گوشه‌ای از اتوبوس نشسته بودم و پیش خودم می‌گفتم "من کجا و این همه جوانی که عزیز مادر و پدرهایشان هستند،کجا؛ چقدر آنها زحمت کشیدند و این بچه‌ها را بزرگ کردند". داخل اتوبوس کتاب "سلام بر ابراهیم" را پخش کردند؛ پیش از آن فقط عکس‌هایش را زیر پل آهنگ می‌دیدم؛ منزلمان آنجا بود و می‌دانستم شهید، بچه محله غیاثی است، اما جزئیات زندگی‌اش را نمی‌دانستم؛ کتاب را خواندم، دیدم کشتی‌گیر بوده است، من هم چند سالی، کشتی کار می‌کردم؛ دیدم ورزشکار و به‌قول خودمان مشتی بوده است؛ هر صفحه‌ای را که ورق می‌زدم بیشتر خاطرخواهش می‌شدم؛ خدا می‌خواست تا زندگی‌ام با زندگی شهید ابراهیم هادی پیوند بخورد؛ ورق‌های کتاب را یکی پس از دیگری خواندم، دیدم مداح  هم بوده، روضه می‌خوانده و نوحه هم دم می‌داده است. رسیدم تهران، رفتم و مداحی‌ها و اذانش را پیدا کردم؛ نوحه مشهوری هم خوانده بود. سلام ما سلام ما به رحمت و به جود تو سلام ما سلام ما به چهره‏‌ى کبود تو سلام ما سلام ما به قلب داغدیده‌ات سلام ما سلام ما به قامت خمیده‌ات سلام ما سلام ما به چهره‌ى خجسته‌ات سلام ما سلام ما به پهلوى شکسته‌ات سلام ما سلام ما به قلب پر ز داغ تو سلام ما سلام ما به قبر بى‌چراغ تو #پیشنهادکلیپ ˹@refigh_shahidam˼ |ོ