni

بسم الله الرحمن الرحیم عنوان: نمایش بصری منشور پروژه علم دینی کاربرد: سند... محل استفاده: نهادهای دولتی-خصوصی-حوزه علمیه-دانشگاه‏ها نسخه 1.3 وضعیت: تکمیل شده طراح: رضا کیانوش @raveshetamadoni