eitaa logo
تمدن نوین اسلامی
771 دنبال‌کننده
358 عکس
5 ویدیو
48 فایل
این کانال برای بحث و تبادل نظر درباره حکمرانی ولایی در راستای تحقق تمدن نوین اسلامی ایجاد شده است. ما قصد داریم نشان دهیم که چگونه اسلام می‌تواند پاسخگوی نیازهای انسان باشد. اگر شما هم به این موضوعات علاقه‌مند هستید، به ما بپیوندید ادمین: @nanosatellite
مشاهده در ایتا
دانلود
مطلوبیت های راهبردی (راهبردهای کلان، سیاست های کلان) نقطه شروع اولیه و پیچیده فرآیند تغییر تمدن موجود به سمت را تشکیل می دهند که با تحقق مطلوبیت های راهبردی امام در سطوح و محدوده های مختلف همانند نظام ولایی، دولت اسلامی، جامعه بازار اسلامی، حلقه های میانی و جامعه اسلامی به پایان می رسد. مهندسی (این مفهوم در دستگاه مهندسی که در ذیل دستگاه فکری/دانشنامه علم دینی سیستم با ذهنیت کل گرایانه قرار دارد بررسی می گردد.) تمدن(تمدن سازی)، نقش مهمی در فرآیند ایفا می‌کند و بنابراین یک جنبه حیاتی از حکمرانی ولایی است. راهبردهایی که برای این تغییر توسط امام طرح ریزی گردیده است قطعا دارای جنبه اجتماعی و بعد زمانی(تاریخی، حال و آینده) و برگرفته از ابرچالش های بشری هستند که در منابع دینی(برای فهم آن نیازمند کنکاش در قالب پرسیدن از قرآن و روایات هستیم) نیز ذکر گردیده است. ابتدا، قبل از آنکه به بیان چالش هایی که در مسیر این تغییر وجود دارد بپردازیم، کلمه مهندس را از ابعاد دینی مورد بررسی قرار می دهیم. در منابع دینی نیز بر کلید واژه مهندسی برای ایجاد این تغییر تاکید شده است. بر اساس آموزه های قرآنی خداوند انسان را جانشین خود در زمین قرار داده است؛ (البقرۀ:30) یعنی تمام شئون وجودی، آثار، احکام و تدابیر جانشین، همانند کسی است که از او جانشینی می کند. (جوادی آملی،1385: 28/3 ) همچنین میدانیم یکی از شئونات خدای متعال مهندس بودن است؛ یعنی خدای متعال این عالم را با مهندسی آفریده است. امام رضا(علیه السلام) در روایتی ضمن شرح صفت «مهندس» خداوند، در معنای واژۀ تقدیر میفرماید: تقدیر یعنی «هو الهندسه من الطول و العرض و البقاء»؛ «اندازۀ هر چیز اعمّ از طول و عرض و بقا است.» خداوند در مرتبۀ «تقدیر» عالم را مهندسی می کند و برای هر شیئی نسبت به شیء دیگر محدوده و اجلی معین می کند. مرحوم ملّاصدرا در شرح اصول کافی، در مورد مهندس بودن خداوند می فرماید: مهندس مشتقّ از واژۀ «هنداز» است و هنداز یک واژه فارسی بوده که «زا» تبدیل به «سین» شده است (هنداز شده است هنداس) و چون در زبان عرب، «زا» بعد از «دال» استعمال نمی شود، به «هندسه» معرّب شده (یعنی فارسی آن هندازه بوده و عربی آن هندسه شده است) هندازه به معنی اندازه است و اندازه یعنی مقدار؛ پس با توجّه به روایات، خداوند متعال یک «مهندس» است و کارش اندازه گیری در عالم است. (امینی خواه، 1399: سخنرانی «تأثیر درک مهندسی خلقت بر معنویّت»). براساس مهندس بودنِ خداوند، او در قرآن می فرماید: «در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتی هایی که در دریا به سود مردم در حرکتند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده، و با آن، زمین را پس از مرگ، زنده نموده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده، و (همچنین) در تغییر مسیر بادها و ابرهایی که میان زمین و آسمان مسخّرند، نشانه هایی از ذات پاک خدا و یگانگی او برای مردمی است که عقل دارند و می اندیشند!» (البقرۀ: 164) طبق آیۀ حتّی اشیاء فیزیکی که کاملاً محکم و پایدار دیده می شوند، فقط در سطوح خاصّی از سازماندهی به این شکل ظاهر می گردند. حالا که به صورت‌ خلاصه به تشریح این مفهوم از نگاه دینی پرداختیم، شایسته است فرآیندی را برای حل این ابر چالش که قطعا ابعاد بین رشته ای دارد را طرح ریزی نمائیم. این فرایند حل مسئله، هم برای گروه های انسانی که از قابلیت انتخاب هدف برخوردارند و هم مصنوعات ساخته دست انسان که امکان انتخاب هدف را ندارند، استخراج شده است. محصول با اسم عام و سازمان، دولت، حلقه میانی، سیستم های مصنوعی....با اسم خاص، خروجی های این دستگاه هستند. خروجی های این دستگاه با دستگاه فلسفی، علم، فقهی و کاربرد در ارتباط است. برای تحقق ابر راهبردها(سیاست های کلان، الزامات سیاست گذاری) چند مانع جدی از جمله موارد ذیل وجود دارد: 1. عدم فهم صحیح چالش ها و راهبردها و نداشتن فرآیندهای مناسب برای انتقال آن ها به سطوح پایین تر 2.نگاه تقلیل گرایانه به علم برای حل ابر چالش ها 3. نداشتن دستگاه فکری/دانشنامه علم دینی که حکمت نظری و عملی(اتصال دستگاه فلسفی، علمی، مهندسی، کاربرد و فقهی) را به منظور حل مسئله وحدت و یکپارچگی(ذهنیت کل گرایانه) ابر راهبردها و همچنین رشته های مختلف اعم از علوم اجتماعی، انسانی، طبیعی که برگرفته از دستگاه فلسفی بوده و از حجیت برخوردار باشند 4.نداشتن الگوی مناسب برای درک نظامات مرتبط با ابر چالش/چالش ها 5. نداشتن مدل های کافی بر طراحی و تحلیل خدمات ارائه شده.... @raveshetamadoni
نکته مهم: ⛔️وقتی صحبت از دانشنامه میکنم منظورم "Encyclopedia" نیست!
(ذکر شده در دانشنامه) در یعنی متغیرهای طراحی هریک از نظامات اولویتشان مبتنی بر الگوی " أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ" باشد و سپس کانون نگرانی متغیرهای مستقل که طراحی مبتنی بر آن ها صورت می‌گیرد، از جنس مورد تایید الگو باشد https://virasty.com/r_kianoush/1675182655809795947 @raveshetamadoni
🌹امام آمد
برای تحقق به جای امامان جماعت در نهادهای دولتی نیازمند پیاده سازی طرح هستیم. هر امامی متناسب با موضوع مأموریت سازمان مربوطه انتخاب و از طرف نهادهای دینی پشتیبانی بشود. @raveshetamadoni
در موضوع تمدن سازی یکی از موضوعات مهم انتخاب مهم برای تاثیرگذاری هر چه بیشتر، عمیق تر و سریعتر برای نیل به دولت&جامعه اسلامی است. در روایتی از امام باقر علیه السلام داریم: اذا قام قائمنا وضع يده على رؤوس العباد فجمع به عقولهم و اكمل به اخلاقهم چون قائم ما قيام كند، دستش را بر سر بندگان مى گذارد و عقول آنان را متمركز ساخته و اخلاق شان را كامل مى كنيد. لذا این سخنان نشان می دهد یکی از نقاط اهرمی مهم و اضلاع نظامات تمدنی شکل گرفته در مسیر تحقق نظام است
ساختار سازمانی حکومت جهانی نظام ولایت نسخه 1.1 @raveshetamadoni
رابطه بین ضعف در ماهیت راهبرد&انسجام و هماهنگی و تهدیدهای برآمده از فاعل های مختلف نکته: لازم به ذکر است تمام اسناد منتشر شده در این کانال با یکدیگر مرتبط هستند. @raveshetamadoni
حکمرانی ولایی (مبتنی بر فرهنگ اسلامی یا اقتصاد اسلامی یا فرهنگ & اقتصاد اسلامی یا....) تمدن ‏سازی نوین اسلامی @raveshetamadoni
دعا یکی از ابزارهای کاهش ریسک اجرای راهبردهای امام در مسیر تحقق دولت و امت اسلامی است. @raveshetamadoni
ضرورت تحول در دولت مبتنی بر مبانی اسلامی-ایرانی پیشرفت از طریق حکمرانی ولایی در راستای تحقق دولت اسلامی برای درک بهتر یکی از جنبه های حکمرانی ولایی سفر خیالی به تاریخ تحول در نیروهای نظامی ایالات متحده و فهم تغییر بازنگری کلان برای ایجاد مجموعه های جدید هوایی و فضایی آن کشور دارم. در این سفر خیالی سعی دارم به ضرورت تفکر در مورد چگونگی تغییر در معماری مجدد دولت در راستای تحقق دولت اسلامی تاکید بورزم. پلان اول با پیشرفت فناوری هواپیما در قرن بیستم، اهمیت آن برای جنگ به طور فزاینده ای آشکار شد. در طول جنگ جهانی اول، نیروی هوایی به اندازه امروز غالب نبود، اما رهبران نظامی این پتانسیل را در استفاده از هواپیما برای به دست آوردن مزیت نسبت به رقباء دیدند. هنگامی که ایالات متحده شروع به تشکیل نیروهای هوایی برای پشتیبانی از نیروهای زمینی کرد، وزارت جنگ (سلف وزارت دفاع) همه نیروها را در شاخه خدمات ارتش ایالات متحده قرار داد. در آغاز جنگ جهانی اول، نیروی هوایی ایالات متحده تنها از 66 پرسنل تشکیل شده بود. در طول جنگ، تولید هواپیما و خدمات افزایش یافت و شامل 197338 نیروی کادری در اوج خود بود. با این حال، بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی اول، کنگره تعداد تمام نیروهای مسلح را برای زمان صلح کاهش داد. تا ژوئن 1920، نیروی هوایی شامل 9596 پرسنل بود که نسبت به اوج زمان جنگ بیش از 95 درصد کاهش داشت. قانون سازماندهی مجدد ارتش در سال 1920 نیروهای هوایی را به عنوان بخشی از ارتش مستحکم کرد، زیرا تمام نیروهای هوایی بین 9 فرمانده سپاه ارتش توزیع شده بودند. اگرچه مزایای نیروی هوایی نیاز به توسعه مداوم نیروهای هوایی را نشان می داد، چنین سازمان کوچکی پس از جنگ نشان دهنده عدم نیاز به سازماندهی مجدد نیروهای مسلح در مقیاس بزرگ بود. با این حال، جنگ جهانی دوم این طرز فکر را تغییر داد زیرا برتری هوایی بخش بزرگی از موفقیت متفقین شد. برتری هوایی در جنگ جهانی دوم هم برای موفقیت اولیه محور و هم برای پیروزی نهایی متفقین ضروری بود. افزایش برد و قابلیت های مختلف هواپیماها بسیار بیشتر از موارد استفاده شده در جنگ جهانی اول بود. تا سال 1945، نیروی هوایی ایالات متحده متشکل از 63715 هواپیما و 2253000 پرسنل بود. با رشد نیروهای هوایی در طول جنگ، سازمان های جدیدی برای مدیریت موثرتر نیروی هوایی ایجاد شدند. این فرماندهی‌ها، لشکرها، بال‌ها، گروه‌ها و اسکادران‌های نیروی هوایی در نهایت به پایه و اساس نیروی هوایی که امروزه شناخته می‌شود تبدیل خواهند شد. مانند پایان جنگ جهانی اول، کاهش قابل توجهی از نیروها وجود داشت. با این حال، ساختار سازمانی یک نیروی هوایی بزرگتر، اگرچه هنوز در شاخه ارتش ایالات متحده باقی ماند. نیاز به تغییر سازمانی بزرگتر برای مدیریت صحیح نیروهای هوایی ایالات متحده در طول جنگ آشکار شد. قانون امنیت ملی 1947 نیروی هوایی ایالات متحده را به طور رسمی در 26 ژوئیه 1947 ایجاد کرد. سازمان اولیه نیروی هوایی مانند ارتش و نیروی دریایی بود. با این حال، تفاوت در ماموریت و اندازه نیروی متفاوت منجر به تغییرات سازمانی زیادی در طول سال‌های آینده شد. پس از جنگ جهانی دوم، تعداد نیروهای USAF در اوج جنگ کره به نزدیک به یک میلیون نفر افزایش یافت. از سال 1955، با افزایش های کوچکتر در طول جنگ ویتنام، جنگ خلیج فارس، و شروع جنگ جهانی علیه ترور، اندازه نیروی USAF به طور پیوسته به اندازه فعلی خود یعنی حدود 350000 کاهش یافت. افزایش قابل توجه نیرو همراه با تغییرات در مأموریت منجر به سازماندهی مجدد در طول هر یک از جنگ ها شد. پیشرفت‌های فناوری، نحوه به کارگیری هواپیماها را در هر یک از جنگ‌ها تغییر داد و در هر جنگ تغییرات سازمانی برای این امر ایجاد شد. قبل از استقرار نیروی فضایی، جدیدترین تغییر سازمانی عمده در USAF در سال 2014 انجام شد. سازماندهی مجدد عمده در ستاد نیروی هوایی، فرماندهی های اصلی، نیروهای هوایی شماره دار و آژانس های عملیاتی میدانی منجر به کاهش حدود 20 درصدی اندازه شد و 1.6 میلیارد دلار صرفه جویی در هزینه (فقط به فواید بعد مادی پرداخته شده است) برآورد شده است. این تغییر به تنهایی نشان می دهد که ناکارآمدی سازمانی چقدر می تواند پرهزینه باشد. اگرچه انتظار غیرمنطقی بود که رهبران نظامی سال 1947 بتوانند پیش‌بینی کنند که چگونه می‌توان نیروی هوایی ارتش آمریکا را برای درگیری‌ها در طول 75 سال گذشته ساختاربندی مجدد کرد، اما رویکرد سنتی مستلزم تکرارهای زیادی (همانند چیزی که در دولت های بعد از تشکیل انقلاب برای تحقق مطلوبیت های راهبردی امامین انقلاب وجود دارد) بود. رویکرد سنتی که از ارتش و نیروی دریایی الگوبرداری شده بود، نتوانست به ماموریت متفاوت حوزه جنگی جدید رسیدگی کند. در نهایت، ایالات متحده زمان @raveshetamadoni
و هزینه زیادی را صرف تکرار این سازمان کرد تا آن را به وضعیت فعلی برساند. پلان دوم ظهور حوزه هوایی در اواسط قرن بیستم، باعث انقلاب هم در بخش دفاعی و هم در بخش تجاری متحول شد. اکنون، با پیشرفت فناوری های جدید و کاهش هزینه های پرتاب فضایی، انقلابی مشابه در حوزه فضایی ایجاد شده است. در پاسخ به اهمیت فزاینده حوزه فضایی، ایالات متحده نیروی فضایی را در سال 2019 تأسیس کرد. ایجاد یک خدمت فضاپایه جدید بزرگترین تغییر در وزارت دفاع از زمان تأسیس نیروی هوایی در سال 1947 است. اگرچه یک خدمت کاملاً جدید در شاخه خدمات است، اما نیروی فضایی بخشی از سازمان نیروی هوایی است، بسیار شبیه به اینکه سپاه تفنگداران دریایی بخشی از سازمان نیروی دریایی است. از آنجایی که اکثر واحدهای اولیه نیروی فضایی از نیروی هوایی آمده بودند، منطقی است که نیروی فضایی در داخل سازمان نیروی هوایی قرار گیرد. با این حال، قابلیت‌های درونی در نیروی فضایی، مانند GPS، برای هر سرویس ضروری است. این قابلیت‌های مبتنی بر فضا ممکن است از نظر فیزیکی در فضا باشند، اما در تمام حوزه‌های جنگی هوا، زمین و دریا نفوذ می‌کنند. این پیچیدگی ها به روند کند ایجاد رسمی نیروی فضایی کمک کرد. با گذشت بیش از دو سال از ایجاد رسمی نیروی فضایی، این سازمان هنوز به طور کامل تشکیل نشده است. تا پایان سال مالی 2022، پیش‌بینی می‌شود که نیروی فضایی تنها 8400 پرسنل داشته باشد در حالی که این تعداد در نیروی هوایی 336700 نفر است. اگرچه هدف این نیست که نیروی فضایی به اندازه نیروی هوایی در نظر گرفته بشود، اما این خدمت جدید باید به همان اندازه نیروی انسانی، آموزش و تجهیز واحدهای خود را عملیاتی کند. برای انجام این کار، پیش بینی می شود که نیروی فضایی متشکل از حدود 16000 پرسنل باشد. تشکیل نیروی فضایی قرار است تا سال 2025 ادامه یابد. از آغاز سال 2020، فرماندهی فضایی نیروی هوایی، که قبلاً یک فرماندهی اصلی در نیروی هوایی بود، در نیروی فضایی تحت نام جدید خود به عنوان فرماندهی عملیات فضایی تغییر یافت. با این حال، تمام پرسنل نیروی هوایی که در فرماندهی جدید کار می کردند، پرسنل نیروی هوایی باقی ماندند. همانطور که نیروی فضایی همچنان به رشد خود ادامه می دهد، برای جلوگیری از تلاش های مضاعف و دیوان سالاری دست و پا گیر به نیروی هوایی برای حمایت بنیادی و زیرساختی وابسته خواهد بود. به طور جداگانه، فرآیندی در وزارت دفاع آمریکا برای انتقال پرسنل نیروی هوایی، ارتش و نیروی دریایی به پرسنل دائمی نیروی فضایی آغاز شد. در نهایت، چشم‌انداز وزارت دفاع این است که «تسلط مأموریت‌های فضایی، واحدها، منابع و پرسنل از خدمات نظامی موجود در نیروی فضایی جدید ایالات متحده را تثبیت کند». مسئله: ضرورت تفکر در مورد چگونگی تغییر از پلان اول به پلان دوم و تعییم آن به تغییر از دولت موجود به دولت اسلامی @raveshetamadoni