امام صادق (علیه السلام) هشام‌بن‌حکم گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی اسم‌های خداوند و ریشه‌های آن‌ها پرسیدم: «الله از چه مشتق شده است»؟ حضرت فرمود: «ای هشام! الله از إله مشتق شده است و إله، معبودبودن را اقتضا می‌کند و نام، غیر از صاحب نام است. پس هرکس نام را بدون معنا بپرستد، کفر ورزیده است؛ و هرکس نام و معنا را بپرستد، شرک ورزیده و دو چیز را پرستیده است و هرکه معنا را و نه اسم را بپرستد، این توحید است. ای هشام! فهمیدی»؟ عرض کردم: «برایم بیشتر گویید». فرمود: «خداوند نودونه اسم دارد، اگر هر نامی، همان صاحب نام باشد، باید هر کدام از اسم‌ها، معبودی باشد. ولی خداوند، خود معناست که این نام‌ها بر او دلالت کنند و همه غیر از خود او باشند. ای هشام! نان، اسمی است برای خوردنی و آب، اسمی است برای آشامیدنی و لباس، اسمی است برای پوشیدنی و آتش، اسمی است برای سوزانندگی ای هشام! آیا چنان فهمیدی که با آن به دفاع بپردازی و در مبارزه با دشمنان خداوند که همراه خداوند چیز دیگری می‌پرستند، پیروز شوی»؟ عرض کردم: «بله». فرمود: «ای هشام! خداوند تو را به این جهت سود بخشد و استوار دارد». هشام گوید: «به خدا سوگند از زمانی که از آن مجلس برخاستم تاکنون هیچ‌کس در مبحث توحید بر من چیره نشده است». کافی، ج۱، ص۱۱۴ امام علی (علیه السلام) الله، برترین اسم در میان اسم‌های خداوند عزّوجلّ است؛ و آن اسمی است که سزاوار نیست کسی جز الله بدان نامیده شود و هیچ آفریده‌ای این اسم را نگیرد. التوحید، ص۲۳۰ امام رضا (علیه السلام) محمّدبن‌سنان گوید: از امام رضا (علیه السلام) پرسیدم: «اسم چیست»؟ ایشان فرمود: «صفتی است برای موصوف(آن شخص یا شیئی که چیزی را در توصیف آن میگویند)» عیون اخبار الرّضا ج۱، ص۱۲۹ #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام عسکری (علیه السلام) الله کسی است که هر آفریده‌ای به هنگام نیازها و سختی‌ها وقتی امیدش از همه چیز جز او بریده شود و دستش از همه‌ی اسباب جز او گسسته گردد، به بندگی او روی می‌آورد. هر مهتر و بزرگی در این دنیا، هر چند بسیار بی‌نیاز و چیره باشد و نیاز دیگران به او بسیار باشد، نیازمند چیزهایی خواهد شد که از عهده‌اش برنیاید و دیگران نیز نیازمند چیزهایی شوند که در توان او نباشد، پس به هنگام ضرورت و تنگنا از همه چیز به‌سوی خدا دست می‌کشد. امّا چون نگرانی‌اش برطرف شود، به شرک خود باز می‌گردد. آیا نشنیده‌ای که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: بگو: «به من خبر دهید اگر عذاب پروردگار به سراغ شما آید، یا رستاخیز برپا شود، آیا [برای حلّ مشکلات خود]، غیر خدا را می‌خوانید اگر راست می‌گویید»؟!، [نه]، بلکه تنها او را می‌خوانید! و او اگر بخواهد، مشکلی را که به خاطر آن او را خوانده‌اید، برطرف می‌سازد و آنچه را [امروز] همتای خدا قرار می‌دهید، [در آن روز] فراموش خواهید کرد. (انعام/۴۱۴۰) خداوند عزّوجلّ به بندگان خود فرمود: «ای نیازمندان رحمت من! همانا بر شما واجب کرده‌ام که در همه حال نیازمند من باشید و در همه‌ی وقت، در عبادت من خاکساری کنید؛ پس در هر امری که به دست می‌گیرید و امید دارید به پایانش رسانید و به نهایتش برسید، به‌سوی من پناه جویید. اگر بخواهم به شما عطا کنم، دیگری نتواند از شما دریغ دارد؛ و اگر بخواهم از شما دریغ دارم، دیگری نتواند به شما عطا کند. من سزاوارترین کسی هستم که از او درخواست شود و شایسته‌ترین کسی هستم که به‌سویش زاری شود؛ پس در آغاز هرکار کوچک یا بزرگی بگویید: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ». از امام کاظم (علیه السلام) درباره‌ی معنی الله پرسیده شد؛ ایشان فرمود: «بر تمام امور کوچک و بزرگ مستولی (چیره) شد». #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

مردی به امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: «چه چیزی بر وجود خدا دلالت دارد؟ برایم از عالم و عرض و جوهر چیزی مگو». ایشان فرمود: «آیا دریانوردی کرده‌ای»؟ عرض کرد: «بله»! فرمود: «و آیا شده بادی سهمگین بر شما بوزد، آن چنان که در هراس از غرق‌شدن بیافتید»؟ عرض کرد: «بله»! فرمود: «و آیا امیدت از کشتی و دریانوردان قطع شده است»؟ عرض کرد: «بله»! فرمود: «آیا در دل نداشتی که کسی وجود دارد و نجاتت می‌دهد»؟ عرض کرد: «بله»! فرمود: «او همان خداوند سبحانه و تعالی است». خداوند عزّوجلّ فرمود: جز او، تمام کسانی را که [برای حلّ مشکلات خود] می‌خوانید، فراموش می‌کنید. (اسراء ۶۷) و هنگامی که ناراحتی به شما رسد، فقط او را می‌خوانید! (نحل ۵۳). البرهان امام باقر (علیه السلام) اللَّه، معنی‌اش معبودیست که خلق از دریافتن ماهیّت او و احاطه‌نمودن کیفیّتش، حیران و سرگردان شده‌اند.البرهان امام صادق (علیه السلام) اسم خدا غیر خداست و هر آنچه نام «چیز» بر او صادق باشد مخلوق است جز خدا. نورالثقلین/ التوحید امام صادق (علیه السلام) بر سر بالین یکی از دوستانش که بیمار بود آمده بود، من نیز در خدمتش بودم آن مرد را مشاهده کردم که بسیار می‌گفت: «آه»! به او گفتم: «برادرم، پروردگارت را یاد کن و از او مدد بخواه»! امام صادق (علیه السلام) فرمود: «همانا «آه» یکی از نام‌های خدای عزّوجلّ است، پس هرکس که بگوید: «آه» استغاثه به خدای تبارک‌وتعالی نموده است». بحارالأنوار #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام علی (علیه السلام) الرَّحْمَنِ؛ بخشنده‌ای که با فراخی روزی بر ما رحمت می‌آورد. البرهان پیامبر صلی الله علیه و آله :الرَّحْمَنِ رَحْمنُ الدُّنْیَا وَ الرَّحِیمِ رَحِیمُ الْآخِرَهًِْ. خداوند، الرَّحْمَنِ در دنیا و الرَّحِیمِ در آخرت است [رحمان اشاره به رحمت عامّ پروردگار دارد که در دنیا، شامل مؤمن و کافر می‌شود؛ و رحیم اشاره به رحمت خاصّ او دارد که مخصوص بندگان مؤمن در آخرت می‌باشد]. نور الثقلین امام صادق (علیه السلام) الرَّحمن؛ به همه‌ی آفریدگان خویش بخشاینده است. کافی امام صادق (علیه السلام) الرَّحمن؛ فرمود: که به همه‌ی عالم بخشاینده است. التوحید امام صادق (علیه السلام) الرَّحمن؛ اسم خاص است با صفتی عام (یعنی نامی است مخصوص خدا ولی مفهوم رحمتش همگان را در بر می‌گیرد). نور الثقلین امام علی (علیه السلام) الرَّحمن؛ پناهی است برای هرکس که به خداوند ایمان آورده و از نام‌های مخصوص خداوند است که در مورد غیر او به کار نمی‌رود. بحار الأنوار رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در حدیثی قدسی(از جانب خدا) می فرمایند: أَنَا الرَّحْمَنُ وَ هِیَ مِنَ الرَّحِمِ شَقَقْتُ لَهَا اسْماً مِنْ اسْمِی مَنْ وَصَلَهَا وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَهَا بَتَتُّه. من رحمان هستم و نام رحم را از اسم خود مشتق کرده ام هر که با آن بپیوندد با او می‌پیوندم و هر که قطع کند با او قطع می‌کنم. #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام علی (علیه السلام) رحمی که خداوند نام او را از رحمان جدا کرده رحم محمّد صلی الله علیه و آله(است و بزرگداشت محمّد صلی الله علیه و آله (بزرگداشت خداست و احترام به خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله احترام به پیغمبر صلی الله علیه و آله است. هر مرد و زن مؤمن از شیعیان ما جزء خویشاوندان محمّد صلی الله علیه و آله (محسوب می‌شود و احترام آن‌ها احترام به پیغمبر صلی الله علیه و آله است، وای بر کسی که در احترام حضرت محمّد صلی الله علیه و آله (کوتاهی کند. و خوشا به حال کسی که مراعات این احترام را نموده خویشاوندان پیامبر را محترم شمارد و با آن‌ها بپیوندد. تأویل الآیات الظاهره امام عسکری (علیه السلام) الرَّحْمنِ که قول خداست، مشتقّ از رحمت است. تأویل الآیات الظاهره امام سجاد (علیه السلام) ای از میان برنده‌ی غم‌ها و ای زداینده‌ی اندوهان. ای بخشاینده در دنیا و آخرت و ای رحمت‌آورنده بر بندگان خود هم در این سرای و هم در آن سرای بر محمّد (و خاندان او درود بفرست و غمم را از جان بردار و اندوهم از دل بزدای. الصحیفه السجادیه امام صادق (علیه السلام) رحمت و هر امر تازه‌ای که از آن رحمت، برای ما واقع شود بخشی از آن مهربانی و بخشی بخشش است. و رحمت الهی، ثواب او برای مخلوقین است و رحمت بندگان [نسبت به یکدیگر] دو بخش دارد: بخشی از آن، در قلب به وجود آید که همان رأفت و لطافتی است که به خاطر سختی و نیاز و انواع بلا که در نیازمندِ رحمت مشاهده می‌شود [در قلب ما احساس می‌شود]؛ و بخش دیگر، عملی است که در مرحله‌ی بعد از رأفت و لطف [که امری قلبی بود] نسبت به آن شخص و بعد از آگاهی ما از آنچه بر سر او آمده است از ما صادر می‌شود. و گاهی کسی می‌گوید به رحمتِ فلانی نگاه کن و منظورش کاری است که از روی رقّت و نرمی که در قلب اوست صادر شده است و [از این دو بخش رحمت] آن عمل خارجی که از ما صادر می‌شود به خداوند نسبت داده می‌شود؛ ولی آن بخشی [از رحمت] که در قلب ایجاد می‌گردد [و حالت نفسانی است] به خداوند نسبت داده نمی‌شود، چنانکه خداوند خود را [در آیات قرآن] این‌گونه توصیف فرموده است؛ پس خداوند رحیم است امّا نه رحمتی که از روی رقّت و نرمی صادر شده باشد.بحارالأنوار امام صادق (علیه السلام) چون روز قیامت شود خدای تبارک‌وتعالی رحمت خود را چنان پراکنده کند که ابلیس در رحمت او طمع کند. بحارالأنوار #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام علی (علیه السلام) الرَّحِیمِ؛ در دین و دنیا و آخرتمان بر ما مهربان است؛ کسی که دین را بر ما آسان کرد و سهل و راحتش نمود و با جداکردن ما از دشمنانمان به ما مرحمت فرمود. البرهان از امام رضا (علیه السلام) نقل است که در دعایش فرمود: ای بخشاینده‌ی دنیا و آخرت و رحیم در آن دو، بر محمّد و خاندان محمّد (درود فرست. نور الثقلین امام صادق(علیه السلام): خداوند معبود همه چیز است، نسبت به تمام مخلوقاتش رحمان، و نسبت به خصوص مؤمنان رحیم است. کافی الصّادق (علیه السلام)- الرَّحِیمُ اسْمٌ عَامٌ بِصِفَهًٍْ خَاصَّهًْ. امام صادق (علیه السلام) الرَّحیم؛ اسم عام است با صفتی خاص (یعنی نامی است که هم در مورد خدا به کار می‌رود و هم در مورد غیر خدا، امّا اشاره به رحمت ویژه‌ی مؤمنان دارد).نور الثقلین امام علی (علیه السلام) امّا الرَّحیم؛ پس رحم می‌کند به کسی که گناه کرده و توبه نموده و ایمان آورده و عمل صالح انجام دهد. بحار امام هادی (علیه السلام) به بنده‌های مؤمنش که شیعه آل محمّدند (علیهم السلام) مهربان است، تقیّه را برای آنان (شیعیان) روا داشته [شیعیانی که] با قدرت، دوستی دوستان خدا و دشمنیِ دشمنان خدا را آشکار کنند و درحال تقیّه که از [ابراز] آن عاجزند نهان سازند. الإمام العسکری امام علی (علیه السلام) الرَّحِیمُ لَا یُوصَفُ بِالرِّقَّهًِْ الرَّحیم به نازک دلی توصیف نمی‌شود.نور الثقلین امام علی (علیه السلام) [و امّا الرَّحِیمِ؛ معنایش این است که]: او به بندگان مؤمنش رحیم است. و از رحمت اوست که صد رحمت آفرید و از آن، رحمت واحدی در خلایق و همه‌ی آفریدگان، قرار داد. و به‌خاطر آن، مردم به یکدیگر، رحیم و دلسوزند و مادر، به فرزندش مهربان و [از این رو] مادران [در عالم] حیوانات، بر اولادشان گرایش و عطوفت دارند. پس آنگاه که روز رستاخیز، فرا رسد [رحمت واحد] را به نودونه بخش دیگر بیفزاید! و با آن، به امّت [جلیل] محمّد (رحمت آورد آنگاه درباره‌ی کسانی از اهل این ملّت [که برایشان خواهان شفاعت هستند] شفیعشان گرداند. الإمام العسکری #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

أَلْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمینَ ۲ امام صادق (علیه السلام) شکر نعمت، کناره‌گیری از حرام‌هاست و نهایت شکرگفتن: الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ است. البرهان امام صادق (علیه السلام) الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ* الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ سخن بهشتیان است در آن هنگام که خداوند را به خاطر پاداش‌های نیک شکر می‌گزارند. البرهان امام صادق (علیه السلام) الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِین؛ یعنی شکر و سپاس مخصوص خداوند است. این جمله امر در قالب جمله خبریه است و امرش در تقدیر می‌باشد و در اصل این‌گونه است: بگو: الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ. البرهان امام علی (علیه السلام) مردی خدمت امام علی (علیه السلام) رسید و عرض کرد: «مرا از کلام خداوند متعال: الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، با خبرساز، تفسیر آن چیست»؟ ایشان فرمود: «الْحَمْدُ للهِ به این معناست که خداوند برخی از نعمت‌های خود را به نحو اجمال به بندگانش شناسانده است؛ چراکه آنان قادر نیستند همه‌ی آن نعمت‌ها را به تفصیل بشناسند و نعمت‌های خداوند بیش از آن است که شمرده یا شناخته شود. از این رو به آنان فرمود: «بگویید: سپاس و ستایش خدایی را که به ما نعمت‌ها عطا فرمود. او که پروردگار جهانیان است و جهانیان مجموعه‌ی همه‌ی آفریدگان از جمادات و حیوانات هستند. امّا حیوانات؛ خداوند آن‌ها را در ید قدرت خود گردانندگی می‌کند و از روزی خود آنان را غذا می‌دهد و همگی را در پناه حمایت خویش گرفته است و هریک را بنا بر مصلحت خود اداره می‌کند و امّا جمادات، خداوند آن‌ها را به قدرت خویش نگاه می‌دارد و آنهایی را که به هم پیوسته‌اند نمی‌گذارد از یکدیگر پراکنده شوند و آن‌ها را که از هم جدایند نمی‌گذارد به هم بپیوندند و آسمان را از اینکه بر زمین فروافتد نگاه می‌دارد، مگر اینکه خود رخصت دهد. و زمین را از اینکه فرو رود نگاه می‌دارد مگر اینکه خود فرمان دهد. به‌درستی که او بر بندگان خویش بسیار بخشنده و بخشایشگر است، رَبِّ الْعَالَمِینَ؛ فرمانروا و آفریننده‌ی آن‌ها که روزیشان را از جایی که می‌دانند و از جایی که نمی‌دانند می‌رساند؛ زیرا روزی قسمت شده است و آدمی هر شیوه‌ای را در دنیا بپیماید روزی‌اش به او می‌رسد، نه تقوای انسان پارسا روزی او را می‌افزاید و نه بدکاری انسان نابکار روزی او را می‌کاهد و بین آدمی و روزی‌اش پرده‌ای کشیده شده؛ حال آنکه او جوینده‌ی آن است. پس اگر فردی از شما از روزی خود بگریزد، روزیش در پی او برآید همچنان‌که مرگ او را بجوید. خداوند جلّ جلاله فرمود: بگویید: سپاس و ستایش خداوند را که به ما نعمت‌ها عطا فرمود و پیش از آنکه ما هست شویم در کتاب‌های پیامبران پیشین از ما به نیکی یادکرد و این‌گونه بر محمّد و آل محمّد (علیهم السلام) و شیعیان او واجب فرمود که چون ایشان را بر دیگران برتری بخشیده است، او را شکر گزارند». البرهان. #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام صادق علیه السّلام روایت کرده که امام باقر علیه السّلام فرمود: ای پسرم! مقام شیعیان ما را به اندازه روایات و شناخت آنها بشناسید، زیرا شناخت، داناییِ روایت می‌باشد و به دانایی روایات، مؤمن تا بلندترین درجه ایمان بالا می‌رود. من در کتاب علی علیه السّلام نگاه کردم و در آن کتاب چنین یافتم: «ارزش و اندازه هر کس به مقدار شناخت اوست، زیرا خدای تعالی مردمان را به اندازه عقل‌هایی که در دنیا به آنها داده حسابرسی می‌کند. معانی الاخبار رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: عقل سه جزء است؛ هر کس همه را دارد، عقلش کامل است و هر کس همه را ندارد، عقل ندارد: خدا را خوب شناختن، خوب فرمان او را بردن و خوب صبر داشتن بر فرمان او. خصال #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

پیامبر (صلی الله علیه و آله) اگر مؤمن به هنگام عبور از صراط بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، شعله‌ی آتش فرو نشیند و گوید: «ای مؤمن! بگذر؛ چراکه نور تو شعله‌ام را خاموش کرد». مستدرک الوسایل، ج۴، ص۳۸۸ پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه معلّم به کودک بگوید: «بگو: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم». و کودک بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»، خداوند برائت نامه‌ای برای کودک، برائت نامه‌ای برای پدر و مادرش و برائت نامه‌ای برای معلّمش می‌نویسید. البرهان پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرکس را امری که بدان پرداخته غمگین و محزون‌کند، آنگاه بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بگوید درحالی‌که خالص برای خدا باشد و با جان و دل، به او روی آورد در آن، یکی از دو فایده است: یا رسیدن به نیاز دنیایی اوست! و یا چیزی است که به نزد خدا، برایش مهیّاست وَ مَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَی؛ و آنچه نزد خداست، برای مؤمنین، بهتر و پاینده‌تر است.البرهان امام صادق (علیه السلام) و چه بسا! برخی از شیعیان ما در آغاز کار بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را [فراموش‌کند و] واگذارد! در نتیجه؛ خدا به گرفتاری و بلا، دچارش کند برای اینکه آگاه و بیدارش سازد! تا شکر و ثنای او به‌جای آورد. و در آن گرفتاری و بلا، لکّه‌ی ننگ و تقصیر و کوتاهی او را به‌هنگام ترک بِسْمِ اللهِ از او بزداید. خدای تعالی به بندگانش فرمود: ای نیازمندان رحمتم! به‌راستی؛ ذلّت بندگی را [در همه حال] و نیاز را [در همه‌ی اوقات]، گردنگیرتان ساختم! پس در [هر چیز و] هرکاری که شروع می‌کنید و به تمام آن و بلوغ نهاییش امیدوارید، به‌سوی من کرنش کنید و آغاز هر مطلب کوچک و بزرگی، بگویید: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ که در واقع چنین گفته‌اید: بر این کار، استعانت و یاری از خدا می‌طلبم.البرهان پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرگاه بنده بگوید: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» خدای بزرگ و با عظمت فرماید: «بنده‌ام به نامم آغاز کرد و بر من لازم است امورش را تمام کنم و احوالش را مبارک سازم».عیون أخبارالرضا #حمد #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام صادق علیه السّلام روایت کرده که امام باقر علیه السّلام فرمود: ای پسرم! مقام شیعیان ما را به اندازه روایات و شناخت آنها بشناسید، زیرا شناخت، داناییِ روایت می‌باشد و به دانایی روایات، مؤمن تا بلندترین درجه ایمان بالا می‌رود. من در کتاب علی علیه السّلام نگاه کردم و در آن کتاب چنین یافتم: «ارزش و اندازه هر کس به مقدار شناخت اوست، زیرا خدای تعالی مردمان را به اندازه عقل‌هایی که در دنیا به آنها داده حسابرسی می‌کند. معانی الاخبار رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: عقل سه جزء است؛ هر کس همه را دارد، عقلش کامل است و هر کس همه را ندارد، عقل ندارد: خدا را خوب شناختن، خوب فرمان او را بردن و خوب صبر داشتن بر فرمان او. خصال #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

در محضر امام صادق علیه السلام از آیه‌ی مبارکه: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ سخن به میان آمد، فرمود: «چقدر برتری آن بر سوره‌های دیگر آشکار است»! عرض کردم: «برتری آنچه می‌باشد»؟ فرمود: «در آن شب ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) نازل شده است». گفتم: «در شب قدری که ما آن را در ماه رمضان امید داریم»؟ فرمود: «آری! شبی که در آن شب آسمان‌ها و زمین اندازه‌گیری شده، و ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در آن تقدیر و معیّن شده است». بحارالأنوار، ج۹۴ #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】

امام علی (علیه السلام)- ابراهیم‌بن‌اسحاق با اسناد خود از شخصی نقل می‌کند که از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمود: «پدرم امام باقر (علیه السلام) به من فرمود: علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) این آیه را قرائت کرد: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ؛ امام حسن و امام حسین (علیها السلام) نیز حضور داشتند. امام حسین (علیه السلام) عرض کرد: «پدر جان! مثل اینکه از این آیه در دهان خود شیرینی مخصوصی احساس می‌کنی». امام علی (علیه السلام) فرمود: «ای فرزند رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و ای پسرم! من در مورد این آیه چیزی می‌دانم که تو نمی‌دانی؛ وقتی این آیه نازل شد، جدّت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در پی من فرستاد و آن را بر من خواند سپس دست بر روی شانه راستم گذاشت و فرمود: «ای برادر من و وصیّ و فرمانروای امّتم بعد از من و ای جنگجو با دشمنان تا روز قیامت! این سوره پس از من برای توست و بعد از تو برای فرزندانت. برادرم جبرئیل برایم پیش آمدهای امّت را نقل کرده، و او برای تو خواهد گفت مانند آنچه در زمان نبوّت نقل کرده و برای این سوره نوری درخشان در قلب تو و قلوب اوصیاء و جانشینانت تا طلوع فجر قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهد بود»».بحار الأنوار امام صادق (علیه السلام)- فضل‌بن‌عثمان گوید: در محضر امام صادق (علیه السلام) از آیه‌ی مبارکه: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ سخن به میان آمد، فرمود: «چقدر برتری آن بر سوره‌های دیگر آشکار است»! عرض کردم: «برتری آنچه می‌باشد»؟ فرمود: «در آن شب ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) نازل شده است». گفتم: «در شب قدری که ما آن را در ماه رمضان امید داریم»؟ فرمود: «آری! شبی که در آن شب آسمان‌ها و زمین اندازه‌گیری شده، و ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در آن تقدیر و معیّن شده است».بحار الأنوار #قدر #معارف_شیعه 【رازِشُـــــــــــهَدا 🏳】