#نمونه_آیت‌الله‌بهجت📖 آیت الله شیخ عباس هاتف قوچانی می‌فرمود: آیت الله بهجت بسیار به مسجد سهله می‌رفت و شب‌ها تا صبح خلوت می‌نمود . یک شب بسیار تاریک که چراغی هم در مسجد روشن نبود ایشان در میانه شب احتیاج به تجدید وضو پیدا می‌کند . به ناچار باید از مسجد بیرون می‌رفت و در محل وضوخانه که بیرون مسجد و در سمت شرقی آن واقع است وضو می‌گرفت. ناگهان بر اثر عبور این مسافت در ظلمت محض و تنهایی مختصر ترسی در او پیدا می‌شود؛ به مجرد احساس این خوف یک مرتبه نوری همچون چراغ در پیشاپیش ایشان پدیدار می‌گردد و همراهش حرکت می‌کند و ایشان با آن نور خارج شده تطهیر کرده و وضو می‌گیرد و سپس به جای خود برمی‌گردد.✨ در همه این احوال آن نور در برابرش حرکت می‌کرده است تا اینکه به محل خود می‌رسد و آن نور از بین می‌رود.