🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸 🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸 🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸 🌸🌼🌸🌼🌸 🌸🌼🌸 🌸 کتاب #حیدر به قلم #آزاده_اسکندری #پارت29 طوری آرایش گرفته بودیم که کوه احد پشت سرمان، کوه عینین سمت چپ و مدینه روبه رویمان بود. پیامبر عبدالله بن جُبیر را با پنجاه تیرانداز در شکاف کوه عینین مستقر کردند تا دشمن دورمان نزند. -ما پیروز شویم یا نشویم، شما همین جا بمانید. سواران دشمن را با تیر از ما دور کنید تا از پشت سر حمله نکنند. حتی اگر دیدید دشمن را شکست دادیم یا کشته شدیم، از مواضع تان تکان نخورید، چون سواران قریش در برابر تیراندازی شما نمی توانند پیشروی کنند. زن های قریش به پشت لشکرشان رفتند. همچنان می خواندند. -پسران عبدالدار! شما حامیان آیندگانید. با سلاح های برنده تان جلو بروید. شنبه هفتم ماه، بالاخره جنگ شروع شد. ابوعامر اولین تیر را به طرفمان پرتاب کرد و با پنجاه نیرویش جلو آمد. طلحه بن ابی طلحه، پرچم دار قریش که به او لقب مرد شماره یک لشکر را داده بودند، عربده زنان وارد میدان شد. -شما می گویید کشته های ما در جهنم و کشته های خودتان در بهشت اند. کسی هست که خواهان بهشت باشد یا بخواهد من را به جهنم بفرستد؟ همه به هم نگاه می کردند. -شماها به حرفی که زنید، کمترین عقیده ای ندارید. و الا برای نبرد پا پیش می گذاشتید. جلو رفتم، لبخند کجی زد. 🔹موسسه راویان فتح لنجان 🔹https://eitaa.com/raviyanlenjan