با یاد غم حمزه کسی صابر نیست افسوس که آن حریم را حائر نیست فرمود پیمبر که جفا کرده به من هر زائر من که حمزه را زائر نیست #سیدرضا_موید قال النبی: "من زارني ولم يزر عمّي حمزه فقد جفانی

#حضرت_حمزه توکیستی که دراندیشه رسول خدائی فروغ چشم حبیبی وچلچراغ هدائی هنوز قبله دلها نبودکعبه که دیدند تومحو قبله عشق و وفا، توقبله نمائی توسر به خاک قدوم یتیم آمنه سودی تودل به مهرنبوت سپرده ای چه وفایی تودر کمندتولای اهلبیت، اسیری توحمزه هستی و ازهرچه هست و نیست رهایی فروغ معرفت از اهلبیت نور گرفتی توانعکاس تمام وکمال آینه ها ئی تودرعقیده خود، شاهبازاوج یقینی تودوستدارنبی درکمال صدق و صفائی توروز بدر، درخشیده ای چوبدر به میدان الاکه شیررسول خداوشیرخدائی توروز معرکه بخشیدی آبروبه شجاعت توداده ای به شهامت، شکوه و قدرو بهائی سزدکه خاک تو تسبیح دست قاطمه باشد چراکه گفت پیمبر:توسیدالشهدائی درست می شود آهنگ رفتن به مدینه اگرتویادکنی، ازشکسته گان، به دعائی شهادت توچنان آتشی به جان وجهان زد که درنبرداحد، آفرید کرب وبلائی برای آنکه نبیند "صفیه"لاله پرپر فکند سایه به رویت چه دستی و چه عبائی #محمد_جواد_غفورزاده #شفق @raziolhossein

#حضرت_حمزه درود ای کنار علی میر بدر سلام ای شهید اُحد، شیر بدر به خیل شهیدان حق مقتدا گرامی‌عموی رسول خدا شهادت زآغاز، پابست تو شجاعت زده ‌بوسه‌ بر دست تو وجود تو از بحر، لبریزتر خدنگت ز تیغ اجل تیزتر به بدر و احد همچو حیدر یکی به بازوت ختم رسل متکی شنیدم که چون آمدی از شکار غبارت به رخسار بود آشکار سرشکی که برسینه زد آذرت روان بود از دیدۀ همسرت کنار تو بنشست و بگریست زار که ای شیر بازآمده از شکار شکار و بیابان و صحرا بس است محمّد تو چون نیستی، بی‌کس است نبودی که از چارسو آمدند محمّد عزیز دلت را زدند بر او ضربه‌ها خصم نااهل زد فزون‌تر ز هرکس ابوجهل زد توچون رعد از دل کشیدی خروش زخشم وغضب‌ خونت آمد به جوش گرفتی ره خصم نااهل را شکستی سر نحس بوجهل را زدی ضربه‌اش از یسار و یمین که گردیده چون مرده نقش زمین از آن پس نبُد زهره کس را دگر که گردد به ختم رسل حمله‌ور تو خود پای تا سر همه جان شدی به دست محمّد مسلمان شدی تو شیراُحد بودی و شیر بدر به دست تو گردید شمشیر بدر دریغا دریغا که دشمن شتافت دل و پهلو و سینه‌ات را شکافت چو آمد به خاک زمین پشت تو بریدند بینی و انگشت تو تو را چون جگر پاره در جنگ شد به کام عدو آن جگر، سنگ شد به زخم تنت دشت و صحرا گریست احد نیز با چشم زهرا گریست کجا بودی؟ ای بر نبی تیغ و دست در آن دم که پهلوی زهرا شکست کجا بودی آن دم که با ضرب در پسر از برای پدر شد سپر نبودی که حقِّ علی غصب شد صمد گشت تنها، صنم نصب شد کجا بودی آن دم که در علقمه ندا داد عباس «یا فاطمه» اگر کربلا بودی ای نورعین چو عباس بودی برای حسین نبودی ببینی که در قتلگاه شد از کعب نی، جسم زینب سیاه سکینه، رباب، عاتکه، فاطمه غریبانه در دشت و صحرا همه چو نی، ناله در نینوا می‌زدند تو را در بیابان صدا می‌زدند امیـد دل سیّـدالنـاس تـو تو عباس بودی و عباس، تو ز «میثم»زخلق و خدای ودود به عباس و تو، تا قیامت درود #غلامرضا_سازگار @raziolhossein

#حضرت_حمزه بی حمزه سپاهم که سپهدار ندارد پیغمبر اسلام علمدار ندارد در خانه هر کشته عزایی شده بر پا اما عمویم حمزه عزادار ندارد تاریخ احد شاهد این است که تاریخ نامردتر از هند جگرخوار ندارد مثله زچه کردند پس از مرگ تنش را با پیکر بی جان که کسی کار ندارد پنهان بنمایید تنش زیر عبایی چون خواهر او طاقت دیدار ندارد آسوده بخواب ای اسدالله پس از تو با خواهر تو کس سر آزار ندارد بعد از تو عمو جان به اسیری نبرندش بعد از تو غم کوچه و بازار ندارد بعد از تو دگر کس نزند زخم زبانش بعد از تو غم خنده انظار ندارد یک لحظه مکن فکر پریشان شدنش را این عمه مگر حیدر کرار ندارد تا هست علی، خواهر نالان تو ترسه همراهی نامحرم و اغیار ندارد هیهات،علی باشد و بازوش ببندند هر کس که علی داشت دل زار ندارد در کرببلا هم چو علی بود اباالفضل تاریخ که گفته است که تکرار ندارد تا بود عمو با همه میگفت رقیه با خیمه ما هیچ کسی کار ندارد تا رفت اباالفضل حرم رفت به غارت دیدند چو این قافله،سالار ندارد بردند همه حمله سوی خیمه و گفتند دیگر حرم عباس علمدار ندارد #عبدالحسین @raziolhossein

#حضرت_عبدالعظیم تو چه کردی که تو را نام نهادند: کریم مثل بابات حسن ، مرتبه دادند: کریم تو چه کردی که همه در عوض کرب و بلا به روی خاک حریم تو فتادند ، کریم آنچنان مرتبه ای داد به تو هادی دین که به کس غیر تو این جاه ندادند ، کریم آن کسانی که ز طومار حسین جا ماندند شب جمعه ، حرمت ، خیرالعبادند ، کریم از شلوغی سر کوی تو فهمیدم که... سائلان تو زیادند ، زیادند... کریم روز محشر که شود ، از کرم مادرتان زائران حرم تو ، همه شادند ، کریم #پوریا_باقری @raziolhossein

#حضرت_حمزه در سینه اش که نیزه ی وحشی مکان گرفت ای وای ،  قلب خاتم پیغمبران گرفت وحشی تر از همیشه غلامی که هنده داشت می خواست تا که سود بگیرد زیان گرفت بیرون شد از کمین و دل شیر را شکافت یا سینه ی رسول خدا را نشان گرفت آزادی اش به قیمت سنگین تمام شد از مصطفی قرار دل ، از حمزه جان گرفت آن روز در هوای غریبانه ی احد از داغ آن شهید دل آسمان گرفت خواهر کنار نعش برادر ز هوش رفت آه از جگر کشید و به ناله زبان گرفت در سوگ او مدینه ی دل شد سیاهپوش بغضی غریب اشک مرا در میان گرفت یک لحظه از مدینه دلم رفت کربلا آنجا که خون ز چشم امام زمان گرفت زینب نشست پیش برادر به قتلگاه گلبوسه ها ز حنجره ی خونفشان گرفت #ﮐﻤﯿل_کاشانی @raziolhossein

#حضرت_حمزه عبا رسید که گرما به پیکرت نرسد و گرد و خاک به موی مطهرت نرسد عبارسید به جسمت قبول حرفی نیست ولی خداکند از راه خواهرت نرسد اگر رسید به مقتل دعا کن ان لحظه کسی برای جدا کردن سرت نرسد تلاش کن به روی خاک تشنه هم بودی صدای وا عطشایت به مادرت نرسد تنت توسط سر نیزه جا به جا نشود خداکند که دگر حرف بوریا نشود به روی حنجرت از زخم بود اثر یانه؟ تونیزه خورده ای اصلا زپشت سر یانه؟ به جای دفن،زمانی که بر زمین بودی سوار اسب رسیدند ده نفر یانه؟ تنت به روی زمین مانده است در گودال؟ شدی مقابل خواهر بدون سر یانه؟ عبور کرده ای از کوچه یهودی ها زدند سنگ به سمتت ز هر گذر یانه؟ به غیر شام که در ان نبود هم نفسی  سری به نیزه نبوده بلند پیش کسی   به شام قافله را با عذاب اوردند برای دست یتیمان طناب اوردند مگرکه طشت زر و چوب خیزران کم بود؟ که بعدچند دقیقه شراب اوردند به روی نیزه سر شیر خواره را عمدا درست پیش نگاه رباب اوردند برای اینکه دلش بیشتر به درد اید مدام روبرویش ظرف اب اوردند به روی نیزه دشمن تمام هستش رفت نه شیر خواره که گهواره هم ز دستش رفت #علی_زمانیان @raziolhossein

#حضرت_حمزه #دوبیتی یک عبا بر قامت حمزه پیمبر می کشید یک عبا در کوچه حیدر روی مادر می کشید یک عبا هم کربلا در روز عاشورا حسین پیش نعش اکبرش بر روی خواهر می کشید #عبدالحسین @raziolhossein

#حضرت_حمزه بوی خون آید از دل صحرا خاک عالم به سر چه رخ داده بین لشگر به پاشده غوغا حمزه دیگر ز پای افتاده مصطفی را خبر کنید آید تاکه دستان هنده(لع) را گیرد دیراگر آیداز تماشای بدن پاره پاره می میرد یوسفی چنگ گرگ افتاده وای برحال پیکر حمزه فکرپوشاندن تن او باش آیداز راه خواهر حمزه زخم این سینه را به هم آور بر دعا دست خویش بالا کن زود بر پیکرش عبا انداز فکر احوال خواهرش را کن سرزمین احد غبار آلود گرچه از شور و گریه ها غوغاست حمزه و هر بلا سرش آمد گوشه ای از غروب عاشوراست کی به پیش نگاه این خواهر تشنه لب سر ز تن جدا کردند بهر تشییع پیکری بی سر ده نفر نعل تازه آوردند                               ****    ****   ** همه افتخار دخترها به عموهای خوش قد وبالاست سنت درد دل کنار عمو ارث اولاد حضرت زهراست #قاسم_نعمتی @raziolhossein

#حضرت_حمزه نورچشم پیمبری حمزه چه قدَر مثل حیدری حمزه اسدالله دیگری حمزه به خداوند، محشری حمزه ای مُلقّب به سیّدالشهدا حامی مُخلص رسول خدا   هم عمو هم برادرش بودی همه جا یار و یاورش بودی تو علمدار لشکرش بودی جنگجوی دلاورش بودی  تا نظر بر سپاه می کردی روزشان را سیاه می کردی  مرحبا بر تو ای عموی رسول آبرویت زآبروی رسول با تو محفوظ چار سوی رسول کم نگردید با تو موی رسول کاش حمزه مدینه هم بودی دور بیت الحزینه هم بودی بیعتت با نبی چه دیدن داشت اَشهدت آن زمان شنیدن داشت عطر اسلام تو وزیدن داشت رنگ بوجهل هم پریدن داشت با کمانت سرش ز هم پاشید از تو و نام حمزه می ترسید   ما پیاده ولی سواره، شما یکی از راه های چاره، شما روضه های پر از اشاره، شما تکّه تکّه و پاره پاره، شما اهل بیت از تو یاد می کردند بر تو گریه زیاد می کردند   در کمین بود، نیزه را انداخت پیکرت را چه بی هوا انداخت تا نبی روی تو عبا انداخت همه را یاد بوریا انداخت اوّلین رکن پنج تن می خواند روضه ی شاه بی کفن می خواند   ته گودال پیکرش افتاد جلوی چشم خواهرش افتاد جای خنجر به حنجرش افتاد ناله ای زد وَ مادرش افتاد  یا بُنَیَّ ذبیح عطشانم یا بُنَیَّ قتیل عریانم #محمد_فردوسی @raziolhossein

#حضرت_حمزه ای شیر خدا و شیر احمد ای یار و فدایی محمّد ای عمِّ رسول و عمِّ حیدر برختم رسل علّیِ دیگر سر تا به قدم همه فتوّت شمشیر تو حامی نبوّت ایثار زتو، شجاعت از تو حکم از نبی و اطاعت از تو روی تو به بدر نور بخشد شمشیر تو در اُحد درخشید تو قلب رسول را امیدی سردار مبارز و شهیدی تاریخ کند هماره اعلام کز بَدوِ طلوع دینِ اسلام حمزه همه جا محمّدی بود احیاگر دین احمدی بود ای شیر خدا، سلام بر تو شمشیر خدا، سلام بر تو روزی که زجور خصمِ نا اهل وز بغض و عداوت ابوجهل بردند هجوم بر محمّد (ص) زد لطمه عدو به جان احمد از همسر خویش تا شنیدی با خشم به هر طرف دویدی فریاد زدی کجاست بوجهل آن سنگدل زاصل نا اهل از خشم رهش به کوچه بستی پیشاپیش از کمان شکستی فریاد زدی که ای ستمگر این مزد جفایت با پیمبر زین واقعه تلخ بود کامّت دل برد به مسجد الحرامّت دیدی که رسول حیّ دادار بنشسته غریب و بی کس و یار از سوز درون زدی صدایش گلبوسه زدی به دست و پایش کای سیّد و سرورم محمّد (ص) فرزند برادرم محمّد (ص) بر خصم تو ره زخشم بستم پیشاپیش از کمان شکستم من حمزه ام، ای سرم فدایت پیوسته کنم زتو حمایت فرمود رسول حیّ داور کای عمّ گرامی پیمبر من عفو و کرم بود مرامم هرگز نه به فکر انتقامم تا نور دهی به هر دو عینم خوشنود کن از شهادتینم دُر از لب همچو لعل سفتی از قلب، شهادتین گفتی برد از سخنت رسول حق نوش لبخند زنان گشود آغوش کای عمّ گرامی نکویم این بود همیشه آرزویم با قصّه ی حمزه و پیمبر یاد آمدم از عموی دیگر عبّاس علی گل مدینه آب آور بلبل مدینه سقّای نخورده آب در بحر گشته جگرش کباب در بحر دل را زشراره تاب داده از اشگ به آب آب داده یک باغِ مدینه دیده در آب تصویرِ سکینه دیده در آب دریاش روان زهر دو عین است خجلت زده از لب حسین است با یک یمِ اشگ و یک یم خون لب تشنه شد از فرات بیرون بار غم تشنگان به دوشش در سینه شرر، به دل خروشش یاد لب خشک شیر خواره میزد به وجود او شراره جان کرده سپر به تیر دشمن گردیده جدا دو دستش از تن تیری زکمان رسید بر مشک از دیده ی مشک شد روان اشک عبّاس نگه به آب می دوخت آب از غم او چو شعله میسوخت ای حمزه ی کربلا اباالفضل سینه سپر بلا ابالفضل سوزی که هماره سوزِ «میثم» آتش فکند به قلب عالم #غلامرضا_سازگار @raziolhossein